Faith | ✔

chapter 5

pov. Eaden

ik verblijf nog steeds bij alpha Anthony. ik heb mijn gamma, Tyler gevraagd om wat langer op de roedel te letten want ik ga hier nog niet weg. niet voordat we een oplossing hebben voor de rogue's.

doordat ik hier nog steeds ben heeft alpha Anthony mij gevraagd om een ochtendronde te gaan doen door zijn roedel. ik stemde met hem in dus ik doe nu een ronde door de roedel.

mijn roedel is 4 keer groter dan die van alpha Anthony, dat was me al opgevallen.

ik nam een kijkje in de bewoonbare delen van de roedel. iedereen sprak tegen mij en was vriendelijk. natuurlijk moet ik ook nog naar de niet-bewoonbare delen gaan kijken en dat is de onveilige zone.

ik heb die zone bijna bereikt als er een geur mijn aanwezigheid neemt. ik snoof nog eens goed in de lucht en toen wist ik het zeker

mate! mate! ga haar halen!

na 4jaar en nu vind ik haar gewoon? niet alleen rook ik de geur van MIJN mate, er was ook nog een andere verrotte geur. die geur maakte mijn wolf ongerust en meteen ging ik op zoek naar mijn mate, ze moet veilig zijn

"ohh maangodin..je hebt me nodig voor een taak en ik zal hier al falen..."

hoorde ik opeens gevolgd door de heerlijke geur.

mate, dat is onze mate Eaden!

toen zag ik waarom ze dat zei. ze werd achtervolgd en ze zat onder de wonden. 

DEMONEN! ze hebben mate pijn gedaan Eaden! ga haar helpen!

mijn wolf was woedend op de demonen en ik ging meteen in actie. ik liet een luide grom horen en toen waren alle demonen op mij gericht. ik zag in mijn ooghoeken dat mijn mate neer lag op de grond...uitgeput, met veel pijn.. ik was zo onoplettend dat ik niet doorhad dat de demonen dichterbij kwamen. het enige wat ik deed was naar mijn mate staren. daardoor nam Skyler mij over, hij nam de controle. hij viel de demonen aan en zwoor dat iedereen die onze mate had pijn gedaan zou boeten. Juist, bracht het geen schade aan de wezens. Ik was uitgeput en ging naar mijn bewusteloze mate.

Als ik sterf, dan is het samen met haar.

Een lichtflits kwam van Faith. Verbaasd keek ik toe hoe het blauwe licht alles wezens in rook op liet gaan. Snel nam ik Faith op en ging ik meteen naar het packhuis. denkend aan wat er net gebeurt is.

toen kreeg ik de controle terug en bekeek ik haar pas goed en merkte ik op dat ze veel littekens had, maar als je er niet op let zie je ze niet. maar ook rook ik macht maar tergelijk zwakte.

ik ga haar dat vragen wanneer ze wakker word. ondertussen weet ik ook al waarom ze is neergevallen. ze had namelijk teveel bloed verloren.

ik kwam aan in het packhuis en riep meteen mijn beta Jesse. niet veel later stond hij naast mij, hij keek mij vragend aan

"wie is ze?"