Annemle babam üç yıldır yok . Kaçarak evlendiler ve beni bırakacakları biri bile yokken gittiler, bir hiç gibi, bıraktıkları tek şey ,bir adet ev bir adet araba ve onlardan sonra kalan ,bir yetim ve bir öksüz maaşı ,bu yaşımda devlet beni babamın en yakın arkadaşı Deniz amcamın yanında evlatlık biliyor. Ama kendi evimde kendi biçmimde yaşayalı 1 yıl oluyor, ben lise birdeyken kaybettiğim ailem ,kimsesizliğimle bir başıma kaldım sanırım ölmememin tek sebebi Deniz Amcam ,ailem gittiğinde onlarla yaşadım ama 2 yıl ne onlara iyi geldi nede bana. Ruh gibiydim ilk yıl , sonra ikinci yıl bitiminde evlerimizin yan yana olması nedeniyle ailemden kalan eve geçtim ,
zordu ama alışılmayacak gibi de değil bu hayat ,acılar emiliyor emilmekle kalmıyor tükeniyordu ,bir damla göz yaşı dahi akmıyordu artık .
Lise 11. Sınıf öğrencisiyim ve toparlanmasam hayatım çöp olduguı halde tekrar çöp olacak çalışarak unutuyorum acılarımı yoksa bu kalp attığı sürece o anı unutmaz bu beden o anı ölümsüz anı hep hatırlayacak kazılı kalacak iğrençliği beynimde , benliğimde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİKİ
Teen FictionKaçarak evlenilen bir evlilik sonuçunda olmuş bir ben , yanızıgımla boğulan ,özlemden tütmüş bir ben, hayata odaklanmak isteyipte bulanıklaştıran bir adet ben sanırım artık toparlanmalı ve yoluma bakmalıyım zor ama gerçek. Ne kadar çekici göründü...
