Eksik Başlangıç.

Hayaller Mavi Gerçekler Siyah.

Tam mutlu olduğuna inanır insan her şeyin yolu girdiğine uçurumundan kalkıp gökyüzüne doğru kanatlanıp uçacağını zanneder nitekim uçar ya da uçtuğunu zanneder kapatır gözlerini gökyüzünde kuşlar misali uçtuğunu düşünür bir zaman öyle hisseder ama sonra gökyüzünde süzülürken yavaş yavaş tüylerinin eksildiğini hissedersin ama o göklerde süzülüşü hissettin kanatlarının kalmayacağına bilirsin ama o hazzı aldın mutlu oldun kanatların kopana kadar uçarsın yere çakılacağını bile bile çok kısa sürdü mutluluğun be adam bak çakıldın yere kısa bir mutluluk için canının yanması tekrar göze aldın nerede verdiğin sözler kendine ah be adam kendine inancın yokken niye başkasına inanırsın niye kanarsın ki kanayacağını bile bile neden göklere çıkarsın yeniden başladığın noktadasın daha yıkık dökük az da olsa kabuk tutan yaralarını bir daha kanattın kendi yarana tuz bastın be adam bak yeniden uçurumun kenarında oturuyorsun gökyüzü senin neyine maviye aşıkken bağlanırsın siyah'a istemeden mecbursun kalk ayağa adam kalk arkanda ağaçta boşta sallanan salıncağı gör kapat gözlerini sallan uçurumdan aşağı ya da boz salıncağı as kendini o ağaca mutluluk sana göre değil adam ölüme koşacağını bile bile mutluluk arzularını dindir mutluluk diye bir şey yok gökyüzünden yere çakıldın yeniden yürüyemediğin ayaklarınla kalk ayağa KALK kimse sana koltuk değneği olmaz umutlarını hayallerini bitir sadece sen varsın başkası haram sana. Gün biter gece biter seneler biter sen bitersin ama mutluluk sana gelmez adam aç gözünü.