Ik zit op de fiets. School is net afgelopen en samen met Layla ben ik gaan fietsen. Alleen moest ze na een tijdje de andere kant op en moet ik het laatste stuk alleen fietsen.
Ik ben niet onderweg naar huis. Ik ben onderweg naar mijn pianolessen. Al sinds mijn zesde speel ik piano. Mijn ouders hebben deze hobby gecreëerd door me op mijn vijfde een speelgoed keyboard te geven. Momenteel ben ik zelf veel klassiek aan het spelen. Maar als ik voor de meivakantie drie bekende klassieke nummers vlekkeloos kan spelen gaan we door naar een andere muziekstijl omdat ik zelf niet erg van de klassieke stijl hou.
Om ervoor te zorgen dat, dat lukt moet ik natuurlijk blijven oefenen, niet alleen op de piano maar ook met het luisteren. Daarom heb ik momenteel een klassiek nummer opstaan. Het geluid heb ik op het hartst gezet zodat ik alle noten en akkoorden goed kan horen.
Terwijl ik me concentreer op de akkoorden die ik hoor bedenk ik hoe ze gespeelt worden. Worden ze op de standaard manier gespeeld of zijn ze omgekeerd. Terwijl ik dit doe let ik weinig op het verkeer. Ik weet namelijk dat het meestal toch rustig is.
Heel even kijk ik op waar ik ben, alleen nog de rotonde over en de straat in en dan ben ik bij het huis van mijn pianodocente. Ik steek mijn hand op als ik de rotonde op ga en focus me weer op de muziek.
Terwijl ik blijf fietsen merk ik niet dat een automobilist mij niet gezien heeft en gewoon doorrijdt. Al snel lig ik op de grond en kan ik me niet meer bewegen, langzaam gaan mijn ogen dicht en wordt alles zwart.
JE LEEST
Without Music
Fiksi UmumVerdwenen in de duisternis. Geliefde Losgelaten. Geen pijn meer in je leven omdat het anders teveel is. Ze wil niet terug, ze komt niet terug. Rosanne gaat 3 keer per week naar een therapeut. Wat ze daar doet? Ze heeft geen idee. Ze zit er een be...
