Out of this world (Wesley Tucker)

H5

Wesley zat op mijn shoot, bezig met het eten van zijn nieuw gevonden liefde chocolate chip cookies. Hij draaide zich met wijde ogen naar me toe, toen die het laatste koekje van zijn boord at. "Ja je mag er meer schat." Giechelde ik en gaf hem er nog 2 terwijl die de koekjes naar binnen werkte, keek ik naar het raam en zag sneeuw.
(Normaal sneeuwt het nooit in Arizona maar wie weet wat er met het klimaat in 2000 jaar gebeurd 😉)

"Oh Wesley, kijk! Het sneeuwt!" Ik rende naar buiten met Wesley als mijn schaduw, zijn mond vormde zich in een O-vorm terwijl die keek naar de witte substantie op de grond. Hij pakte mijn trui beet en jammerde "Wat i-is het?" "Baby, het is sneeuw."

Ik pakte wat op en blies het in zijn gezicht. Sputterend keek hij me verbaasd aan. "H-Hey dat is k-koud." "Haha I know come on!" Liggend op de vloer begon ik een sneeuwengel te maken terwijl Wesley in het rond rende en probeerde sneeuwvlokken te vangen met zijn tong.
Giechelend viel hij naast me en greep mijn hand. "I-ik ben nu moe." Zei hij en zuchtte. "Me too, laten we douchen." We stonden allebei op en rende het huis in. De trap oplopend pakte Wesley nog snel een koekje toen die dacht dat ik niet keek. Toen we allebei klaar waren met douchen, apart natuurlijk. Gingen we in bed liggen.

Ik heb gemerkt dat elke keer wanneer Wesley moe is hij zijn hand omhoog brengt om met zijn haar te spelen en hij stopt zijn duim in zijn mond. Wat die nu ook aan het doen was. Het is het schattigste ding ever. Hij klemde zijn hand om mijn shirt en mompelde iets onverstaanbaars. Hij legde zijn hoofd weer in mijn nek, zijn favoriete plek om te zijn blijkbaar. "S-sneeuw leuk. M-morgen weer?" Vroeg hij slaperig. "Als het er morgen nog is babe." Zei ik ook moe.
Ik hoorde dat Wesley's ademhaling gelijkmatig was nu, hij sliep. Ik kuste zijn voorhoofd en deed hetzelfde.