MERCY ஜDÜZENLENDİஜ

ஜ BÖLÜM 5: Çelişki ஜ

Ayaklarımı sinirle yere vura vura yatakhaneye gittim.

Ne ara bir Malfoy'un beni öpmesine izin verir olmuştum? Bunu kendime kaç kere daha sordum bilmiyorum ama ortak salonda sarılmış bir şekilde gördüğüm Ginny ve Harry bile sevimli gelmemişti bana.

 Yatağımın üzerine sırt üstü atlayıp boğulmayı denedim ama uzun süre nefessiz kalınca başımı kaldırdım. Boğulmayı bile beceremeyen beni, Draco Malfoy öpmüştü.

Kafamdaki gerçekler bir bir yüzümün sinirden kızarmasına sebep olurken cidden çok saf gibi davrandığımı düşündüm.

O an onu neden itmemiştim ki?!

Ginny'nin gelmesini beklemeden üzerime geceliğimi giydim ve yatağımın içerisine girdim.

"Bir daha o Malfoy bozuntusuna yüz vermek yok. Eğer sana aynı muameleyi yine yaparsa bu sefer yüzüne en ağırından bir yumruk çakacaksın. Anlaşıldı mı?" kendimi bir güzel tembihledikten sonra uyumak için gözlerimi kapadım. Ama onu düşünmekten uyuyamıyordum. 

Uyuyamadığım için yatağımda tepinip dururken, bir Malfoy için uykumdan olmama değmeyeceğini düşünüp, tepinmeyi bıraktım ve rahatça uykumu çekmeye odaklandım.

************

Hufflepuff ile ortak olan sihirli Yaratıkların Bakımı dersinin sınıfına gitmek üzere Ron, Harry ve ben uzun koridorun köşesini dönerken karşımıza Malfoy, Zabini ve Parkinson'un çıkması ile gözlerimi devirdim. Parkinson gülerek başı ile bize selam verirken, diğer ikisi sadece somurtarak bize bakmıştı. Parkinson neyse de, o diğer ikisinden zerre kadar nefret ediyordum. Ve Malfoy'dan almam gereken bir intikamım vardı, en ağırından bir yumruk...

Sonunda sınıfa ulaştığımızda bu sefer Harry ile oturmaya karar verdim. Ron arkamızdaki sıraya otururken, elime aldığımdan beri yerinde bir türlü duramayan canavar kitabını masanın üzerine koydum. Cidden, neden bu ders için böyle bir kitap vardı ki?

Sınıfa profesör Grubbly Plank'in girmesi ile Harry de kitabını çıkarabilmişti.

**

Sihirli yaratıkların bakımı dersi biter bitmez Harry ve Ron ile yollarımızı ayırıp aritmansi sınıfına gittim. Aritmansi dersi genellikle çok sıkıcı olur. Neden derseniz, aritmansi çok sıkıcı ve karmaşık bir ders olarak okulda ün salmış olduğundan dolayı, Genellikle zeki öğrencilerin bu derse girip Profesör Vector'ün sıkıcı konuşmalarını dinlemeyi göze aldıkları için, slytherinden hiçbir öğrencinin bu derse girmediğini anlayabiliriz... Anlayacağınız, slytherindeki öğrenciler -Draco Malfoy gibiler- biraz aptal ve gerizekalı olduklarından, ileri zekalıların -ben gibiler- girdiği bu derse girmeyi tercih etmiyorlardı. Tabii bu aptalların arasında Ron ve Harry de vardı. Ama bu onları Draco Malfoy ile aynı safhaya koyacak değildim... Aptallardı, ama beyinleri çalışmaz da değildi...

Sınıfa Profesör Vector'un girmesi ile birlikte ders anlatmaya başlaması bir olmuştu. Ders tam hızı ile devam ederken kapının çalınması ve içeri bir adet sarı kafalı Malfoy'un girmesi ile ders bölündü.

"Profesör Vector, girebilir miyim?" dediğinde, profesörün ona izin vermesi ile yanıma gelip "Oturabilir miyim?" diye sordu. Fakat ben daha cevap vermemişken o yanıma oturup, not almak için masaya bir şeyler koyduğunda kaşlarımı çattım. 

"Ne işin var senin burada?"

"Bu derse her öğrencinin girebileceğini sanıyordum Granger."

"Ah, evet... Tabiki senin gibiler hariç, bu derse her öğrenci girebilir Malfoy!"

"Susar mısın Granger? İğrenç sesin IQ seviyemi sınıyor..." sessiz bir kahkaha atıp alaycıl bir bakış ile gerçekten not alan Malfoy'a baktım.

"Olmayan bir şeyin tartışmasını yapmayacağım seninle Malfoy bozuntusu." 

DRACO MALFOY'DAN

Söyledikleri, beynime işliyor gibiydi. Hadi ama!! Bir Granger'ı tavlamak bu kadar mı zordu cidden...

"Olmayan bir şeyin tartışmasını yapmayacağım seninle Malfoy bozuntusu." dediğinde gözlerimi devirdim. Es geçilmemesi gereken bir istisna vardı ki, Hermione Granger kelimenin tam anlamı ile benden nefret ediyordu. Acaba onu Bayan Rosier'in malikanesine götürdüğüm zaman ne yapacaktı? Bundan iki yıl önce, teyzem Bellatrix'in onun koluna 'bulanık' yazısını kazıdığında yaptığı gibi çaresizce çığlık mı atardı? Ya da onun bana yumruk attığındaki an gibi cesaretlenip kaçmaya çalışır mıydı?

Bundan sana ne Draco! Ne yaparsa yapsın... İsterse Rosier onu öldürmeden kendi kendini öldürsün, bu seni ilgilendirmez. Unutma, herşey basit bir kız için değil, bunca yıllık öz baban ve annen için.

Düşündüklerin her ne kadar kalbim ile çelişse de onu kandırdığım için kendimden nefret ediyordum. Neden onları Rosier kendi elleri ile yakalamıyordu? Bunun bedelini vicdan azabım ile ödemek zorunda mıydım? Peki ben şu an neden aklımdan Hermione Granger'ı onların ayaklarına götürmek yerine, onunla birlikte tüm o ölüm yiyenleri öldürmek istiyordum?

********