Unbreak Vienna's Heart

Kabanata 15

Votes and comments are highly appreciated! Thank you.

****

Kabanata 15

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, as what i remembered it was the last time i talked with Pierre. Bigla kong naramdamang may katabi ako, at hindi nga ako nagkakamali dahil halos lumubog na ang kama sa laki ng katawan ni Pierre.

"Why the hell you're on my bed?!" Mabilis kong tinulak ng malakas si Pierre gamit ang binti at dalawang palad ko dahilan para bumagsak s'ya sa sahig ng malakas.

"Fvck!" he jerked as he fall onto the floor of this yacht.

I bit my lower lip, the sympathy run through me when i realized what I've did. Medyo nakonsensya ako sa ginawa kong pagtulak sa kanya dahil mukhang masakit ang pag bagsak n'ya.

"Bakit kasi dito ka sa tabi ko natulog? Sabi ko sa sahig ka," sabi ko para ijustify ang kunsensyang nagawa ko sa kanya. I just can't bear sleeping with him within the night till dawn, maybe the disgust and dissapointment for him is immeasurable.

"Nabuntis na kita pero bawal pa rin ta'yo magtabi sa iisang kama?" pansin ko ang irita sa kanyang boses.

Masama ko s'yang tiningnan at saglit akong natigilan sa nakita.

He had trace of punches on his left eye, and an inflammation in his cheeks.

Maybe the bruises on his face was because of dad's hard punch, he deserves it though, hindi ako naaawa sakanya. 

Ngayon ko lang napansin na medyo may black eye ang kanyang kabilang mata, parang ilang araw na nakalipas dahil mukhang pagaling na, napapaisip ako kung kailan n'ya ito sinabi kila mom at dad at yon din panigurado ang araw na sinapak s'ya ng daddy sa mukha

"Kung hindi ka sana tarantado hindi ta'yo magkakaganito."

"I'm sorry."

Pagkatayo n'ya ay kaagad s'yang umupo sa gilid ng kamang hinihigaan ko. I can feel the sincerity in his voice when he apologized but the damaged has been done.

Broken glasses cannot be fixed whatever you think for solutions trying to reconfigure the damage and that is what I've felt the moment I learned him cheating on me.

"Kung gusto mo matulog dito sa sahig na lang, dahil baka maitulak lang ulit kita." sabi ko at bahagyang umusog mula sa kanya dahil napakalamit namin sa isa't isa, kahit papaano may space pa naman ako para umurong.

"I'll hug you tightly, then." I can feel his side grin.

Bigla akong nairita.

Nakatagilid ang kanyang ulo mula sa akin para mas mapansin ko ang pag ngisi n'ya.

"Don't you ever do that." Mariin kong banta sa kanya at mabilis na humiga pero tinalikuran ko s'ya.

Sinasadya n'ya sigurong hindi gamitin ang ibang rooms para lang makasama ako sa iisang silid. Marami naman s'yang pera para ipaayos kaagad ang mga kung ano mang kailangang ayusin pero mukhang hindi naman n'ya inaaksyunan.

Hindi ako pinanganak lang kahapon para hindi mapansin ang mga bagay bagay sa paligid ko.

"Starting today, unbreaking your shattered heart would be my cherry on top." I heard his heavy sighs as he whispered those words. Sarkastiko akong ngumiti kahit alam kong hindi naman n'ya iyon makikita.