Faith | ✔

chapter 12

pov. onbekend

nieuwe dag! ohh nee vandaag moest ik naar dat rot mens vertrekken! Faith... dit wordt niet zo leuk voor jouw. ik liep naar mijn inloopkast en zocht een setje kleren uit

"niet gepast voor op avontuur te gaan"

ik gooide het kledingsetje om mijn bed en ging verder met het kiezen van de perfect outfit

"na-ah deze wordt het zeker niet! te kleurrijk! waarom heb ik dit ding zelf!"

ik gooide het kleedje op mijn bed en ging verder. ik moet de perfecte outfit vinden!

ondertussen vond ik alweer iets anders en beoordeelde het weer

"ik moet indruk op Lucas maken! hem niet afschrikken! dit moet echt weg!"

ik smeet het setje op de grond en liet het liggen, de bedienden ruimen het wel op

"mhm..en dit is niet sexy genoeg...het is te sportief"

op naar het volgende dan maar dacht ik in mijzelf.

"aha! perfect! dit is tenminste deftig!" riep ik opgelucht.

Ik nam het kleding setje en liep naar de badkamer. ik nam rap een douche en kleedde mij om.

"ohh mijn make-up nog" mompelde ik. ik zocht naar mijn make-up en verzorgde mijn gezicht.

"wauw nu ben ik perfect!" gierde ik.

"mhmm, of is dit te weinig?" mompelde ik nog onzeker naar mijzelf.

na 5 minuten treuzelen keek ik naar de klok.

"ohh verdorie! nu ben ik een halfuur te laat! maar het is het waard!" grijnsde ik.

ik loop zo rap als ik kan naar de vergaderzaal waar mijn toekomstige man op mij wacht.

eenmaal aangekomen had ik de neiging om te zeggen 'ja schat sorry dat ik wat laatjes ben' maar ik kon mij nog net op tijd inhouden en sprak

"sorry meester dat ik te laat ben" Lucas gaf geen antwoord maar keek mij alleen lustig aan.

'KABOEJA! hij zal van mij zijn!' dacht ik in mijzelf terwijl dat Lucas zijn mond open deed om te praten

"het is niet erg, je uiterlijk zegt al genoeg. ga nu naar de White moon roedel en overtuig Faith. binnen twee weken ben je verplicht om terug te zijn. anders wordt je gestraft met de dood. ook als je haar iets laat overkomen! laat me weten wanneer je in de buurt van Faith en Brandon hun oude huis bent aangekomen. dan kan ik Brandon er naar toe sturen. ohh en verberg je vampierengeur!" grijnsde Lucas.

"ja meester, ik ga nu"

zo gezegd zo gedaan. ik verliet de zaal en liep terug richting mijn kamer. ondertussen bleef ik denken aan Lucas. waarom neemt hij mij gewoon niet?

ik ben het perfect meisje! waarom wilt hij perse Faith de slet als ik hier voor hem open sta en hem maar al te graag wil? ik bedoel... zijn gezichtsuitdrukking toen ik binnenkwam zegt al genoeg toch?

 ik zal die slet uitschakelen en Lucas zal mij nemen! hij zal mij vergeven want ik heb hem van alles te bieden! kijk naar mij!! dat zegt al veel toch? ik ben perfect voor hem. we passen samen!

ik  maakte een kleine zak klaar en vertrok naar de White moon roedel. ik moet vanaf nu gaan acteren zodat Faith met mij mee komt! een grijns versierde mijn lippen. je zal nooit je vader bereiken Faith. je leventje stopt binnen 2 weken. dan is de voorspelling nooit uitgekomen en heersen wij over de hele wereld!

pov. Faith

Een lichte lichtstraal raakt mijn ogen en zo werd ik wakker. mijn gezicht versierde met een grijns toen ik naast mij keek. mijn mate lag zo vredig! zo schattig! ik bleef staren met een geamuseerde uitdruk.

"waarom grijns je?" verbrak Eaden de stilte

"hey, je bent wakker" reageerde ik terwijl ik hem een rappe kus gaf.

toen ik mij terugtrok keek ik recht in de ogen van een teleurgestelde mate

"niet meer?" vroeg hij liefjes.

ik grinnikte alleen en kroop uit het bed en liep naar de keuken met een duizelig gevoel dat opeens uit het nergens kwam.

op de gang kwam ik Liana tegen die mij verbaasd aankeek

"alles oke?"

"mhmm?" bracht ik uit.

ik begon te wankelen en liep naar de muur om ondersteuning te krijgen.

"Liana..." mompelde ik lichtjes maar toch verstaanbaar

"Eaden!" schreeuwde Liana paniekerig.

meteen werd ik slapper en begon ik zwartte vlekken voor mijn ogen te zien. ik hoorde achter mij grote en zware voetstappen achtervolgt door een heerlijke geur.

Eaden dacht ik in mijzelf.

en dat was het moment waarop dat ik niet meer op mijn benen kon staan en mij op de grond wou laten vallen. maar voordat ik viel had Eaden mij opgevangen en nam mij op om vervolgens naar ik-weet-niet-waar te gaan want ik volgde de weg niet door alle zwarte vlekken die mijn zicht ontnomen. niet veel later werd ik omringd door de duisternis.

alweer...

~~

ik opende langzaam mijn ogen

"mhmm? waar ben ik? ben ik dood?"

"nee Faith" hoorde ik een bekende stem zeggen

"Gaia? ben jij dat? waar ben je?" vroeg ik verward

"ja en het spijt me Faith dat ik je zo weg roep van je mate enzo, die nu heel ongerust zal zijn.. maar het is belangrijk.."

ik draaide mij richting de stem van Gaia en keek haar alleen maar niet-begrijpend aan dus vervolgde ze haar 'verhaal'

"Faith? heb je nog contact met Serah? want ik kon je niet via mindlink bereiken, daardoor riep ik je op" ik werd paniekerig...

"n-nee i-ik k-kan h-haar n-niet b-bereiken, w-weet j-jij w-wat e-er m-mis i-is?" stotterde ik.

De maangodin keek me treurig aan maar gaf toch antwoord.. juist was dat niet het antwoord dat ik verwacht had..

"spijtig genoeg weet ik wat er kan gebeurt zijn..je weet dat je een arendgeest en een pantergeest hebt he?" ik knikte en liet Gaia haar zin vervolgen

"ze is weg Faith.. Serah is weg..."

~~~~~~

hey,

nog een late update!

sorry dat het zo lang duurde.. 😖

volgende week heb ik nog veel spreekoefeningen dus ik zal niet
iedere dag uploaden maar ik ga proberen weer zoveel mogelijk
chapter's online te zetten 😉

wat denk je dat er is gebeurt met Serah? 
zou ze echt weg zijn?
je komt het te weten in hoofdstuk 14

-Zoë