Kabanata 14

136 8 2
                                    


Kabanata 14

Nagpaalam na kaming dalawa ni Pierre kina mom at dad patungo sa aming rest house located in cagayan.



Dramatic ang pagpapaalam ko kina mom at dad dahil sa pag alis ko ng ilang buwan malayo sakanila kasama si Pierre. Hindi ko narin mapigilan ang mapaluha dahil napahagulhol si mom at parang ayaw akong paalisin.



But I was still in foul mood because of the decisions made by my parents for me, I would've declined this if my parents did not interfere or not for my child.



Hindi pagpapakasal ang sagot sa pagkakaroon ng anak kung wala nang pagmamahal sa pagitan.



Matrimonial topic isn't for forced marriage and out of love issues. Arranged marriage principally if there's no love is the closest thing for sufferings and hatred inside the marriage.



The person I hate might have the rest of his life with me, and that is Pierre, only if I decide to agree marrying him.



Siguro kung hindi n'ya ako niloko, kung hindi s'ya nagpadala sa pagnanasa ng bestfriend ko ay sana masaya kaming dalawa kasama ang magiging anak namin. Masayang namimili ng mga kagamitan at pinaplano ang magandang bukas para sa batang dinadala ko.



But here we are, forcing to get along with each other when all I wanted was to move on with my life away with him.



Ganito nga marahil ang hagupit ng tadahana. Hindi alam kung kailan tatama, hindi alam kung kanino magmumula at sa paanong paraan.



Matapos ang ilang minutong biyahe bumaba kami sa daungan. I haven't seen a harbor like this for ages, but I got confused as to why we're here. Mahaba ang biyahe patungo sa cagayan pero hindi naman namin kailangang dumaan pa sa dagat.



May puting yacht ang tila naghihintay para sa amin pero bago 'yon kumaway si Brandon mula sa 2nd deck. Hinintay namin itong makababa patungo sa amin.



"Hey, it's been ages." He said as he got in front of us and offered a handshake.



"How's my yacht?"



"Worry less bro, I did not make it my den for women."




Hindi ko na lamang pinakinggan ang kanilang pinag uusapan at itinungo ang tingin sa malaking yate sa harap namin, may mga nurses ang nakatayo sa 2nd deck katabi ang railings.




Seems fully crewed yacht but don't have any guests. Maybe it's exclusively for us to use and stay until we anchor through our destination.



The fresh air above the sea were refreshing as it is. I was enjoying the my moment when Brandon interrupts.




"Congratulations on your pregnancy, anyways I have to bid my goodbye for now. Be seeing you both soon."




Nginitian ko lamang ito at tiningnan habang nakikipag brotherhood hug kay Pierre hanggang sa tuluyan na itong umalis. Naiwan kaming dalawa kasama ang dalawang men in black.



A massive white yacht was where Pierre leading my way.



"Saan ba ta'yo pupunta? Hindi na ba sa rest house?" Napansin kong para namang ang layo layo ng cagayan para mag yate pa.



He offered his hand on me while we're going through the bridge of this massive yacht. Sinagot n'ya lamang ang tanong ko nang makarating na kami sa yate. Mabilis kong kinuha pabalik ang palad kong hawak n'ya.



"Change of plans, we're going to my place somewhere in cagayan." Nangunot ang aking noo sa sinabi n'ya.



"You're changing plans without telling me?" He looked on me with black glasses on.



"Yes, darling." Mabilis naman s'yang tumalikod sa akin.



"You are so engrossed with your fvcking dumbness, Pierre!''



"When did you learned cursing?"



"When you decided to act like an idiot." I spat.



"Please, stop arguing. Hindi ako papatol sa buntis." Napairap ako sa pinagsasasabi n'ya, pinili ko na lamang tumingin sa karagatan para kahit papaano ay humupa ang inis na nararamdaman ko.



Every crew we're passing was greeting us cheerfully but professionally.



Nakarating kami sa room mula sa 2nd deck, iginaya kami ng isang crew patungo sa room, and I was expecting Pierre wouldn't sleep with me.




"Dito ako, duon ka sa kabilang room." Itinuro ko sakanya ang kabilang room.



Maganda naman ang view sa lahat ng rooms, ka'ya naisip kong pumili na kaagad ng kwarto ko.



"We're sharing the same room, Vien."



"Huwag mo ng painitin ang ulo ko, please. Do as i say,"



"Magsasama lang naman ta'yo sa iisang kwarto, pero wala naman ta'yong gagawin."



Pakiramdam ko biglang nag iinit ang mukha ko sa hiya. "I wasn't expecting either. I just can't share the same bed with you anymore." I said calmly.



"I know, baby, the other room we're out of order and is under maintenance. Hahayaan mo ba akong matulog sa labas?"



Nangunot ang noo kong nilingon ang pinto ng ibang rooms, may mga signs nga na hindi magagamit.



"Hindi, pero matutulog ka sa sahig." sagot ko at nauna ng pumasok sa loob.



The room weren't that extensive but the furnitures seems so expensive. Can't believe the father of my child really owns this massive yacht. Nakita ko na ang isang yate ni Pierre kung saan kami nag celebrate ng first anniversary pero hindi ganito kagara at kalaki.




"Magpahinga ka na muna dahil medyo mahaba pa ang biyahe natin. Intercom's right away beside the bed," He said in a serious voice.



"Mag-uusap ta'yo mamaya, Pierre." Seryoso at mariin ko rin na sagot sakanya.



"Yes, you need long rest for now." Aniya.



He's about to leave when I found a way to annoy him, for him to finally let go of me and take me back to the city.




"I'll need some foods to satisfy my cravings." Alam kong kumpleto ang mga pagkain dito dahil unang tingin pa lang ay mukhang hindi kami magugutom sa yate na ito kahit isang buwan pa kaming manatili dito.




"I know, pregnancy gadgets if you're uncomfortable technically bearing my child and your cravings and food nutrients. I'll provide everything especially during your pregnancy." He smiled, i smiled sarcastically.




"If you need anything else, make a list."




"Pa'no kung nagcrave ako sa pating? Huhuli ka ba para sa akin?"



Pinipilit kong hindi matawa ng malakas dahil sa biglaang reaksyon n'ya at pamumutla. Maybe he thought I'll pursue eating a shark due of his sins on me.



"It's illegal to eat sharks here in the Philippines. Just kidding." Natatawang sagot ko ka'ya naman bumalik ang seryoso nitong tingin sa akin at tinalikuran ako mukhang napipikon.



Pag kaalis n'ya ay hindi ko mapigilang matawa ng malakas.




Unbreak Vienna's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon