Gale's Games

2. De Parade

De ochtend daarna word ik vroeg wakker. Ik heb tot mijn verbazing lekker geslapen. Ik heb ook zo fijn gedroomd. Ik zoende met Katniss en we lagen in een weiland met de zon op ons gezicht. Rory, Vick en Prim speelden tikkertje. Mama zat met Posy op haar schoot. Katniss' moeder zat tegen Katniss' vader aan en Mama ook. Ik wou dat het echt was. Maar dat was het niet.

Ik knip het licht aan en wrijf de slaap uit mijn ogen. Ik word meteen helemaal wakker als Effie binnenstormt en roept: 'Gale! Opstaan! We moeten ontbijten!' Ze trekt het gordijn open. 'Effie, ga weg,' brom ik. 'Als je er over een kwartier maar bent!' jubelt ze. 'We hebben een schema!' Ik zou haar het liefst mijn kamer uittrappen, maar dat laat ik maar achterwege.

Ik douche me, trek weer wat random kleren aan en loop naar het ontbijt. Onderweg kom ik Katniss tegen. 'Hé Catnip,' zeg ik tegen haar. 'Nog bedankt Gale,' zegt ze tegen me. Glimlachend kijk ik haar aan. 'Graag gedaan.'

Effie en Haymitch zitten al aan de tafel als we binnenkomen. Effie heeft een of andere krant uit het Capitool in haar handen en Haymitch zit alweer te drinken. Ik ben best boos op Haymitch. Hij heeft nog niet veel gedaan. Dit keer eet ik beperkt , ik hoef niet nog een keer over te geven.

Na een tijdje wordt het opeens donker. 'Kortsluiting?' grap ik. Katniss grinnikt. 'De tunnel naar het Capitool!' jubelt Effie. Het duurt lang eerdat het weer licht wordt. Maar buiten word je meteen verblind.

Buiten staan allemaal gillende mensen. Ze zien er verschrikkelijk idioot uit. Groen, blauw, dierenpakken of 20 centimeter lange wenkbrauwen. 'Je moet zwaaien, dan krijg je sponsors,' bromt Haymitch. Ik zucht, want daar heb ik dus echt geen zin in. Ik sta op met Katniss en zwaai. Niet echt met plezier. Als we uit de trein stappen, houdt het gegil niet op.

Ik kijk volgens mij een beetje geïriteerd, maar ik probeer te glimlachen. Katniss probeert precies hetzelfde. Daar kan ik dan weer wel om lachen. We worden naar een onwijs grote ruimte gebracht en Katniss en ik worden gescheiden.

Er is telkens een "blok" met daarnaast gordijntjes. Op een staat M-12: mannelijke tribuut, district 12. Ik loop naar binnen en er staan allemaal gillende, apart gekleedde mensen. 'Oh, daar is ie!' 'Wat een knapperd!' 'Jij bent dus Gale!'

Ik kijk ze een beetje raar aan. Wie zijn deze mensen uberhaupt?

'Oh ja, laten we ons even voorstellen!' roept een groene man. 'Ik ben Joryake!' roept hij. Hij is net een kikker in dat groen. 'Ik ben Quoly!' gilt een roze dame uit. 'En ik ben Hayke,' zegt een vrouw die er nog een beetje normaal uitziet.

'We gaan je helemaal schoonmaken voordat Portia komt, Portia is je stylist!' gilt Quoly. 'Trek je kleren maar even uit,' zegt Joryake.

Ik doe mijn T-shirt voorzichtig uit en stap uit mijn broek. Ik sta alleen nog in mijn onderbroek als ze allemaal in koor "ALLES!" roepen. Oh, ook dat nog. Ik zucht heel diep en trek mijn onderbroek uit. Ik schaam me rot.

