Kabanata 4

179 19 0
                                    





Kabanata 4

"Kailan mo ba balak magpacheck up?" Tanong iyon saakin ni Sandy pagkatapos lumapit saakin dito sa sala. Tumabi ito saakin sa sofa.



It's been an hour of watching TV. Mamaya kona lang siguro poproblemahin ang pag absent ko sa trabaho ngayong araw dahil pakiramdam ko gusto ko na munang magmukmok sa nangyari saakin.



My almost three years relationship come to an end. Gusto kong manakit, tinatanong ko sarili ko, kung ano bang nangyari, ano bang kulang saakin. There are many questions running through my head.



"Maybe later." Simpleng sagot ko lang.



"Sasamahan na kita."



"It's best if you'll file a leave for a week or month. Mag bakasyon ka muna or umuwi ka sa parents mo pansamantala." Sandy's voice were laced with concern.



Tuluyang tumulo ang luha sa magkabilaang pisngi ko, ka'ya mabilis s'yang mas lumapit saakin. She's caressing my back and hugged me.



Mas lalo akong nagiging emotional lalo na ngayong nagbubuntis ako, perks of being pregnant.



He should have been on my side taking care of me for the baby, this wasn't I was expecting. Hindi ko din alam kung anong sasabihin ko sa parents ko dahil eventually ay malalaman din nila itong dinadala ko.




I have so much explaining to do, better practice what I should say to them now.




Kailangan ko narin ang matutunan ang parenting dahil wala akong kaalam alam tungkol d'on at dahil narin sa hindi pa kami handa ni Pierre obviously noon ay hindi ko na muna iyon inaral.



It wasn't late for me to be a good mother.



Hindi ko na namalayang napahagulhol na ako sa balikat ni Sandy. "Sayang, buntis ka ka'ya bawal ta'yo uminom, nag aaya si Marc lumabas." aniya habang hinihimas parin ang likod ko para bigyan ako ng suporta.



Bigla kong naalalang mainit ang ulo ni Pierre kay Marc dahilan naman iyon para mag lay-low no'n si Marc saakin kahit workmates kami. Hindi ko alam kung anong ginawa o may ginawa si Pierre dahil hindi nalang ako nito kinausap isang araw hanggang sa magtuloy tuloy na sumunod na araw.


Pierre's a calm guy only when he's jealous he's being obsessive and posessive.


"That jerk! Sayang ang gwapo pa naman, manloloko lang, sabagay, he's almost compared to perfection, he can get any woman he wants."



Hindi ko alam kung ako ba ang kinakampihan nitong kaibigan ko o si Pierre. "I'm in the middle of pain, Dy. How could you say that."



"I mean is hindi mo din dapat s'ya sineryoso, f-buddies would do, no feelings involved. Tingnan mo tinaniman ka pa tuloy." napairap nalamang ako sa sinasabi n'ya at sinandal ang ulo sa headrest nitong sofa.



Hinimas ko ang tyan kong wala pang signs of baby bump. "I'll be a good mother and father."


This baby were meant to be mine.


"And I'll be the rich godmother who will spoil her with anything! " Sandy's voice laced with excitement when she said it, napangiti ako sa nakakahawang reaction n'ya.


"Her?"


"I assumed your baby's girl, and if mine's a boy. We're going to sort out of them getting married." Nakangiti ako pero napapairap ako sa sinasabi n'ya. Bukambibig n'ya ang plano daw dapat namin n'on pa.




"You should teach your son a lesson then not to hurt someone's feelings." seryosong sinabi ko sakanya ka'ya pinanliitan n'ya ako ng mata.




"Syempre naman 'no, magkakaroon pa ako ng apo sa Jimenez and I would love that!" mas naging excited pa ito sa sinasabi n'ya ngayon.



"So no more Jimenez hot guys na?" Natigilan s'ya sa sinabi ko, natawa ako ng mahina sa biglaan n'yang pagtahimik. Sandy's got a thing for one of the Jimenezes only if single.



