B A L (Belemir, Asel, Leyla)

TANITIM

                                                                   BELEMİR
"O gün aşağılanmasaydım,ezilmeseydim, küçük düşürülmeseydim eğer onu hiç tanıyamayacaktım. O güzel gülüşünü görmeyecek, kokusunu içime çekemeyecektim. Tabii bu İşte Aras'ın, Mevsim'in, Asel'in, Devrim abinin de payı çok büyüktü. Onları da çok seviyorum hayatımdaki en değerli insanlar. Talha ise hayatımın en değerlisi. Zalımın oğlu gülümsemesiyle,konuşmasıyla,kokusuyla,sesiyle benim gibi mümin bir kızı sarhoş ediyordu. Hastalık sürecimde her zaman yanımdaydı bana en büyük destekti. Bilmiyordu ki o benim sadece sevgilim,aşık olduğum adam değildi. Yeri geldiğinde hiç olmayan babamdı. Yeri geldiğinde annem,abim,en yakın arkadaşım,sırdaşımdı. Zaten bizim ilişkimiz sadece sevgililikle sınırlı değildi. Bizim aşkımız acılarımızı iyileştiren en büyük merhemdi. Şimdi benimle alay edenlere söylemem gereken birşey var. İyiki vardınız ki beni onunla bir araya getirdiniz,onu benim karşıma çıkardınız. Eğer siz olmasaydınız onun gibi beni hayata bağlayan biri olmayacaktı. Sonsuz teşekkürler...
İşin BAL'lı kısmına gelirsek eğer... o iki uzaylılar iyi ki varlar ya. Onlarsız yapamam. Çok seviyorum ikisini de."
                                                                     MEVSİM                                                                                
"Nerden başlasam bilemiyorum. Daha önceden 'kendinden 5 yaş büyük birine aşık olacaksın hatta o da sana aşık olacak' deselerdi inanmazdım. Hayat müşterek dedikleri bu olsa gerek.Benim gibi çocuk ruhlu bir kızın böyle otoriter,disiplinli ve öküz gibi bir adama tutulması ironikti. Zaten bu adamın da bana tutulup hislerimin karşılıklı olması ayrı bir ironiydi. Devrim Kaya... Adam soyadı gibi sertti. Nadir gülerdi. Ama güldüğünde de çok güzel gülerdi eşek. Farkettiğim şey ise benimleyken çok gülmesiydi. Şimdi övünmek gibi olmasın güzel güldürürüm. O güldüğünde benim de ne kadar mutsuz olsam da gülmem,o üzüldüğünde benim de ne kadar mutlu olursam olayım üzülmem normal mi? Onu çok seviyorum çünküğğğ...
Bu aptal aşık hallerimde bana yardımcı olan Talha kankime -ona bulaşmayı pek severim- Fındık Belo'ma, zilli Asel'ime,Aras gardaşıma very thanks. Onlar olmasalardı belki de kalbi kırık bir kız olarak sevdiğine kavuşamamış bir halde hayatıma devam edecektim.
En çok da BAL gibi olan kız kardeşlerime yani Belemir ve Asel'e teşekkür ederim. Onları çok seviyorum. Küçük bir not BAL dostluğumuzu bu kitabı okumadan anlayamazsınız."
                                                                             ASEL                                                                
"Umut...Koca bir aşkı kurtaran bu küçük kelimeye tutunmaktan vazgeçmedim. Devrim abimin,Mevsim'in,Belemir'in ve canım abim Talha'nın sayesinde. Çocukluk hayalimin beni sevdiğim adamdan ayıracağını nerden bilebilirdim ki. Bunca çektiğim acıların bir karşılığı olmalıydı. Biz kavuşmalıydık. Eskisi gibi bütün olmalıydık. Bizi biz yapan zaten birbirimize olan aşkımız değil miydi? Peki ya neydi bu gurur? Beni ondan onu benden uzaklaştıran bu gururdu kalbimi bin parçaya bölen. Aras o parçaların en büyüğüydü. Ben ağaçsam o benim gövdemdi. Ben bir kuşsam o benim kanatlarımdı. Ben bensem o benim sol yanımdı. Ayrıldığımızda kalbimi de alıp gitmişti sanki benden. Vazgeçmedim,çabaladım,peşinden koştum. Ve kazandım. Kazandık. Şimdiki mutluluğum geçmişte çektiğim acılara değerdi. Uğruna öldüğüm adamın,Aras Yaman'ın yeniden elleri ellerimde gözleri gözlerimdeydi. Kokusu yeniden burnumdaydı. O güzel gülümsemesi yüzünden hiç eksik olmuyordu. Olmasın da zaten. O mutluysa ben de mutluydum.
Eğer birşeyi başarmışsam eğer o iki unicornum sayesinde aslında. Belemir ve Mevsim...Çok güzel ve özeldik üçümüz BAL kadar tatlıydı dostluğumuz."
                                                                                                                                                    
                                                             ➖➖➖➖➖➖
"Bizim gurubumuza bir ad bulmamız lazım." dedi Asel.
"Yahu ne gerek var. Belemir,Asel,Mevsim işte." Mevsim yine marjinal şeylere karşıydı.
"Bir saniye bir saniye. Belemir'in B'si, Asel'in A'sı Mevsim'in de Leyla adının L'si. Alın size BAL gibi grup adı." Asel yine aklını konuşturmuştu.
"Oha harika!" diyerek gülümsedi Belemir ve Asel'le 'çak' yaptılar.
"Leyla ismimi sevmiyorum." dedi Mevsim dudak bükerek.
"Seni gidi seni. Devrim abi sana 'Leyla'm' deyince çok hoşuna gidiyor ama çakal."  Belemir yine Mevsim'i utandırmayı başarmıştı. Mevsim kızarırken Asel de sırıtıyordu.
"Utanma kız utanma yabancı değiliz biz. Her neyse o zaman grubumuzun adı BAL. Şimdi sonsuz dostluk nasılmış görsünler bakalım."
Asel bunu dedikten sonra üçü de birbirlerine baktılar ve gülümsediler.
Aynı anda "BAL" diye bağırdılar ve birbirlerine sımsıkı sarıldılar. Ne olursa olsun içlerinden birini yalnız bırakmayacaklarına dair söz verdiler.

Selaaaaammmmmm!!! Tanıtım bölümü bayağı bir geç geldi ama olsundu. Yeni bir kitapla karşınızdayım. Önceki yazdıklarıma nazaran bu kitap daha da içime siniyor. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. Öpüyağğrrımm.