Ik word in een bad geduwd. Het water is een beetje oranje achtig en het stinkt. Ze beginnen echt van alles te doen. 'Je bent ook zó vies!' gilt Quoly. Hayke houdt zich gelukkig stil. Ze wassen me wel 10 keer, telkens met andere shampoo. Ze veilen en knippen mijn nagels tot ze helemaal mooi zijn. Mijn haren worden geknipt en hier en daar een beetje geverfd. Op schrammen en blauwe plekken smeren ze zalf en tot mijn verbazing verdwijnt elke wond meteen.

Er worden haartjes uit mijn wenkbrauwen getrokken en ze scheren mijn benen en armen. Ze babbelen maar de hele tijd door over dingen die me dus echt niet interesseren.

Dan gilt Quoly opeens: 'Je bent wel een echte spierbundel! Je bent een echte knapperd!' Ik lach het helemaal uit en de andere mensen ook. Na 4 uur ben ik EINDELIJK klaar. Ik krijg een dun pakjasje aan en wordt naar een kamer begeleid. Echt, als er een windvlaag kwam, ziet iedereen me naakt. Ik vind het echt vreselijk, maar ja het zij zo.

In de kamer staat Portia. 'Hoi!' zegt Portia. Hij is meteen heel aardig en ziet er nog redelijk normaal uit. Hij heeft alleen hele lange wimpers. 'We hebben een ontzettend mooi pak voor jullie ontworpen. Het is compleet anders dan andere jaren. Het is een zwart pak en er zijn nepvlammen. Het lijkt net of je in brand staat!' Ik moet toegeven dat het heel gaaf klinkt. 'Gaaf!' zeg ik tegen Portia. Hij lijkt blij met het compliment.

We passen het pak even en dan mag ik nog wat eten. Ik eet weer ietsje meer en ik voel me weer lekker rond. Dan moet het pak officieel aan. Hij doet wat make up op, gelukkig niet zo veel. Ik krijg ook een paar stoere laarzen.
Daarna lopen Portia en ik naar een ruimte onder de grond waar alle strijdwagens met paarden staan. Katniss en Cinna, haar stylist, zijn er al. Effie rent ook nog ergens rond. Cinna en Portia geven nog wat laatste aanwijzingen. Dan stappen Katniss en ik op de strijdkar. 'We kunnen het,' fluister ik in haar oor. Ze knikt een beetje bangig.

'Mag ik je vasthouden, Gale?' Ik knik en we houden elkaars handen vast. De paarden beginnen te draven en de wagen gaat vooruit. Katniss en ik houden onze handen in de lucht en we proberen zo lief mogelijk te glimlachen. Alle mensen uit het Capitool gillen het uit en we krijgen veel knuffels en rozen toegeworpen. Ik voel de lichte vlammen op mijn rug. Katniss knijpt zachtjes in mijn hand.

De paarden houden halt in een halve cirkel en president houdt dezelfde toespraak als vorig jaar. Het Capitool is niet echt origineel als je het zo bekijkt.

Al snel rijden de wagens weer terug. Als we er weer zijn, komt iedereen enthousiast naar ons toe. 'Goed gedaan, schat,' zegt Haymitch tegen Katniss. Ik kijk hem boos aan. 'Oh sorry, jij ook... Gale,' zegt hij vals. Ik kan het niet laten om een boos gezicht terug te trekken.

Portia en Cinna zijn ook helemaal enthousiast en Effie is even ook heel blij, maar begint daarna weer te zeuren over haar schema. In de lift komen we Tresh, de jongen uit district 11, nog tegen. 'Hé!' zeg ik tegen hem.

Tresh kijkt op en bromt wat wat lijkt op "hoi." Het blijft een tijdje stil, maar Katniss begint meteen over onze vraag.

'Zou je onze bondgenoot willen zijn? Samen met Rue?' vraagt Katniss voorzichtig. Tresh kijkt verbaasd en als hij dan "ja" zegt, kijken Katniss en ik ook verbaasd. 'Tot morgen dan!' zeggen we tegen Tresh en we gaan omhoog naar ons eigen Penthouse.