Gale's Games

5. De Interviews

'Opstaan! Vandaag zijn de interviews!' roept Effie door de kamer. Ze trekt de gordijnen open en Katniss wordt naast me wakker. Dat was niet zo'n geweldige zin om mee wakker te worden. Effie trippelt alweer naar buiten. Katniss en ik zuchten allebei tegelijk. Ik weet van haar dat zij er evenveel zin in heeft als ik. Helemaal geen dus.

We trekken makkelijke kleren aan en we gaan ontbijten. Haymitch is weg, maar die zal wel heel erg dronken zijn. Ik snap niet dat je 's ochtends al zo erg toegetakeld kan zijn. Effie verft haar gezicht half groen. Er zitten ook groene kristallen op haar wimpers en haar haren zijn nog groener dan haar gezicht. Ook dat snap ik niet helemaal.

Haymitch komt niet veel later binnen en hij is zo dronken dat het gewoon grappig is. Katniss giechelt. Haymitch kijkt naar verward om zich heen en ploft dan op de stoel. Zodra hij Effie in zijn viezier krijgt, begint hij te schreeuwen. 'Een Hulk!' schreeuwt Haymitch en hij rent terug naar zijn kamer.

Katniss en ik houden het niet meer en we beginnen te schateren. We rollen helemaal om van het lachen en Effie kijkt beledigend om zich heen. Lichtelijk geïriteerd gaat ze daarna toch verder.

Na het ontbijt komen onze teams binnen. Ze zien er weer... apart uit. 'Daar is ie!' gilt Quoly. 'Onze knapperd!' schreeuwt Joryake. Katniss' team gilt het ook helemaal uit en we worden naast elkaar in een kamer gezet. Het is een beetje opgesloten met allemaal pincetten en verfjes. 20 Centimeter lange wimpers en dat soort gereedschappen. Katniss kijkt een beetje verschrikt rond. 'Ze zijn echt gek,' fluistert ze en ze draait met haar ogen. Ik glimlach en ga in de stoel zitten. Allebei de teams komen binnen met allemaal wagentjes met verfjes, poedertjes, make up, noem maar op. Katniss en ik krijgen weer een pakjasje aan. Ze beginnen weer met al het vervelende werk, zoals haartjes uit mijn wenkbrauwen trekken. Ik vind het echt onzin dat ze mijn nagels weer veilen.

'Hé Gale, wil je misschien ook nepwimpers?' gilt Quoly lachend. Direct schud ik mijn hoofd. 'Alsjeblieft niet,' zeg ik en het team schatert het uit. Katniss kijkt me vragend aan en ik haal mijn schouders op. Ze scheren mijn benen en ze trekken haartjes uit mijn neus. Ik ben eerder klaar dan Katniss en ik wacht op haar. Katniss krijgt make up op en lipgloss. Ze heeft licht rose nagels. Haar haren worden een beetje gekruld en opgestoken in een knot. Ik vind dat ze er geweldig uit ziet. Katniss zelf niet.

Gelukkig gaan de teams snel weg en komen Cinna en Portia binnen. Ze hebben allebei een grote zak met hangers die erboven uitsteken bij zich. 'Jullie kleren!' roept Portia. Cinna glimlacht. Portia loopt naar me toe en hij controleert hoe ik eruit zie. 'Prachtig,' fluistert hij in mijn oor. Hij ritst het katoenen zakje open en ik zie een pak. Een zwart pak met een zwart blousje, die nog een rode glitter kraag heeft. De schoenen zijn zwart, een beetje puntvormig en leer. Ik vind het opzich nog best mooi. Alleen op mezelf... Zou dat staan? Het is alsof Portia mijn gedachte kan lezen. 'Het staat je vast geweldig!' glimlacht hij. Ik doe het dunne jasje uit en trek alles weer aan. Jezus, ze denken echt aan alles. Onderbroek, sokken, hemd. Ik schud mijn hoofd en trek alles dan aan.

Portia doet alles goed: hij zet echt de puntjes op de I. Hij werkt mijn haren nog een beetje bij en ik kijk opzich best tevreden in de spiegel. Voor het eerst in mijn leven vind ik dat ik er wel mooi uitzie.

Ook Katniss komt aanlopen. Ze ziet er echt geweldig uit. De jurk is lang en rood, er zijn glittertjes op haar schouders en ze heeft rode instappertjes aan. Wat een schatje, denk ik bij mezelf. Katniss komt aanlopen en glimlacht heel lief. Ik zie dat het nep is, en ze trekt er ook een hele gekke bek na. Ik lach. 'Je ziet er echt geweldig uit,' zeg ik tegen haar. Ze glimlacht. Hand in hand lopen we naar de stage onder het podium.

Alle districten zijn er al en staan in een rij, 1 vooraan. Rue en Tresh zijn er ook al. Rue ziet er heel schattig uit in haar prinsessenjurkje. Tresh daarintegen ziet er een beetje angstaanjagend uit. Ik vind hem zo zielig, want hij kan er niet veel aan doen.