2

35 4 4
                                    


"Okulumu değiştirmek istiyorum Deniz amca  başka insanlar ,acımayan gözler ,olan biteni bilmeyen bir topluluk .Yen'i bir başlangıç Yen'i bir hayat istiyorum "

"Afra eminmisin birde alışma süreci sana ağır gelmesin "

"Hayır yük olacağını sanmıyorum bunca şeyden sonra"

"Peki buraya yakın puanı iyi okul araştıracam okul açılmadan  "

"Teşekkür ederim
Sonra görüşürüz. "Diyerek
ayağa  kalkıp vedalaşmadan kapıya yürüyüp çekip gittim . Her zamanki sahilime , bugünde olduğu gibi şarkımı açıp denizle tertleşecegeze benziyor .




Yollarmı uzadı , bitmek bilmiyor,  elimde olsa mahalleyide değiştirmek için neyimi  vermemki , aynı insanlardan sıkıldım boğuyor bakışları tanımadığım insanların.

Sonunda ,canlı bir sahil olmasına yakışır, ışıkla dolu cafeler  ,ders çalışan öğrencilerle dolu genelde, ben ise sadece müzik ,sanırım artık Benimde buraya kitapla gelme vaktim geldi  ,son gece diyelim o halde .Diyerek şarkımı açıp kendimi dalga sesleri  eşliğinde şarkıma braktım sanırım en iyi ilaç en iyi tedavi bu olsa gerek  . Yanıma çöken bir karartıyla  o tarafa döndüm  daha önce görmediğim bir erkek hadi ama bana bulaşmayan insan topluluğuna noldu

Kafamı geri çevirip şarkıma tekrar odaklandım 

Kulağımdaki kulaklığı çekince kızgın bir şekilde "ne var "diyerek döndüm ona

Dediği tek şey ; "Bir dakkanızı alabilirmiyim ? "oldu , bir dakikamı  sanırım hayır
Telefonumu cebime atarak yerimden kalktım ve kendime bir kahve   almak için    Küçük bir pastacıya girdim  sıcacık insanı güvende hissettiren bir dokunuşu var gibi ısıtıyor içimi burası. Kararımı değiştirip "sütlü çay birde trelice lütfen " diyerek pastamı seçip bir yere üşüştüm ,yaz aylarının son demlerindeydik ,insanların tükettiği bu yazda son bulmuştu ,dibindeydik son bir kaç bardağındaydık ,bir yaz daha bitti annem bir yaz daha soldu babam diyerek aktı bir göz yaşı gözümden her yaz bu cümleler dökülmemeli  unutulmalı bitmesi gereken her hikaye.
Hikayem daha bitmedi benim ,bu yüzden unutmak mümkün değil

Siparişlerim geldi ve ben onları yiyerek    Kasaya doğru ayaklandım

"12 numara "diyerek tutarı söylemesini bekledim  "24 tl" deyince  parayı braktım ve çıkışa yürüdüm

Bu günde cok ağır geçmiş gibiydi.  Evimin yoluna koyuldum hiç girmek istemediğim ama her evden cıktıgımdada hiç çıkmak istemediğim o ev.  Direk gidip kafamı yatağa Gömem Laz'ım

İnanıyorum yavaş yavaş bir aile olucaz  🌙

İYİKİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin