Hay Maşallah!

Otobüs Faciası

Arkadaşlar ilginiz çok hoşuma gitti.İnşallah popüler olur :D (O biraz kasar da).Neyse,ha bu arada "Davaylan Davaylan!" adlı yeni hikayeme bakar mısınız? :). Yine o mükemmel ilginizi bekliyorum :)
-------------------------------------------

Bölüm-4 Otobüs Faciası

Nihayet,Allah'a binbir şükür olsun ki haftasonu gelmişti.Haftasonunu seviyorum ya,geç kalkıyorsun uyuyorsun,oh!

Tabi uyuyacağımı düşünürken annemin hepimizi 05:00 EyEm'de kaldırmasıyla uyku diye babayı aldık.Kaldırmasının nedeni amcamın oğlunun Antalyada düğünü olması.NEY?Biz şimdi ta İstanbul'dan Antalya'ya arabada sıkış tıkış mı gidecektik?

Annemin yanına gittim.O küçük kardeşlerimin kıyafetlerini hazırlarken konuştum:

"Anne,hepimiz gitmek zorunda mıyız?"

"Evet kızım,amcan bizzat hepinizi istedi."

Kaşlarımı yüz metre kaldırıp konuştum:

"BUNA EMİN MİYMİŞ???"

"Üff,hadi kızım oyalanma,bavulunu hazırla,çok işimiz var daha!"

Bütün aile oflaya puflaya odalarına gidip bavullarını hazırladı.Hepimiz aşağıya bavullarımızla inip salonda bekliyorduk.Anam!Bütün aile salona doluşunca maşallah karınca doğası gibi oluyomuş he.Ya da dur, Mert abim de var,fil doğası gibi o zaman!

Annem odasından elinde telefon, hafif endişeli bir şekilde çıktı.

"Çocuklar,babanızın arabası arızalanmış,şehir otobüsüyle gidiceğiz.Babanız biletleri ayarlamış,şuan Antalya'da.Bizi orada karşılayacak."

Bütün aile şaşkın bir biçimde birbirlerimize bakıyorduk.Tamam sıkışmayacaktık,bizim için iyiydi de diğer yolcular için aynı şeyleri söyleyemem.

Hepimiz evden çıkıp 3 taksi ayarlayarak ( ne,ne bekliyordunuz? ) şehir otobüslerinin oraya geldik.

.....

"Sayın yolcularımız,İstanbul-Antalya otobüsümüz kalkıcaktır. Lütfen yerlerinizi alınız."

Anons gelmişti.Hepimiz otobüse bindik.Mübarek bütün otobüsü bizim aile kaplamıştı.Ben, maalesef ki zavallı ben,Hakan abimle oturuyordum.Karşımda da taş gibi bi çocuk.Anam,analar ne evlatlar doğuruyo lan!Tabi ben talihsizi,namı diğer Hakan Efendiyle oturunca otomatikman hiçbir şansım kalmıyordu.

Tam ben önüme dönmüşken otobüs kalkışa başladı.

.....

Hakan abim koltuğunun önündeki televizyonu izliyordu.Heh,babam bizi lüks bi otobüse bindirmişti! Siz hala iki kardeş..

Ne diyorum ben ya neyse.

Ben tam elimdeki çayı yanlışıkla çocuğun üstüne dökmüş gibi yaptım,çocuğun üstünü sildim, çocukla muhabbet edecekken çok sağolsun Ömer Fatih,ağlayarak bu romantik sahnenin içine etti.

İkimizde aynanda arkaya baktık. Tabi bütün otobüs baktı.Çocuğu kucağında tutan Eda ablam basın açıklaması yaptı.

"Bir şey yok,susar şimdi.Eğer bundan rahatsızlık duyarsanız,Çaki'nin gazabına uğrarsınız."

Gözlerini kısarak herkesi süzdü. Millet "Bu manyak ne diyo?" diyip önüne döndü.Eh Eda Abla,yine yaptın yapacağını.

Ömer Fatih sustu.Tam konuşacakken bu sefer de horlama sesi geldi.Ah,Hakan abii!!!

Yanıma dönüp Hakan abimi dürttüm.

"Hakan abi!Uyan ya,horluyosun!"

Gözlerini açıp konuştu:

"NEY?"

"Evet ya,horluyosun iğrenç!"

"Üff be tamam!"diyip doğruldu.Yine bütün otobüs bize dönmüştü. Sonra tekrar önlerini döndüler.

