When I Look Into Your Eyes [ON-HOLD]

CHAPTER SEVEN

Ayuh's PoV

Nakaupo ako dito sa sofa namin habang nakatingin ng masama kay Zaide. Oo, kay Zaide! I don't care kung mapansin man iyon nila Mom. Nag-iinit na naman talaga ang ulo ko sa lalaking ito. He already know's who am I. At mas nagagalit ako dahil hindi ko inakalang makikilala niya agad ako ng ganun kabilis. I thought aabutin pa ng ilang buwan.

I wonder kung paano niya nalaman?

“Ate, you know him ba?” bulong ni Aika kaya nabaling sa kaniya ang atensyon ko.

“Why?” tanong ko naman.

“You're glaring at him. They're watching on you..” sabi nito kaya naman napansin kong nakatingin nga sila sa akin.

Napakagat ako ng labi at umayos ng upo. Shems! And the worst is hindi ko alam na pati si Grandma ay nakatingin na sa akin. Tiger eyes!!

I fake cough, bago kinuha ang phone ko sa bag nang magring ito. I excused to them para sagutin ang tawag. Pumunta ako ng terrace doon ito sinagot.

“Hello?”

[Si Ciaza 'to. I changed my number kaya naman I called you para malaman mo.]

“God! You really are my friend, Ciaza!” maluwag na hininga ang pinakawalan ko.

The time that they are looking all at me parang hindi ako makahinga! Gosh!

[Bakit na naman?]

“Hindi ka maniniwala..”

[Hindi maniniwala na ano? Paki diretso naman please?]

“Nandito si Zaide and his family..”

[Oh, nandyan lang naman pala si Zaide and his fa----WHAT??!! Is that truelaloo??]

“Uhuh..” tumatango tangong asik ko. Para naman siyang bakla sa pagsabi ng truelaloo ah?

[Bakit sila nandyan??]

“Ewan ko..” pagsisinungaling ko.

[Oh sige, kwento mo nalang sa’kin kung anong ngayari ha? May gagawin pa kasi ako.]

"Teka----"

[Bye!]

Urgh! Nakakainis din itong bff kong 'to. Kung kailan din pala kailangan saka mawawala!

"Anong ginagawa mo----"

"Ay kalabaw na lalakeng bastos" gulat na sabi ko habang nakahawak sa dibdib sa gulat.

Tiningnan niya ko ng masama. "Ako, kalabaw na lalakeng bastos?"

Tinaasan ko siya ng noo. "Oo, bigla bigla ka nalang kasing nang gugulat!"

"Ah, ganon? Grandma-----"

Nanlaki ang mata ko at agad na tinakpan ang walang hiyang bibig niya. Ang kapal! Magsusumbong pa kay Grandma! Atsaka sino siya para tawaging Grandma si Grandma, ha?!!

"Ano ba, sumbungero!" Sabi ko sa mukha niya. Pinanlakihan niyq ulit ako ng mata, "Sino may sabi sa'yong pwede mo siyang tawaging, Grandma?"

Ngumiti naman siya sa'kin ngayon. "Siya.."

"S-s-siya---anong!"

"Si Grandma mismo ang nagsabi. Kung may reklamo ka sa kaniya ka magsabi.." Ang yabang!

"T-that's not true!" Sigaw ko. Nakangisi niya namang itinuro ang daan papunta kila Grandma.

Bwisit! Alam ko kung saan ang living room dahil bahay namin 'to! Kung maka-turo akala mo hindi ko alam kung saan ang daan! Humanda siya kapag nalaman kong nagsisinungaling siya sa aking si Grandma mismo ang nagsabing pwede siyang tawagin nitong Grandma!