Bana telefon numarasını vermişti.Bu ne samimiyet? Şoka girdim.Çünkü 5 dakika önce tanıdığım benden 3-4 yaş küçük kız bana telefon numarasını vermişti.
"Beni ararsın. Belki konuşuruz." Bişey anlamamıştım.Hani bu kız korkaktı ?
"Kızıma baktığınız için teşekkürler." Dedi annesi yanıma gelerek.Kalkarken ;
"Önemli değil. Her zaman." Dedim gülümseyerek.*****
Kafeden çıkmıştım.Elimdeki kağıda baka baka yürüyordum.Galiba ben ilk defa birisinden hoşlanmıştım.Bu nasıl olabilirdi? 17 yaşında ki bir gencin 13 yaşında ki bir çocuktan hoşlanmasından bahsediyorum. Bu sübyancılığa girer. Bu yaştayken bana 'Sübyancı' demelerine izin veremezdim. Onun için ya ondan hoşlanmaktan vazgeçecektim ya da hoşlantımı içime saklayacaktım. Eve doğru yürümeye devam ettim.Saat 18:47 olmuştu.Evin kapısının önündeydim.Son anda eve girmemeye karar verdim.Yusuf ile buluşacaktım.Yusuf'u aramak için telefonumu çıkardım.Tekrardan Yaren arıyordu.Açtım.
"Sevgilim neden telefonu açmadın?"
"İşim vardı." Dedim sıkılgan bir şekilde.
"Peki.Buluşalım mı ? 2.5 gündür görmüyorum seni." Dedi.
"İşim var." Diyip suratına kapattım.Neden böyle birşey yaptım bilmiyorum.Yaren kötü biri değildi.Çok iyi biriydi ama onu sevmiyordum, daha doğrusu sevemiyordum. Hep sevmek istedim ama olmuyordu.Ayrılmak istiyorum ama gururu incinir diye yapamıyorum.
Yusuf'u aradım;
"Yusuf'un telefonu!Önemliyse mesaj at!"
Telefonu kapalıydı.Evede girmek istemiyordum. Başımı öne eğerek sıkıla sıkıla eve girdim.
"Sen mi geldin oğlum?" dedi annem.
"Evet!" Dedim kısık bir sesle.Annem aşağıya doğru indi.Bana bakarken gülümsedi.
"Tahmin et kim geliyor ?" dedi sırıtarak.
"Kim gelirse gelsin umrumda değil."
"Yapma be Emir.Misafir sonuçta."
"Peki anne kim bunlar?" Dedim merak etmeyerek.
"Hani benim kuzenim Asude varya.Onun kızı geliyor." Dedi sevinçli bir şekilde.
"Ne kadar yakın akrabaymış!" Diye bağırıp odama geçtim.Yeni kişilerle çabucak samimi olamazdım.Onun için misafirleri sevmiyordum.Pelinin telefon numarası olan kağıda bakarken kendimi onu ararken buldum.3.çalışta açtı.
"Senmisin Emir?" Dedi telefonu açar açmaz.
"E-evet.Yarın buluşmaya ne dersin?" Dedim korkarak.
"Olmaz." Dedi direk bi şekilde."Doluyum." Diye devam ettirdi.
"Ne yapalım o zaman sonra görüşürüz." Dedim.Benden küçük bir kızla konuşurken nasıl heyecanlanabilirdim ki ?*****
Saat 07.39
Kapı çaldı.Elimde kahve ile kapıyı açtım.
"Siktir!"Devamı bir sonraki bölümde..