Çocukla tekrar tam konuşacaktım ki,Hakan abim "Napıyorsun sen, Deniz?"diye bana söyledi.Allaaah, ben onu tamamen unutmuşum. Hakan abim çok sinirliydi.Şimdi bir açıklama yapmam gerekiyordu.

"Önce o konuştu!"

Ben mümkünse açıklama yapmiyim.

Çocuk şaşkınlıkla bana bakıyordu. Tam Hakan abim koltuğundan çıkmış yumruğu atıyordu ki,bir anda bütün otobüsün yerlerinden tek tek fırlamasıyla dikkatler dağıldı.

"İmdaaaaat,otobüste fare vaaar!!!"

Herkes çığlıklar atıp yerlerinden kalkmaya başladı.O sırada şoför "Yav ne foresi bocim,otopiste foğre mi olirmış lov?"diye milleti sakinleştirmeye çalışsa da kimse sakin olamıyordu.Sonra yerde fare zannedilen şeyden gülme sesleri gelince oraya gidip yaramaz Beyzayı kucağıma aldım!

"Hey millet,bu fare değil.Bu haylaz kardeşim Beyza."

Bütün herkes bizim aileden bıkkın bir şekilde yerlerine oturdular. Beyza buraya nasıl gelmişti?Mert abimin kucağındaydı?Sinirlenip orada güzel kızları etkilemiş Mert abimin yanına gittim.

"Niye Beyza'ya bakmıyorsun?"

"Ay ben hiç farketmedim."dedi. Annemde ona kızdıktan sonra Beyza'yı benim kucağıma verdi.

Oh be şuna bak!

Yolculuk sorunsuz(!) bir şekilde devam ediyordu.

....

Eda ablam telefonundan korku filmi izliyor,Seda ablam telefonda nişanlısıyla konuşuyor,onların karşısında oturan Samet abim pencereden bakıyor,Zeynep ablam tiksinmiş bir şekilde oturuyor,onların arkasında oturan Annem sadece oturuyor,Emir tele vizyonundan çizgi film izliyor,Onların da arkasında oturan Mert abim,kızlarla konuşuyor,Benle Hakan abimse karnımız acıkmış öyle bekliyorduk.

Yemekler geldiğinde Hakan abimle direk daldık yemeklere. Ben yemeğimi yerken bir an gözlerimi karşıma çevirdim.Bana çok sinirli bakıyordu.Çantamdan kağıt ve kalem çıkartıp özür dilemek amaçlı not yazdım.Sonra çaktırmadan hostese bunu karşıda oturan kişiye vermesini söyledim.

Çocuk notu okuduktan sonra bana bakıp gülümsedi.Ben de ona.Sonra biz tam notlaşarak konuşurken çok ama çok pis bir koku burnumuza yayıldı.Bütün otobüs burunlar tıkalı koku sahibine döndü.Bu Ömer Fatihti!Bezine yapmış,ama öyle böyle değil öğğ!Herkes iğrenirken annem konuştu:

"Çok üzgünüm ama molayı bekleyemeden değiştirmeliyim."

Herkes ne kadar reddetse de annem yaptı yapcağını.

Annem çocuğun altını değiştirirken millet kokudan ölüyordu tabi.Daha fazla dayanamayan hijyenus ablam Zeynep,yerinden sıçrayıp yanlışıkla bi adamın kucağına oturdu.Bunu gören Hakan abim açıklama izni vermeden adama vurmasıyla ortalık karıştı.Bütün otobüs birbiriyle kavga etmeye başladı.

.....

Otobüs mola verince herkes otobüsten çıktı.Herkes bir an önce bu aksiyon ailesinden kurtulmak istiyordu,o çocuk dışında.O çocukla bayağı bi samimi olmuştuk.

.....

Antalya'ya geldiğimizde millet derin bir oh çekiyordu.Biz bile.Çocukla mesajlaşıyordum.Uzaktan babamın buraya geldiğini gördük. Hepimiz ailemizin sarılması olan "Koca Sarılma"yı yaptık.Bu bizim aileye has bi şeydi herkes el ele tutuşur ve ortaya kafaları koyarak öyle ilginç bi şey yapardık.

Ailemi seviyordum ya,herşeyiyle. Daha bismillah otobüste başlayan macera bakalım düğünde nasıl devam edecekti.