Karanlıktaki Çocuk #Wattys2017

K.Ç Bölüm 4

Medya Dövmeler turuncu olan Gecede diğeri Ateşte
Evet yeni bölüm ile karşınızdayım.Bu bölüme 8 okunma  ve 3 vote istiyorum. Sizleri seviyorum.

Hayaller vardı , bembeyaz olan. Hiçbirini yaşayamayacağım .

Sabah tek aydınlığım olan güneşin yüzüme vurmasıyla uyandım. Mavi gözlerim ile turuncu ışıklar birleşirken aklım Ateş' teydi. Dün gece ben ağlarken dediği sözler beynimde yankılanırken yataktan doğruldum."Neden bunu yaptın Gece , seni yeni  bulmuşken?" Niye kalbim hızlanmıştı yine , bu sefer kendimi geçindiremedim ve kalktım yataktan. Banyoya gittim sargılarım canımı yakıyordu. Yüzümü ve ellerimi dikkatlice yıkadım. Aşağı indim. Ateş mutfaktaydı üzerinde birşey yoktu , altınada bir eşofman vardı. Sırtındaki dövme dikkatimi çekmişti, asıl soru işareti ona çok benzerininde bende olmasıydı. Yine kalbim hızlandı ve elimde olmayan bir şekilde gülümsedim. Arkasını döndü ve "günaydın Gece " dedi. " Günaydın Ateş " dedim. "Dün dediğin şeylerde ne demem istediğini anlayamadım."dedim."yakında anlarsın"dedi. Bu çocuk aklımı altüst etti. "Kahvaltı hazır bu arada " dedi. Masaya baktım ve içimden bir insan nasıl bu kadar kusursuz olabilir diye geçirirken Ateşin bana bakması ile bu düşüncelerden ayrıldım. Bu çocuk bana iyi geliyordu. Gözlerinin ateşi beni içine çekiyordu. "Yemiyecek misin " dedi. "Yiyorum dalmışımda " dedim. " Ateş,hani sen yakında anlarsın dedin ya orda ne demek istedin ben gene anlamadım " deyip güldüm . o da güldü ve"mutlu olucaz Gece " dedi. Masadaki vazoda olan papatyalardan birini bana uzattı ve elimi tutup kulağımın arkasına taktı. Kalbim yine çarparken şunu anladım cesedi güzel olan tek şey papatyalardı...

💖💖💖💖💖🌼🌼🌼🌼🌼🌙💣🔥🔥

Mutsuzluğuma elveda ederken keşkeler ile doldurduğum kavanozumdan bir kağıt daha çıkardım. Kağıdı aldım ve içini okudum "keşke babam bana yumruk atmasaydıda oyuncak bebeğim yere düşmeseydi , keşke yerde olan oyuncak bebeğimi babam alıp yakmasaydı.18\01\2005" yine ağladım ve bir kağıt daha yaktım.Bir tane daha okudum "keşke doğum günüm mutlu geçseydi 22\06/2011" yaktım. İçimde olan mutsuzlukları keşkeleri yaktım. Şuan eskiden beri keşkelerimle doldurduğum kavanozumun içinde olan herşeyi yakıyorum. Ve aynısını benim gibi keşkelerini biriktiren Ateşte yapıyor. Ateş kavanozdan keşkelerini çıkarırken birini yere düşürdü ve bende onu gizlice aldım. Merak ettiğim konu buydu ; bu kadar kusursuz ve iyi bir insanın ne gibi bir keşkesi olabilirdi ki?. Tuvalete gidiyorum bahanesiyle yukarı dün gece yattığım odaya çıktım ve banyoya girdim. Kapıyı kitledim ve notu okumaya başladım "22/06/2011 Keşke Gece mutlu olsaydı ". Şaşırdım hemde olmadığım kadar Ateş gene beni şaşırtmaya devam ediyordu fakat ona kızamıyordum. Düşüncelerin hesabını sormak için aşağıya indim. "Ateş neden beni deli ediyorsun. Neden seni anlamaya çalışırken seni bulamıyorum. Neden hiç olmadığın bir anda aklıma girip içimde kıpırtıya neden oluyorsun, neden beyaza bürünmeye çalışırken kararıyoruz Ateş ? Neden seni görünce korkmuyorum ve bana tanıdık geliyorsun Çocuk ? " dedim . Bu söylediklerim ağlamama neden olurken yanıma geldi ve bana sarıldı. O kollar neden bana güven veriyordu. Ondan ayrıldım ve " telafi etmen gereken zamanlar var " dedim . Göz yaşlarımı sildim ve onuda alıp koltuğa oturdum . "Ateş neden seni tanıyor gibi hissediyorum?" dedim ve o da "tanıyorsun zaten Gece "dedi gülerek ,"peki nereden tanıyorum seni ateş" "hani senin eski taşındığın ev vardıya bizde sizin karşınızda oturuyorduk huzur apartman belki hatırlarsın "lafını bölmedim."bir gece yine baban olacak it sana vurmuştu ve sende oyuncağını alıp evden çıkmıştın daha 6 yaşındaydın evin karşısındaki parkta salıncakta sallanan bir çocuk vardıya o bendim işte Gece , babandan dayak yediğinde hep o salıncakta olan çocuk ve o parkta her uyuya kaldığında üzerine battaniye örtüp evine taşıyan çocuk bendim , sen ağladığında beni görmesen bile oturduğun yere habersiz peçete ve unuttuğun oyuncağı bırakanda bendim. Sen ilk okulda gözün mor diye dalga geçen çocuklarıda döven bendim. Ve birşey daha söyliyimmi sen üzüldüğünde rüyanda gördüğün o çocukta bendim Gece. " ben göz yaşlarıma hakim olamazken bu olayların hepsi gözümün önünden geçti ve sanırım hayatımda en üzüleceğim sahne geldi. Ateş ağlıyormuydu? Gene , benim yüzümden . Ateşe sarıldım ve "beni koruduğun ,sevdiğin,annelik ve babalık yapanların yerine bana yardım ettiğin ,rüyalarıma girip beni mutlu ettiğin için sana teşekkür ederim Ateş "dedim ağlayarak . Ve o an beklemediğim birşey oldu ve Ateş beni dudağımdan öptü. Genelde Emre yapsa onu benzetecek olan ben şimdi sadece mutlu oluyordum , sadece kollarıyla değil heryeriyle huzur veriyordu o Çocuk bana. Ve sanırım onu kaybetmeyi göze alamazdım çünkü arada bir şey vardı beni sevindiren , heyecanlandıran , mutlu edip sevinçten ağlatan ; aşk...

Evet sayın okurum bir bölümün daha sonundayız ve ben  yazarınız olarak bu bölüme ağladım(yazarınız aşırı duygusal tayfa ama) sanki bu bölüm diğerinden kısa olsa bile daha anlamlı oldu gibi gibi.
Bu bölüme yine söyliycem 8 okunma ve 3 vote istiyorum.Yeni bölüm o zaman gelecek. neyse iyi 15 tatiller xoxo💟💟💟