"Alo?" dedim alnımdan akan bir damla ter ile beraber.
"Emir!" dedi. Bir makine ile sesiyle oynuyordu. Baya bi belliydi.
"Kimsiniz?" dedim. Uzun bir süre sessizlik olunca;
"Bakın, şimdi kapatıyorum beni lütfen gerçek numaranızdan arayın." dedim ve kapattım.
Pelin ben telefonu kapatır kapatmaz ;
"Kim bu arayan?" Diye sordu.
"Bilmediğimi duyduğunu sanıyordum." Dedim üzerine doğru yaklaşarak.
"Ne yapıyorsun şu an sen?"
"Sinirleniyorum. Eğer kurtulmak istiyorsan aşağıya in ve sessiz sessiz otur."
"Tamam." Dedi korkarak.
Gözünü yeterince korkutmuştum. Pelin aşağıya doğru inerken ben yatağıma oturdum. O adam kimdi? Ya da cinsiyeti belirsiz kişi. Sesini cihaz ile kalınlaştırdığı için kim olduğu, cinsiyeti, büyüklüğü, küçüklüğü vb. Hiç birşeye benzemiyordu. Pelinler gitmişti. Aşağıya indim.
"Oğlum ne yaptın sen?" Diye sordu annem.
"Ne yapmışım?" dedim anneme.
"Pelin ağlayarak aşağıya indi. Elinimi ne kapıya vurmuş. Bir şey yapmadın değil mi oğlum?"
Ağlamışmıydı? Kendimi çok kötü hissettim.
"Üzgünüm." Dedim anneme başımı öne eğerek.
Kardeşim gelmişti.
"Elena gel buraya." Dedim ağlamak üzereyken. Herşey bir anda olmuştu Pelin, Hande, annem, arayan kişi kendimi tutamadım ve kardeşime sarılarak ağlamaya başladım. Ortam baya bi sessiz olmuştu. Taa ki o gerizekalı ayyaş üvey babam gelene kadar.
"Ne oluyor burda lan!" Diye bağırdı.
"Elena bana kahve yap hadi." Dedim. Sinirden köpürmüştüm. Gözlerim kıpkırmızı olmuştu.
"Sen iki dakika dışarı gelsene." Dedim dişlerimi sıkarak.
"Ne istiyorsun ulan aklın sıra korkutmaya mı çalışıyorsun?" dedi. Gözlerimle işaret yaptıktan sonra kollarından tutup dışarı çıkardım. Oldukça sinirliydim. Gördüğüm rüya gerçekleşecekti galiba. Yüzüne ağır bir yumruk geçirdim.
"Bir daha," dedikten sonra bir yumruk daha attım.
"Bize karışmayacaksın!" Diye tamamladım. Koşarak evden uzaklaştı. Pelin'i düşünüyordum. Onu çok üzdüğüm aklıma gelmişti. Çok pişmandım. Eve doğru yürürken burnum kanamıştı. Burnuma doğru elimi sürerken. Karanlık.
Devamı bir sonra ki bölümde..
