Aşık Olduk

Kaybedenler Kulübü

ARAL

"Sen benden mi hoşlanıyorsun ? " diye sordu Evrim.

"Nerden anladın ? " dedikten sonra gülmeye başladım. "Seni düşünmekten hatta gözüme uyku girmiyor. "

"Ciddi ol biraz. "

"Ben ciddiyim. " ikimizde aslında salak sarhoş konuşmalarımızın çoğunda olduğu gibi, ciddi falan değildik ama bu kanıya nasıl vardığını merak etmiştim. Belli etmiyordum çünkü. Değil mi ? Onun yanına geldiğim için mi böyle düşünmüştü ? Işin tuhaf yanı, sanırım öğrenirse üzülmeyeceğimdi.

"Gerçekten bak.. Telefonunda sürekli birinden hoşlanmanın belirtileri falan diye araştırma yapmışsın. Sonra özlemek doğal mı falan diye bakmışsın. Ve bu ara uzakta olan kim vardı ? Ben. Kime sevgililer gününde hediye aldın ? Bana. Işaretler hep beni gösteriyor. "

"Kendine çok güveniyorsun bakıyorum ortak. Ayrıca telefonumu mu karıştırdın ? "

"Hayır. Internette bişi ararken geçmişinde gördüm. Ve ayrıca... Benden hoşlanmıyorsan, gerçekte kimden bu kadar hoşlanıyorsun ? "

"Jerfi 'den. Ahh Jerfi. Mavi saçları, mavi gözleri, 4.5 oktavlık sesi. Sencede muhteşem değil mi ? "

"Off... Aral. "

" Öyle değil mi ama ? "

"Öyle. " Evrim yukarı çıkarken onu durdurdum.

"Gerçeği mi istiyorsun ? "

"Evet. Senin bile hoşlandığın insan nasıl biri merak ediyorum. " benim için 'Kıskanıyorum. Çünkü senden hoşlanıyorum. ' dese, bir dahaki kelimeyi söylemek çok daha basit olacaktı ama cevabı, merakı olmuştu.

"Senden. "

Gözlerinin içine bakmıştım. Direk. O da sadece bana bakıyordu. Hiçbir şey söylemiyordu. Hayatımda ilk defa ciddi olduğumu anlamıştı.

"Aral... "

"Evet ? " sanki yüzümde bir tereddüt, bir dalga geçme ifadesi arıyor gibiydi ama bulamıyordu.

"Sen gerçekten... "

"Evet. "

Nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu. Ben de bilmiyordum.

"Sen... "

"Ben ? "

"Hayatında ilk defa ciddisin. "

"Ehh öyle... Yani biraz. Aslında bende ilk öğrendiğimde bayaa bir şok olmuştum ama sonra alışıyorsun. "

"Hee öyle mi ya ? Iyi bari ... Saçmalama. Buna nasıl alışayım ? Nasıl davranmam gerekiyor şimdi ? Hayatımda hiç kimse bana böyle bir itirafta bulunmamıştı. "

"Bilmem. Bence ilk önce 'Aa.. inanmıyorum Aral. Öyle mi ? Bende seni seviyorum ' diye başla, sonra bende seni öpeyim sonra da muhteşem bir çift olalım. " ondan bir cevap alamayınca kafamı koltuğa yasladım. Ve gözlerimi kapayıp, esnedim. " Off... Uykum var. "

"Benimde. "

"O zaman uyuyalım. Sabah kalkar, öyle konuşuruz. " neredeyse kaçarak uzaklaştı ve yukarı çıktı.

Aslında uykum falan yoktu. Bu konuşmayı bitirmek için yarın konuşalım demiştim.

Söylemem gerek, incinmiştim. Biliyordum, çok ani olmuştu. Benden hoşlanmıyordu büyük ihtimalle, ama bir umut. Belki. Insan hayal etmiyor değil. Ah... Ah... Ben buralara düşecek adam mıydım ?