Hayatın Bende Bıraktığı İzler

Sevemedik...

Yavaş yavaş ölüyorum
Sözlerim bittikçe
Tükeniyorum
Tükendikçe
Daha çok ölüyorum
Sevdiğimde yok artık gitti
Yarım kalmış bir şiir gibi bitti
Ardında binlerce meraklı göz
Cevaplanmamış soru
Yerini bulmamış söz bırakıp gitti
Sonumu düşünmeden çekti gitti
Ölümüme az kaldı
Yazacak sözlerim kısıtlı
Artık eskisi gibi yazamıyorum
Yazamadıkça daha çok tükeniyorum
Tükendikçe daha çok ölüyorum
Öldükçe daha çok yazıyorum
Yazdıkça daha çok seviyorum
Sevdikçe daha çok üzülüyorum
Üzülüyorum ama pes etmiyorum
Sevmeye ve sevilemesemde
Aşık olmaya devam ediyorum
Her defasında acı çekiyorum
Biliyorum
Belki mutluluk hiç yanıma uğramayacak
Ama ben sevmeden yapamıyorum
Ölüm gibi birşey benim içinsevemek
Acı veriyor bazen ama gerçek
Üzüyor bizi ama gerekli
Sevmek güzel şey
Tıpkı yaşamak gibi
Acı veriyor
Yine de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşatıyor
Hayat tuhaf
Yada biz çok nankörüz
Hayatın kıymetini bilemedik
Adam gibi yaşayamadık
Hakkıyla gülemedik
Güzelce üzülemedik
Acıları yazamadık
Şair olamadık
Belkide hiç
Sevemedik...

Ömer Faik KANDEMİR