Mayroon lang namang isang taong mas bata na nakababatang kambal na kapatid si Pierre na ngayon ay pansamantalang nasa ibang bansa and as far as what I've overheard, they're going back here in the Philippines after one year of staying in the United States.



"Maybe the future will only tell." aniya.





***



Two hours have passed, it's 12PM already. Napagdesisyunan na namin ang pumunta sa clinic para magpacheck up, pagkarating namin sa parking lot ay wala parin ang kotse ko, ka'ya ang kotse nalang ni Sandy ang ginamit namin.




Pero nagutom ulit ako ka'ya nagstop over kami sa salad veggies restaurant malapit lang sa clinic kung saan kami pupunta. It's a good thing I'm craving for healthy salad.



Hinintay na lang ako sa kotse ni Sandy lalo pa at mainit ang panahon, hindi narin ito sumama dahil mainit ang panahon ayaw lumabas sa kotse n'yang air-conditioned.



Nasa pinto pa lang ako ng mapansin ko si Jessy na pumipili na sa salad section, and then I remembered she doesn't like the salad but Pierre does, so maybe it's for Pierre reason why she's here.



Taas noo akong lumapit kung nasaan s'ya hindi dahil sakanya dahil sa mga pagkain.



I can see she's struggling to chose, ang plastic container na hawak n'ya ay watermelon palang ang laman, pumipili palang ito sa mga veggies, saka lang n'ya ako napansin ng binuksan ko ang lalagyan ng lettuce.



Bumakas ang gulat sa mukha n'ya ng makita ako pero mabilis din itong nagseryoso. Sabay kaming kumuha ng lettuce.



"Watermelon is his least of favorite yet you picked it first." hindi ko mapigilan ang pag ngisi ng labi ko. Ito lang ang tanging paraan ko para ilabas ang galit na nararamdaman ko para sakanila ni Pierre.



"Para saakin ang watermelon hindi sakanya." Bahagyang tumaas ang kilay ko sa sinabi n'ya at mas lumaki ang ngisi ko. Alam kong hindi rin n'ya gusto ang watermelon dahil mangga ang gusto n'ya.



"I've known you since 7th grade, Jessy. Akala mo hindi kita kilala?" I said with a mocking laugh. Inirapan ako nito at binuksan ang isa pang lalagyan ng fruits pero bago pa s'ya kumuha ay naiinis s'yang tumingin saakin, tila nagdadalawang isip dahil baka punahin ko nanaman ang kukunin n'ya.



"Why do you care? Do your thing and I do mine, stop bugging me." iritableng sinabi n'ya at kung ano ano nalang ang kinukuha nagmamadali dahil parang nagmamadali na ang umalis.




"Simpleng favorite foods lang hindi mo pala alam. Isang linggo mo palang bang sinusulot si Pierre ka'ya hindi mo pa s'ya gano'on kilala?" Natigilan s'ya sa sinabi ko, inirapan ako nito at aalis na sana pero bumwelto ulit ako.




"Ka'ya pala nagpakasarap muna saakin si Pierre kagabi kasi mukhang one week palang ang relasyon ninyo. Maybe you didn't satisfy him in bed like what I did, so sad for you."




Bigla akong nakaramdam ng kaba dahil dahan dahan itong lumapit saaking galit na galit. Napahawak ako sa tyan ko, nakita naman n'ya iyon ka'ya natigilan s'ya.



"You're too lucky to carry his child, but eventually we're going to get that baby, it deserves a complete family, Vien, pero ako ang kikilalaning ina ng batang 'yan tandaan mo." Gusto ko sana s'yang sampalin pero nagpipigil akong mag eskandalo ka'ya pumikit ako at bumuntong hininga.



"Instead saying delusional things maybe it's best to look after Pierre. Baka nagpapakasarap na sa iba." I said while smiling sarcastically, the smile on her face suddenly vanished as her face turned red because of frustration. Tinalikuran ko na ito at taas noong lumabas ng restaurant habang nakahawak sa tyan ko.




Unbreak Vienna's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon