Κοίτα μας πως είμαστε
Στην συντέλεια του ουράνου αφήνουμε τις σκέψεις μας
Και καρφί δεν μας καίγεται για το που θα φτάσουν.
Περιπλανώμενοι ταξιδιώτες είμαστε
Μα εμείς δεν φτάσαμε ποτέ στην Ιθάκη μας.
Εμείς χαθήκαμε στον δρόμο
Μέσα στα κουβάρια της ζωής μας.
Οι ίδιοι μας οι εαυτοί μας βύθισαν.
Καταδιακασμένοι με κατάρα να μην στεριώσουμε ποτέ.
Και ετσι θα είμαστε για πάντα.
Μέχρι ο Καρυωτάκης να απαγγείλει την τελευταία συλλαβή του.
Τελεύταιο κείμενο βασικά τελευταίο ποίημα για το μαύρο.
Πρώτη φορά γράφω ποίημα.
Εμπνευσμένο από το [Είμαστε κάτι...] του Καρυωτάκη.
Θα σας ενημερώσω για οταν δημοσιευτεί το Μωβ.
Ελπίζω να σας άρεσε.Ποιος ηταν το αγαπημένος σας κείμενο και γιατί;
Σχολιάστε,στείλτε μήνυμα,ότι θέλετε τέλος πάντων.
Με αγάπη,
Φρου.
YOU ARE READING
Μαύρο
PoetryΒιβλίο Τρίτο Μαύρο: Συμβολίζει το σκοτάδι, το φόβο και το θάνατο. Είναι τραγικό και αυστηρό και εμπνέει σταθερότητα και σοβαρότητα. Επίσης εκφράζει την πειθαρχία και την εσωστρέφεια, τις ανέκφραστες ικανότητες, αλλά και το φόβο για το μέλλον. Είναι...
