Vincent: Good morning babe ko!
Shaniah: Good morning rin po babe :)
Vincent: Kamusta naman tulog mo babe?
Shaniah: Ayos naman babe, btw magiging busy ako mamaya baka hindi kita marereplayan babe :(
Vincent: Aww ganon ba? Okay lang yan babe :)
Shaniah: Thank you!
Vincent: Tawagan kita mamaya.
Shaniah: Sige babe. Bye muna, mwa!
Vincent: Bye!
Shaniah Monteverde's Point of View
Yay! Can't wait to hear his voice again *giggles* (I'm not malandi, duh) Excited plus masaya much lang ako kasi, madidinig ko na naman boses niya.
After 1 hour........
Babe ko calling.......
Accept Reject
Voice call conversation......
Vincent: hello?
Shaniah: hello.
(Lakas maka TFIOS hahahaha)
Vincent: So, kamusta naman si babe ko?
Shaniah: You're so clingy hahahahaha eto, okay naman ako babe.
Vincent: Hindi ka ba napapagod?
Shaniah: Syempre pagod na ako pero bakit mo natanong?
Vincent: Palagi ka kasing tumatakbo sa isip ko
Shaniah: naku babe ha, iwasan mo yan hahahaha
Third Person's Point of View
Nagsasaya ngayon ang mga bisita sa Mansion ng mga Monteverde, yung kailangan mo pang sumigaw para lang marinig ang sinasabi nang iyong kausap sa lakas ng tugtug at kinikilig naman si Shaniah sa kadahilanang kausap niya ang babe niyang si Vincent sa messenger call.
"HAHAHAHAHAHAHAHA" Tawanan ng nga bisita kaya't lumabas si Shaniah ng bahay upang marinig ng mas malinaw ang pinaguusapan nila ng boyfriend niya. Napadpad siya sa may pool area at namataan niya roon si Vince na may kausal rin sa cellphone. "Parang ang saya naman nitong mokong na to" sabi ni Shaniah sa isip niya nang hindi pa siya napapansin ni Vince. Hindi sinasadyang narinig niya ang sinasabi ni Vince sa cellphone na siya ring sinasabi ni Vincent na kausap niya kaya hindi siya nagdalawang isip na patayin ang tawag at hinarap ni Vince or Vincent whatever.
Shaniah Monteverde's Point of View
"Vi-Vince-nt?" Nauutal na sabi ko sa kanya at sa sobrang gulat ay bigla siyang napaharap na may letrang O ang bibig.
"So it's you?" Pag-uulit kong sabi.
"Le-let me explain Shan." Nakayuko niyang sabi at akmang lalapitan pa niya ako kaya nama'y napasigaw ako,
" Noooooo! Explain what? Huwag kang lalapit saakin! You poser! Liar!"
Galit na galit ko sigaw sa kanya.
"I didn't mean to, pakinggan mo explanation ko Shan, please"
Pagmamakaawa niyang sabi.
"I don't need your explanation! Malinaw na saakin ang lahat na isa kang poser at pinaikot mo lang ako! And one more thing, don't you ever call me Shan, hindi kita kilala and kalimutan mo nalang ang lahat" Mahaba kong sabi sa kanya habang umiiyak.
Hindi ko namamalayang nasa likod ko na pala ang mga taong nagsasaya sa loob ng mansion.
"So-sorry na please" — Vincent
"Sorry? Wow! Big word!" — Me
And with that I left.
End.
BINABASA MO ANG
Ang Boyfriend Kong Poser
Short Storyfirst ever story. please bear with my kajejehan and kacornihan dahil ginawa po 'to ng malikot kong utak noong ako'y wala pang muwang sa iba't-ibang bagay hehe. pero u can try some of my other stories (gawa ko na now na medyo may muwang na ako sa mga...
