Aşık Olduk

Şok!

ARAL

"Süpriz. "

"Ooo... Defol git böyle süpriz falan olmaz. Aylarca arama sorma sonra gel şimdi karşıma çık. " dedim.

"Aa yapma ama böyle bebeğim. " dedi

"Bana bebeğim deme. "

" Aral... "

" Jerfi..." dedikten sonra birbirimize sarıldık. Özlemişim Jerfi 'yi hem de bayaa. Ama tabii ki bunu ona direk söylemem. Özellikle de ona sinirlenmişken.

" Özlemişim seni Yon. " ama o söyler. Çünkü o Jerfi.

" Uuu Aral kim gelmiş ? " diye arkamdan bir ses geldi.

" Jerfi. " dedim. Ve Jerfi ' den ayrıldım. Evrim elindeki telefonunu yere düşürdü. Ve ağzı bir karış açıldı.

" Jerfiiii.... "

" Evet benim. " Evrim Jerfi ' ye doğru koştu ve üzerine atıldı. Jerfi ise şok olmuş görünmüyordu.

" Bu gözlerde ne görüyorsun. " diye sordu.

" Söylediğin yalanları görüyorum. " dediği anda anlaşıldı Evrim Maskot hayranıydı. Zaten onları dinlediğini biliyordum. Hatta kendi grubundan bile fazla dinliyordu onları. Bu kız yaa...

" Aaa... inanmıyorum sanırım

rüyadayım. Ismimi söyler misin ? " hayy Allah ' ım

"Tabii. Evrim 'di değil mi ? " aslında bu soru banaydı. Bende kafamı salladım.

"Adımı biliyor duydun mu Aral adımı biliyor. "

" Tövbe estağfurullah... " dedim ve Evrim ile Jerfi ' yi birbirinden ayırdım.

" Yeter artık Evrim arkadaşımı bana da biraz bırak istiyorsan. "

" Hayır istemiyorum. "

" Istesen iyi olur çünkü Jerfi benim. "

" Tamam kızlar benim için kavga etmeyin ben ikinize de yeterim. " ha. ha. ha. Çok komiksin Jerfi.

" Bu arada arkadaşım mı ? Nasıl sen Maskot ' u sevmiyorsun ki. "

" Haklısın Evrim Maskot ' u sevmiyorum. Ama Jerfi ' yi değil. "

" Peki nerden tanışıyorsunuz ? Elma Ağacı de de şuraya düşüp bayılıyım. "

" Hayır biz Aral ' la ondan sonra tanıştık. Yetimhaneden kaçtıktan sonra onlar. "

diye lafa karıştı Jerfi. Mutfak masasının oraya yöneldik.

" Aral 'a saçını beyaza boyatmasını söyleyen dahi de bendim. " evet öyleydi. Size Jerfi ' yle tanışma hikayemi kısaca anlatayım ;

Ben ve Özgür yetimhaneden kaçtıktan sonra uzun bir süre terk edilmiş binalarda sokaklarda salak saçma otellerde kaldık.  Ta ki Servet annenin müzik odasını bulana kadar... Oraya ilk gittiğimizde yeşil saçlı mavi gözlü bir çocuk bize

" Benim burası defolun gidin. " dedi. Bense

" Artık bizim o zaman." dedim.

" Off... Ya bakın sizin gibi insanlarla uğraşamıycam. Gidin diyorsam gidin buranın sahibi var. "

" Derin. ... Yavrum kiminle konuşuyorsun ? " diyerek içeri girdi Servet anne. Ikimizi görünce gülümsedi ona kaçış hikayemizi dürüst bir şekilde anlattık ve o da bize onda kalabiliceğimizi söyledi. O gece ben Özgür ve Jerfi üçümüz aynı odaya doluştuk. Kocaman bir yer yatağımız vardı ve yanyana yatıyorduk.