Başka Şehir Yeni Hayat

Bölüm 4

Arnav önce bir yere oturup konuşalım iyice tanışalım dedi. Haklıydı tabii sonuç da daha birbrmizi tanımadan bir çok şey yaşamıştık. Oturduk bir banka. Arnav başladı anlatmaya " Biliyorsun adım Arnav , Kütahyalıyım 24 yaşındayım burada amcam var işler çok burada dedi o yüzden buraya geldim 3 sene oldu. Babamı yıllar önce trafik kazası sonucu kaybettim bir tane abim var bir de annem. Abim evli annem de memlekette şimdilik teyzemde kalıyor biraz daha işleri rayına oturtunca annemi de alacağım yanıma , Yalandan hiç haz etmem çok kıskanç bir erkeğim seneler önceki ilişkim bu yüzden bitti . Sevdim mi çok severim sevmeyince de aklıma gelmiyor işte  , Yıldız Tilbe dinlemeyi çok seviyorum en sevdiğim renk siyah , siyah olmak tek olmaktır. Diğer her rengin belli belirsiz tonları vardır. beni daha yavaş yavaş tanırsın zamanla ha deyince tanınacak biri değilim " dedi gülümseyerek. Bende hayran hayran onun kendini anlatışını dinlerken dalıp gitmişim güzel gözlerine. Birden içim kor ateş gibi yanmaya başladı bir sıcaklık çıktı içime. Hava da öyle sıcak değildi aksine akşam havası ve afyon sonuç itibariyle serindi diyebiliriz. En çok kafama takılan bu acaba kader miydi.? Yada daha doğru bir soru ile " Bu adam acaba benim kaderim miydi ..? " Yıldız Tilbe dinlermiş üstüne birde siyahi severmiş. ALLAH ALLAH benim hep ince noktalarımı direkt olarak buluyor bu çocuk. Bu terslikte bir işlik var. Ben bunları böyle kafamdan geçirirken Arnav " Ee kuşi hanım siz kendinizi tanıtmayacakmısınız ? " dedi yine gülümseyerek. " Ne kendini tanıtması? kim tanıtmış " gibi saçma bir cümle kurdum. Sonra kurduğum cümleye güldüm. Sonra sadece kendim güldüğüm icin tekrar güldüm. Arnavın " Komik değildi " gibi alaycı bir sözünden sonra başladım anlatmaya. " Bende kuşi , 19 yaşındayım bu arada bende Kütahyalıyım. Bir annem var buraya neden geldim.... Imm aslında bilmiyorum. Burada olduğumu da hala idrak edemiyorum. Aslında ben burayaaa , Arnav " kaçtın? " dedi. Evet kaçtım " Peki neden ? Annem var diyorsun onu neden bırakıp geldin hem bir annem var dediğine göre kardesin yok demek ki. " Bu soruları bana böyle sorup durdukça hem hayatımı merak ediyor beni iyice tanımak istiyor diye seviniyordum bir yandan da beni duvara sıkıştırıyordu laflarıyla. " Aslında kaçmak istemedim , hiç bir kız tek başına bu lanet dünyanın kahrını çekmek istemez. Ama maalesef bazıları mecbur kalır , ben gibi.  diyerek suskunluğa koyverdim kendimi. Kiti olduğumu fark etmiş olacaktı ki " Tamam kuşi sonra devam edelim benim hemşerim olmak başına gelebilecek en güzel olay. " dedi kendinden emin olarak ve samimice gülümseyerek. Bana öyle bir sıcaklık veriyordu ki sanki yıllardır onu tanıyordum. Çok samimiydi çok. Samimi bir siyah gibiydi. Samimi siyahlari severdim hep kirlenmiş gökkuşaklarını değil. O tam bir siyahtı benim için. Bende onun beyazı olacaktım. Siyah beyazın zıttıdır ama yanına en çok o yakışır. Evet bunu onun yanındayken hayal ediyordum. Ona karşı hislerim çok hızlı gelişiyordu farkındaydım ama bunu ilk defa yaşıyordum. Nerede frenliyeceğimi bilmiyordum ki. Sonunda onu kaybetmek de vardı belki ama belli de olmazdı ki bu. Rabbim bizleri yaratırken " Birbirine benzeyenleri nasip ederek " yaratmış. İnanır mısınız cenemizin altında ki ufak ben'e kadar benziyorduk. Off bunları kendime umut olarak hazırlıyordum. Bu gece otelde kesin Arnav'ı düşünmekten uyuyamıyacaktım. Dediğim gibi serindi hava ve saatler geceye yaklaştıkça daha da serinleşti. Sözde Arnav bey bana afyonu öğretecekti ama hala oturduğumuz banktan bir gram kaymadık. Olsun. O bir noktaya dalıp gitti onu izliyordu ben onu. Her nefes alışında kalbime inen sıcak alevleri size anlatamam. Şuan ona sarılmak istiyordum. Kokusu öyle baygındı ki beni derinden etkileyen gözlerinden sonraki kokusuydu. Arnav her genç kızın hayalinde ki bir erkekti. Esmer uzun boylu geniş omuzlu , tam bir taş fırın erkeği. Koydumu oturtan , lafını ikilettirmeyen , bakışlarıyla ne dediğini anlatan ne bileyim hem kıskanç. Off valla bayılacağım şimdi. Ben ki kimseye bakmayan kimseyle ilgilenmeyen herkesi asarım , keserim , öldürüm diye korkutan , Kaslarımın catıklığına bile güvenen bir kızdım , ben ki erkek gibi kızdım. Ne ara böyle yanımda ki adamın hayalini yanımdayken kurmaya başladım. Harbi Leyla oldum. Dememkki neymiş ' Hayatta olmaz ben , ben hayatta yapmam ' Böyle şeyler hayatta oluyor.