Multimedya Belemir
BELEMİR
"Belemiiiiiiirr! Kalk kız artık. Öğlen oldu öğlen!"
Her zamanki gibi yine güzelim uykum annemin tiz sesiyle son bulmuştu. Her sabah beni uyandırmak için illa çemkirmeli miydi ki?
"Ya adım Belemir değil benim." diye saçmaladım uykulu sesimle. Uyumak istiyordum ve buna kimse engel olamazdı. Annem dışında.
"Belemir, her sabah bu sahneyi tekrarlamak zorunda mıyız yavrum? Belemir kalk desem "adım Belemir değil"diyorsun,kızım kalk desem "aslında erkeğim ben" diyorsun. Uyanmamak için elinden geleni yapıyorsun. Oğlan gibi yatıyorsun evde."
"Anne bitti mi konuşman?" diye sordum uykulu bir ses ve açılmamış gözlerimle.
"Bitti bebeğim." dediğinde sırıttım ve
"O zaman çıkabilirsin." dedim.
"Kalk kız alırım elime terliği vururum o koca totondan!"
"Niye yağğ niyeğğ! Ben kalkmak istemiyorum!"
diye böğürdüm her sabahki gibi.
"Belemir! Bak daha kardeşini uyandırmadım. İkiniz de öğlene kadar horul horul uyuyorsunuz."
"O benim kardeşim değil üvey o bir kere."
Hem uyuyup hem laf yetiştirebiliyorum ne marifetliyim arkadaş!
"Kalk ve ekmek al hadi Belemir."
"Gece gölgenin rahatına bak bir de sabah sabah beni nasıl uyandırdığına bak anne." diyerek homurdandım. Homurdanırken de ne kadar sayko bir insanım!
"Çok konuşma. Kalk hadi!"
"Anne şimdi kalkıyorum ama ilerde yatağımla evlenerek sonsuz güzellik uykuma dalacağım."
diyerek yatağımdan kalktım. Dağınık topuzum fazla dağılmıştı ama önemsemedim.
"Güzellik uykuna dalman için güzel olman gerekiyor tatlım."
Annemin bana soktuğu lafla ağzım açık kalırken annem gururla odamdan çıktı. Bu kadın bu lafları hep benden öğreniyordu.
"Barlaaass kalk lan!"
Diye bağırarak normalde öz ama benim ona üvey kardeşim dediğim erkek kardeşim Barlas'ın odasına girdim.
Ayıcık horul horul uyuyordu.
Barlas'ın bel boşluğundan tiki vardı. Elimi hızla Barlas'ın bel boşluğuna değdirince Barlas yataktan sıçrayarak uyandı.
"Mal! Bir insan evladı böyle mi uyandırılır!?"
diye bağırdığında sırıttım.
"Bence sen kendini bize fazla alıştırma Barlas. Üveysin sen. Annem beni doğurdu seni değil."
"Yine sabah sabah beynine sifon çekildi galiba?"
"En azından var da sifon çekilebiliyor. Seninkine ne demeli? Olmayan şeye sifon çekilmiyor tabi sen de haklısın."
diyerek laf sokmanın verdiği huzurla mutfağa girdim. Laf sokmak bizim genlerimizde vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B A L (Belemir, Asel, Leyla)
ChickLit"Bizim gurubumuza bir ad bulmamız lazım." dedi Asel. "Yahu ne gerek var. Belemir,Asel,Mevsim işte." Mevsim yine marjinal şeylere karşıydı. "Bir saniye bir saniye. Belemir'in B'si, Asel'in A'sı Mevsim'in de Leyla adının L'si. Alın size BAL gibi gru...
