Out of this world (Wesley Tucker)

H4

Later die dag was Sophie weggegaan om af te spreken met wat vrienden, terwijl ik thuis bleef om te knuffelen met Wesley. Liggend op de bank, ik onderop terwijl Wesley bovenop lag en constant zijn hoofd in mijn nek begroef.
We keken naar high school musical, mijn favoriete film. Opeens kreeg Wesley een 'confidence boost' en begon mijn nek te kussen. Ik hield een kreun binnen en draaide me om zodat ik zijn warme zachte lippen kon kussen. Hij trok giechelend en blozend terug. Ik moest opeens heel nodig naar de wc, dus ik stond op. Jammerend, pakte Wesley snel mijn arm en trok me terug naar hem toe. "Nee Wesley ik moet naar de wc." Zei ik licht geïrriteerd. Met een pijnlijke blik liet hij me los.

Terwijl ik op de wc was, hoorde ik Wesley's gehuil buiten de deur.
Sneller dan snel deed ik wat ik moest doen en rende naar Wesley toe die als een opgekrulde bal op de bank lag. Hij tilde zijn hoofd omhoog en giechelde. "I-ik wist d-dat je z-zo zou komen." Ik werd best pissig en zei "verdomme Wesley ik kan niet 24/7 bij je zijn." Zijn ogen vulde zich met zwarte, hartbrekende tranen. "H-het spijt me. Ik b-beloof dat ik het b-beter doe."'Huilde hij. Ik huiverde door zijn woordgebruik. Ik liep snel naar hem toe en legde hem in mijn schoot terwijl die alleen maar harder begon te huilen. "Ssst babe. Het spijt me ik had niet zo naar je moeten schreeuwen." Hij knikte met zijn hoofd tegen mijn buik. Ik leunde naar beneden en kuste hem op zijn lippen en hij glimlachte met zijn adembenemende gebit. "I love you G-gwen." "I love you too babyboy." Zei ik en sprak zachtjes terwijl hij spinde.

Opeens crashte de deur open. Wesley keek omhoog en siste luid ook al weet ik dat die nog geen vlieg pijn kan doen. Ik draaide me hoofd om en zag dat het gewoon Sophie was die naar vrienden zwaaide. "Was het leuk?" Vroeg ik. "Ja echt super we waren naar de bioscoop naar "passengers" echt een goede film. Zei ze en verdween naar boven. Ik zuchtte. Ik wilde die film echt zien maar ik heb naast Sophie geen andere vrienden en die is altijd weg. Wesley merkte mijn bedroefdheid op en streelde mijn wang. "G-gwen oké?" "Ja alles gaat goed babe." Hij zag dat dat niet het geval was dus hij knuffelde me stevig. "Wil je de film afkijken?" Vroeg ik. "Nee ik wil gewoon dit doen." Zei hij en viel toen mijn zijdes aan met zijn vingers. Hysterisch lachend om zijn kietel aanval, schreeuwde ik, "S-top-p Wesley. P-please."
"Nope." Zei hij en glimlachte helder. Hij begon weer te lachen. "Z-zeg I love you W-wesley." Zei hij. "Hahahahaha I-i L-love you Wesley." Schreeuwde ik uit. Hij stopte en giechelde. "Je bent echt een scheet." Zei ik en tikte hem op zijn arm. "I k-know." Giechelde hij.

"Wil je wat cookies gaan maken?" Vroeg ik. "C-cookies?" Zei hij verward. "Vertrouw me, ze zijn goed." We liepen naar de keuken en ik herinnerde me dat de suiker op was. "We moeten wel even langs de supermarkt." Ik pakte mijn schoenen, jas en portemonnee en hoorde Wesley hetzelfde doen. Ik opende de deur en de koude wind vloog me meteen tegemoet. Wesley pakte mijn arm zoals een kind bij zijn moeder zou doen.

We liepen over de bevolkte straat en ik merkte op dat Wesley in het rond keek met tranen in zijn ogen gevuld. Ik stopte met lopen en knuffelde hem dicht tegen me aan. "Wat is er babe?" "B-bang." Fluisterde hij wanhopig. "Ahw schatje. Er is niks om bang voor te zijn." "M-mensen gemeen."
"Baby het is okay mag ik alsjeblieft je mooie glimlach zien?" Vroeg ik alsof die een kind was. Hij glimlachte zwak en begroef zijn gezicht weer in mijn nek. Ik merkte dat een oude vrouw ons aanstaarde, ik glimlachte naar haar. "Hij is een Hubble, de meest onschuldige en gevoelige soort, maar erg snelle leerlingen. Je bent zijn soulmate of niet?" "Ja hij is mijn baby." Ik voelde Wesley glimlachen in mijn nek dus ik glimlachte automatisch ook. Ik zei de vrouw gedag en we liepen naar de winkel.

Ik het rond kijkend voor suiker wilde ik Wesley een vraag stellen maar hij was weer verdwenen. "Wesley?" Schreeuwde ik.
Ik hoorde een geluid achter het gangpad. Ik liep eromheen en daar was Wesley, zittend op de vloer, bezig met het dippen van aardbeien in een grote pit Nutella. Zijn hele gezicht zat onder de chocolade, giechelend keek hij me en gaf me een aardbei.
"E-erg goed." Zei hij. "Oh Wesley." Ik tilde hem op en pakte een tissue om zijn gezicht mee schoon te maken. "Wat moet ik nou met jou?" Hij haalde zijn schouders op en giechelde. "A-aardbei?"