Aşık Olduk

Tuhaf Bir Gün

ARAL

"Peki bu soruyu benim cevaplamam lazım. Benim eksiğim ne ? Benim eksiğim sendin. Sen bir nevi benim ilham perimsin yani. "

Bunu bazı fanları memnun etmek için söylemiştim. Insanlar "Aaa... Ne adar tatlılar. " desinler diye. Belki bazı insanların nefreti azalır he ne dersiniz ?

Başka oyunlar ve salak saçma muhabbetler yaptıktan sonra sonunda program bitti. Arabaya bindiğimizde Evrim 'in telefonu çalmaya başladı.

"Efendim Ecevit ? "

Hah Deha arıyormuş. Acaba gene nasıl saçmalıklardan bahsedicek ?

"Geliyoruz şimdi. Noldu ki ? Niye ? Kalsaydın bu gece de. "

Ne ?! Bu gecede mi kalsa ? Yok artık yani ilk defa Deha 'ya hak verdim. Git oğlum. Ve bir daha da geri dönme. Arkanı dön ve git. Çek git bebeğim çek git uzaklara...

"Anladım. Tamam. Ben yarın okula gidicem. Sen de gelirsin belki ? "

Hah. Bir de okula da geliyor. Kurtuluş yok. Off gerçekten yok. Düşündükçe daha da içim içimi yiyordu.

"Tamam. Yarın görüşürüz. "

Hee görüşürüz. 

"Aral bugün için çok teşekkür ederim. Best Ortak Ever 'sın. " dedi Evrim.

Ahh sonunda teşekkür etmek aklına geldi hanımefendinin. Ben burda programın gidişatından sapıp kuralları çiğneyeyim. Evrim hanım Deha beye Kalsaydın. Gelcen mi ? Gidicen mi ? muhabbetleri yapsın.

"Önemli değil ortak her zaman. "

Araba yolculuğumuzun geri kalanında hiç konuşmadık. Deha geldiğinden beri aramız bir tuhaf. Sizce de öyle değil mi ? Ahh bu Ecevit.

Sonunda geldiğimizde saat 23.30 falan gibiydi. Ikimiz yorgun argın yukarı çıktık ve kendi odalarımıza gittik. Kendimi yatağa attım ve hemen uykuya daldım.

-------

Sabah kendi kendime kalkmış olmanın verdiği gururla hala uyuyan Evrim ' in odasına gittim ve

"Evrim uyannnn !!! " dedim.

"Noluyor ya ? "

"Hadi okula gidicez. "

"Sende mi geliyorsun ? "

"Evet. Tabii ki. Benim örnek bir vatandaş olduğumu unuttun galiba. "

"Tamam sen çık bende geliyorum. "

Kendi odama gidip okul üniformamı giydim. Saçlarımı dağıtıp siyah kalemimi çektim ve aşağı indim. Bu aralar zaten istemsiz berbat görünüyordum. Ben indiğimde herkes hazırlanmıştı. Evrim de inmiş kahvesini içiyordu. Arabaya bindik ve okulun yolunu tuttuk. Ne eğlenceli ne eğlenceli. Hah bir de Deha geliyordu bugün doğru. Böyle bir şeye bence izin verilmemeli ne olduğu belirsiz tuhaf birinin okula girebilmesi hiç doğru gelmiyor.

Okula geldiğimizde de Evrim ve ben aşağı kantine Gölge ise sınıfa çıktılar. Kendimize tost alıp yemeğe başladık.

" Saçlarını neden beyaza boyattın ? " diye sordu Evrim.

"Hmmm... Bilmem böyle daha havalıyım galiba. Sen neden yeşile boyattın ? "

"Hmmm... Böyle daha güzel olduğu için. Bir de benim hep böyle bir hayalim vardı da. Zaten benimki tamamen değil uçları sadece. "

"Doğru. Ama şimdi benimki beyaz, düşünsene beyazın aralarda olduğunu sırf, sanki yaşlanmışım da saçlarım beyazlamaya başlamış gibi. Tuhaf