Uzun bir aradan sonra tekrar karşınızdayım. Ilham benden bayaadır kaçıyordu. Sonunda tekrardan buldum. Bu bölüm pek güzel olmayabilir. Ama :( gene de : Iyi okumalar...
ARAL
Elimdeki kahveyle birlikte yere düştüm. Geri dönmüştü.
" Deha... "
Evrim yanıma koşup yere oturdu.
" Aral noldu ? Iyi misin? " Hayır.
" Evet... Ben "
" Noldu Evrim ? " kafamı kaldırınca onu gördüm. Ecevit ' i. Bana bakıyordu. Ayağa kalktım. Gözümdeki gözlüğü çıkardım. Ecevit gözlerini hayalet görmüş gibi açarak bana baktı.
" Uzun zaman oldu Ecevit. " dedim.
" Aral... Senin ne işin var burada ? "
" Siz birbirinizi tanıyor musunuz ? " Evrim ' in sorusuna ikimiz de bir süre cevap vermedik. Onu bir daha görüceğimi hiç düşünmezdim. Ama burdaydı. Karşımdaydı. Her şey o kadar açıktı. Evrim Ecevit 'in arkadaşı. Ecevit benim ezeli rakibim. Sonunda konuşan Ecevit oldu.
" Evet. Elma Ağacı ' ndan. "
" Elma Ağacı mı ? "
" Evet ben orda müzik eğitimi aldım ya ? "
" Böğürtlen Reçeli değil miydi orası ? "
" Seninle dalga geçiyordum. - Deha insanlarla dalga geçmeye bayılır. Çok şakacıdır kendisi. - Ben yorgunum eve gitmiyor muyuz ? "
" Ahh... Evet. Hadi gidelim. Aral geliyor musun ? "
Bizim eve mi geliyor ? Bizim eve ? Deha Ecevit Kılıç ? Bizim eve ?
" Benim bir işim var siz gidin. " dedim. Evrim bişi söylemeye çalıştıysa da Deha onu sürükleyerek uzaklaştırdı. Güneş gözlüğümü tekrardan taktım. Çünkü yanımdan geçen insanlar "Bu Aral değil mi ? Gölge ' deki tuhaf olan çocuk. " demeye başlamışlardı. Telefonumu çıkarıp Jerfi ' yi aradım.
" Jerfi ? "
" Efendim aşkım ? " off Jerfi hiç havamda değilim.
" Beni havaalanından alır mısın ? "
" Havaalanı mı ? Neden ? "
" Gelince anlatırım. "
" Tamam. Kapat geliyorum. "
Havaalanının dışarısında bir yerde bekledim. Soğuktan donmuştum. Jerfi 'nin arabasını görünce arka koltuğa geçtim.
" Ua Mui 'ye gidelim Serdar. " dedim.
" Noldu Aral ? " Jerfi endişeyle bana bakıyordu. Bişilerin ters gittiğini anlamıştı.
" Geri döndü. Deha. " Jerfi bu seferde küçük dilini yutuyordu az kalsın. Yol boyunca bir daha konuşmadı. Ua Mui ' ye gelince aşağı indim. Beni görenler selam verdiler. Hiç kimseyle konuşmadan asansöre bindim. Jerfi de yanımdaydı. Çatıya çıktık.
" Aaaaaa !!!! Nasıl anlayamadım ? Beni tanıyordu. Ben de onu tanıyordum. Deha ' nın şarkısını biliyordu. Kendi şarkısı olduğunu söylemişti. Şimdi düşününce benziyor zaten. İnanılmaz yetenekli, hiçbir hedefi yok, tuhaf, rahat, sakar. Aaaaa !! "
Ben kendimi kaybetmiş bir şekilde bağırırken Jerfi yanıma geldi.
" Napıcaksın ? "
" Bilmiyorum. Bugün burda kalıcam. "
" Ben de seninle kalırım. "
EVRIM
" Ecevit ? " Ece gözlerini hiç kırpmadan Gölge ' ye bakıyordu. Onlarda faltaşı gibi açılmış gözlerle ona bakıyorlardı. Hong dışındakiler. Hong elindeki yemekle oynuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşık Olduk
RomanceKapının açılıp kapanma sesini duydum. Kimin geldiğine bakmam gerekmiyordu. Çünkü biliyordum o gelmişti. Ben sanki uyumaya devam ediyormuş gibi yaptım. Ve kafamı masamdan kaldırmadım. Karşımdaki koltuğu çekip oturduğunu duydum. Uzun bir süre sonra ka...