TESADÜFEN...

103 0 0
                                    

Tanıtım…

Hiç içiniz acıya acıya gitmek zorunda kaldınız mı? Ben birkaç dakika önce kaldım. Gitmek zorundaydım eğer kalmaya devam edersem akıl sağlığım benimle olmayacaktı. Kalbim daha fazla dayanamayacaktı bu acıya hor görülmeye yok sayılmaya. Belki de bu yüzden gitmek zorunda hissettim kendimi. Güçlü olmayan zavallı kalbim yüzünden. Önceki ben kalmadı artık bu köhne izbe korkunç dünyada. Önce ağlamayı öğrendim sonra içimin yanacağını bile bile sevmeyi. Ve en önemlisi sevilmemeyi öğrendim.

Belkide buydu içimi parçalara ayıran… Siz hiç nefes aldığınız için ona bakarak şükür ettiniz mi? Bazen ben ettim. Eğer inatçı bir keçi olmasaydım bu dünyada olmuyor olabilirdim. Eğer bu dünyada olmasaydım onun gibi birini tanıyamazdım. Evimden ayrılıp okumak için geldiğim bu şehirde 3 yıl sonra buldum onu… ve 3 gün önce tamamen kaybettim. 3Yıllık afallamanın bocalamanın ardından 3 günlük kaybediş sarstı belkide en çok beni.

Emekleyen ben onunla birlikte koşmayı öğrendim belli etmeden ve şimdi onsuz yürümeye çalışmanın verdiği bir acı var göğsümde. Nefes almamı engelleyen bir acı. Gözlerimin dolu dolu olmasını sağlayan korkunç bir acı…

Siz hiç sevdiğini söylemek isteyipte söyleyemeyen birini gördünüz mü? Yada birine bu sözü söylemekten korktunuz mu? Ben iliklerime kadar korktum. Ağzıma gelen kelimeler her defasında boğazıma tıkanmıştı ve bir gün terk edileceğim zaman çıkabilmişti ağzımdan yüreğimi ezip geçerek.

Siz hiç milyonlarca defa terk edildiniz mi? Ben edildim. Ve Her defasın da güçlü ol dedim kendime beceremesemde. Siz hiç dağlar kadar heybetli olupta bir anda parçalara ayrıldınızmı? Ben hergün dağıldım…

Yada yanınızda olmasına ona bakıyor olmanıza rağmen onu özlediniz mi? Elinizi uzatsanız dokunabileceğinizi bildiğiniz halde ona ulaşamayacağınızı hissettiniz mi? Ben her defasında bunu hissettim. Yüreğim onunla ısındı, kabardı… ve onun gidişiyle buz tuttu söndü ve üşüdü…

Siz hiç korktunuz mu sevilmemekten? Ben korktum onun beni sevmeme ihtimalinden. Her ne kadar sevdiğini söylese de inanamadım onun beni sevdiğine… İnanamadım elimi hiç bırakmayacağına... İnansaydım belki yüreğim şuan benimle değilde onunla olabilirdi yada yine benimle olurdu. Siz hiç ayrılacağınızı bile bile sevmeyi tercih ettiniz mi? Ben ettim…

Tesadüfen buldum seni ve yine

Tesadüren kaybettim seni…

“Aprıl 21 yaşında üniversite okuyan genç bir kızdı. 3 yıllık üniversite hayatı boyunca yapmadığı çapkınlık kalmamıştı… peki bir gün sevilmeyeceğini bile bile severse ne olur? Yolu zorla kore'ye düşerse ve yapamayacağını düşüne düşüne bir hayat için savaş verirse?"

Bu hikaye 9. Bölümden sonra Kaçak gelin hikayemle bağlanmaktadır... İyi okumalar :)

TESADÜFEN...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin