Hayatın Bende Bıraktığı İzler

Uyku Yok

Bana iyi gece yok,uyku da yok

Yine kabuslar içinde uykuya dalma vaktidir

Bu uyku ne kabuslarım sonu ne de ilkidir

Nefretlerim girer göz kapaklarımın içine

Bir ateş gibi yakar uykularımı

Terler içinde uyanırım sonra

Bir kaç kötü düşünce

Ürpertir bedenimi

Allah'ım derim Allah'ım affet

Korku içinde uyumaya çalışırım tekrar

Gözümün önünden gölgeler geçer

Kortuğumu anlamasınlar diye ışığı kapatırım

Karanlık ortamlarda benliğimle karşılaşırım

O yüzdendir ki karanlıkla hiç barışmadı yıldızım

Ve ağlarım

Herkes gibi bende ağlarım

Yorganı çekerim üstüme

Hem yazarım hem ağlarım

Yazarım

Beynime yazarım düşünceleri

Kendimi avuturum

Senden kötüleride var diye

Korkarım

Korkak bir insanım

İlk sevdiğim kızı da korkumdan kaybetmiştim

Ve sevmekten korkarım

Bir daha sevememekten

Ve sevipte,sevilmemekten

Korkarım birdaha seni görememekten

Ve bu gerçekle yüzleşmekten

Korkarım sevdiğim

Korkarım...

Ömer Faik KANDEMİR