Yürüyordum..
Yaklaşık 2 saat yürüdükten sonra yoruldum.Soluklanmak için bir kafeye girdim.Kafeye girerken bir adam beni kapıda karşıladı.
"Mavimsi Kafeye hoşgeldiniz.Kafemizde Tiramisu,trileçe,suf-" derken lafını kestim.
"Teşekkür ederim.Gerek yok.Biraz oturup çıkacağım zaten" diyip masaya doğru ilerledim.
Bir su rica ettim.Suyu içtikten birkaç dakika sonra kahve istedim.Kahvem yeni gelmişti.Karşı masaya oturan anne kıza daldım.Kız 13-14 yaşlarında uzun bi kızdı.Yaşına göre fazla uzun.Saçı açık kahverengi ve maşalıydı.Ondan gözümü alamıyordum.Neden bilmiyorum ama alamıyordum.Birden telefonum çaldı. 'Yaren' arıyordu.Bu arada Yaren benim sevgilim.Sevgilim sayılmaz ama öyleydi işte.Onu sevmiyordum.Ama o beni çok seviyordu.1-2 çalıştan sonra telefonu meşgule attım.Kızın annesinin de telefonu çalmıştı.Benim yanıma gelip ;
"Pardon, bir 5 dakika kızıma bakarmısınız? Biraz korkakta kendisi." Diye sordu.Şaşırmıştım.
"Tabii siz merak etmeyin." Dedim gülümseyerek.
Annesinin yerine oturdum.
"Kızım ben birazdan geleceğim.Biraz sana bu abi bakıcak." Dedi.Tekrardan gülümsedim. Annesi gitmişti.Ortam baya bi sessiz olmuştu.İlk hareketi ondan beklesemde ona Selam dedim.Cevap vermemişti.
"Heyy sana diyorum.Selam."
"Selam mı dememi bekliyorsun?"
"Evet.En azından öyle umuyorum.Ben Emir."
"Ben Pelin."
"Memnun oldum." Dedim çekinerek.
Daha fazla dayanamayıp kaç yaşındasın diye sordum.
"Bu seni ilgilendirir mi ?" Dedi gözlerimin içine bakarak.
"Bana neden kızgın olduğunu bilmiyorum.Ama bence arkadaş olmalıyız." Dedim.Neden böyle bir şey demiştim? Kafayı sıyırmış olmalıydım.Daha yeni tanıştığım bir kıza arkadaş olalım dedim.Hatta benden yaşça küçük bir kıza.
"Haklı olabilirsin.Özür dilerim.13 yaşındayım." Dedi.İçime derin bir oh çektim.13 yaşındaymış.Pelin birden bire sola doğru baktı.Hızlıca tuzluğun arkasında bulunan kağıdı alıp bir şey yazdı.Annesi geliyordu.
"Sonra görüşürüz." Diyip kağıda önüme uzatmıştı.Kağıda baktığımda...
Devamı bir sonra ki bölümde..
