Gale's Games

6. De Eerste Dag

Een harde schreeuw. Een doffe herinering van mijn droom. De harde terugkomst in de werkelijkheid. Ik ben wakker en vandaag gaan we de arena in.

Effie staat in mijn kamer en trekt de gordijnen weer open. Katniss kijkt in paniek om zich heen. Ik weet precies waar ze aan denkt. Ze kijkt zo bang dat ik bijna wil gaan huilen. Effe trekt zich er natuurlijk weer niks van aan. Ik haat haar. We gaan de arena in en een van ons gaat dood, maar Effie kan nog gewoon lachen en blij zijn. Vreselijk Capitoolachtig.

'Kom snel ontbijten!' jubelt ze nog opgewonen en dan rent ze de kamer alweer uit. Katniss is een beetje witjes. 'Kom op Katniss, we kunnen het,' fluister ik tegen haar. 'We moeten sterk blijven.' Katniss knikt voorzichtig en loopt naar haar eigen kamer. Even heb ik tijd om tot mezelf te komen en ik probeer een staal gezicht op te zetten. Ik moet sterk zijn, niet zwak. Ik moet indruk maken. Ik moet sponsors krijgen.

Ik stap in de douche en duw allerlei knopjes in. Van alle kanten komt schuim en ik was me. Portia heeft mijn pak klaargelegd. Het is een groenachtige broek met een V-hals T-Shirt. Er staan een stel zwarte laarsjes onder. Het lijkt me een normale temperatuur outfit. Dat hoop ik dan maar. Ik trek het gauw aan.

Bedenkelijk kijk ik om me heen. Zal ik het doen...? Ik ben nu toch alleen. Ik gooi mijn hele bed overhoop, gooi de spiegel kapot en laat de douche op zijn hardst aanstaan. Lekker voor ze. Dat ze het maar lekker mogen opruimen. Stelletje hufters.

Ik loop naar het ontbijt. Effie zit netjes te eten en Haymitch geeft nog wat advies. Ik luister aandachtig mee en probeer wat eten naar binnen te proppen. Niet dat ik echt honger heb. Maar ik moet een volle maag hebben voor de arena, je weet niet wat je kunt verwachten. Dan worden we geroepen.

We moeten naar een plek onder de arena. Effie geeft ons een dikke knuffel, ze duwt me zowat fijn. Ze huilt. Wauw, emoties, denk ik bij mezelf. 'Nog advies?' vraag ik aan Haymitch. 'Blijven leven,' zegt hij met een scheve glimlach. Op de een of andere manier is het wel grappig en dan loop ik naar de afgelegen plek onder de arena.

Portia is er al. Er staat een buis die waarschijnlijk naar de arena leidt. Een tafel met de laatste spullen. En allemaal drankjes waarvan ik dus echt niet weet wat het allemaal is. Ik heb ook geen idee waar het voor dient. Portia doet me een jas aan. Mijn kettinkje wat ik van Vick en Rory heb gekregen, doet hij ook om. Hij kamt mijn haren nog een beetje.

'Gale...' zegt hij dan. 'Je vindt me waarschijnlijk een idioot, maar ik ben echt blij dat ik jou heb leren kennen. Ik vond het fijn om kleren voor jou te maken en te ontwerpen. Je maakt een goede kans om te winnen. Ik vind het vreselijk dat je maar een kleine kans hebt en Katniss ook. Maak goede keuzes, ik sta altijd achter je.'

Wauw. De tranen lopen in mijn ogen. Ik vind Portia echt een schat. Hij is één van de weinige aardige, lieve mensen uit het Capitool. Ik slik. 'Dat vind ik erg lief.... Ik vind je geen idioot. Ik vind jou de aardigste hier en ik hoop dat ik je snel terug zie,' zeg ik tegen hem. Hij glimlacht.

'30 Seconden!' schalt er door de ruimte. 'Je moet weten dat ik de Spelen vreselijk vind en ik het niet doe voor mijn plezier, maar ik probeer de laatste dagen voor jou en Katniss alleen beter te maken,' fluistert hij.

'20 Seconden!' klinkt er weer. Ik geef Portia een knuffel en bedank hem voor alles. Dan stap ik in de buis en ik hoor ik nog de oproep dat we nog maar 10 seconden hebben. Ik wacht de 10 seconden af en dan gaat de buis dicht.

Portia glimlacht de laatste glimlach die ik van hem zie. Ik word omhoog "gezogen." Eenmaal boven knipper ik met mijn ogen tegen het licht en kijk om me heen als ik boven ben. Het lijkt een normale temperatuur. Ik zie de Hoorn des Overvloeds. Ik zie de andere tributen om me heen staan op hun plaat. Ik zie een bos. De teller staat op 20. Ik zie Katniss naast me en Rue ook. Naast Rue staat Tresh.

10, 9, 8, 7. Oh god. Het begint nu al. Ik ga in de starthouding staan. 6, 5, 4. Zweetdruppels vallen van mijn voorhoofd. 3, 2, 1... En dan klinkt de gong.

Ik ren zo snel als ik kan naar de Hoorn, wat Haymitch me eigenlijk verboden had. Toch doe ik het. Ik pak een rugzak. Ik ontwijk een mes en pak wat andere messen. Nog een zwaard van Cato vliegt boven mijn hoofd, maar ik kan bukken. Ik ren als een idioot naar Rue, die wenkt vanuit de rand van het bos. Dat hadden we afgesproken.

Aangekomen kijk ik verward om me heen. Ik zoek Katniss en heb haar snel gevonden. Katniss staat wat stom en verdwaasd om zich heen te kijken. Het lijkt alsof ze niks meer meekrijgt. Ik wil bijna naar haar toerennen, maar dan pakt ze uiteindelijk een rugzak en ontwijkt een mes van Clove.

Tresh heeft zijn haak-ding (wat een sikkel blijkt te heten) te pakken gekregen en hijst een rugzak om zijn rug. Ook hij komt onze kant op. Jammer dat we geen boog hebben, maar dit is ook al goed materiaal.

We rennen het bos in, in de hoop niemand tegen te komen. We rennen een heel eind weg en op een zo hoog mogelijk tempo. We hebben allemaal gelukkig een conditie opgebouwd en we kunnen wel een half uur doorrennen.

Na een half uur stoppen we dan ook even. We kijken om ons heen of er niemand is. Niemand te zien. Tresh gaat voor de zekerheid op wacht staan en we bekijken de rugzakken.

Een leeg flesje, touw, lucifers, een slaapzak, een beetje eten en een klein mesje. In alle rugzakken zit hetzelfde en we sorteren de spullen. Dan gaan we opzoek naar water. We wroeten door het mos en vinden al snel water. Het lijkt een niet al te moeilijke arena. Alle flesjes worden gevuld en we lopen naar wat bomen. Een voor een springen we in de boom. Rue en Katniss gaan op de bovenste tak zitten en Tresh en ik in de tak ernaast. Rue is buiten adem en valt bijna om.

'Ga maar slapen,' spreek ik haar toe. Rue knikt dankbaar en pakt een slaapzak. Met het touw maken we de knoop die we hebben geleerd van Atlanta. Zo valt Rue niet uit de boom. Katniss blijft ernaast zitten om de wacht te houden.

Tresh en ik gaan op zoek naar eten. Het jagen gaat makkelijk en al snel hebben we een eekhoorn en een konijn te pakken. Ik bereid het om een vuurtje beneden de boom. We maken Rue wakker en we gaan met z'n allen eten. Het is nog best lekker ook. Trots neem ik de bedankjes voor het lekkere eten aan.

Na een uurtje begint het langzaam donker te worden en we stampen het vuurtje uit. Ik klim in de boom en ga naast Katniss liggen. Tresh en Rue liggen een tak verderop. We liggen echt net als we allemaal geritsel beneden horen. Opgelucht zucht ik. Net optijd. Zo stil mogelijk blijven we liggen. We zijn niet erg zichtbaar, dus we liggen goed.

'Dit is van 12 en 11!' horen we Clove gillen. Ze pakt wat resten eten op. De andere Beroeps zijn nog verderop. Ik denk zo snel mogelijk na. Ik kan het doen. Ik moet het doen. Ik twijfel even, maar doe het dan toch. Ik gooi een mes naar beneden en er klinkt een kanon. Bij deze is Clove dood. Mijn eerste moord. Het is echt hard.

Glimmer komt op het gegil af met Marvel achter zich aan. 'Clove!' gilt ze uit. Ze begint te huilen en zakt naast het lichaam. Marvel rent in paniek terug naar Cato. Ik hoor geritsel uit de andere boom en deze keer gooit Tresh een mes. Boem. Daar ging Glimmer.

Katniss schrikt telkens overeind bij de knal van een kanon. Opeens horen we nog een gil verderop en weer een kanon. 'Die is ook dood,' hoor ik Cato zeggen. Waarschijnlijk ging daar een onschuldig meisje. 'Cato!' hoor ik Marvel schreeuwen. 'Snel, kom kijken!' Hij klinkt erg paniekerig. Cato en Marvel rennen naar de plek onder onze boom. We zijn nog niet opgevallen en blijven stil liggen. Met open mond kijkt Cato naar de lichamen van de meisjes

'Je had op hun moeten letten!' hoor ik Cato schreeuwen. Hij klinkt echt woedend. 'Maar... Maar...' hoor ik uit Marvels mond. Dan draait Cato zonder pardon Marvels nek om. Boem. Daar ging Marvel. Cato kijkt woest om zich heen, maar rent dan snel weg. Vanaf nu moet hij alleen verder.

Verschrikt kijken we elkaar aan. Dat gaat snel. De beroeps zijn bijna allemaal dood. Veel tijd om na te denken hebben we niet, want het Capitool embleem verschijnt in de hemel en het volkslied klinkt. We zien wat gezichten voorbij komen. Heel district 1 is uitgeschakeld, bij 2 alleen de vrouwelijke tribuut en de rest is verschillend. Eigenlijk zijn alleen 12 en 11 nog geheel over.

Na de doden sein ik even met Tresh en we klimmen dan na overleg uit de boom. Tresh en ik gaan gauw naar beneden en pakken een pijl en boog van Glimmer en onze eigen geschoten messen terug. Ik spoel ze het bloed eraf en kijk bedenkelijk naar mijn handen. Bah. Ik voel me echt slecht. Ik ben een moordenaar.

Ik klim maar weer omhoog. We gaan meteen slapen. Deze dag heeft me uitgeput. Ik houd Katniss stevig vast. Deze dag hebben we overleefd, maar zo wil ik het vannacht ook houden. Ik wil niet dat haar iets gebeurd.