Herkes ölür bir gün. Kimi mutlu, kimi dertli, kimi üzgün. Keşke ölümsüz olsaydık diyorum bazen. Çünkü sevdiğin kişileri asla kaybetmezdin, asla üzülmezdin. Ya bir şey olursa diye korkun olmazdı. Ama bazen de diyorum ki iyiki ölümsüz olmamışız. Çünkü bazen hayat gerçekten yaşanmayacak derecede kötü oluyor. Ya aşık oluyorsun acı cekiyorsun ya en yakın arkadaşın sırtından bicakliyor acı cekiyorsun. Ama özel bir gücüm olmasını isterdim. Mesela zihin okumak. Çok güzel olurdu. Sevdiğin kişinin senin hakkında ne düşündüğünü anlardın mesela. Ya da ileriyi görme gücüm olsaydı. İlerde ne kadar mutlu ya da ne kadar üzgün olacağımı bilir ona göre yolumu değiştirirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SEVİYORUM
ChickLitNeden insan birini sever ki? Neden ona bağlanır? keşke birine delicesine sevmeseydik de kalbimiz acımasaydı. Neden doğarken ağladığımızı şimdi anlıyorum. Meğerse hayat bizi aglatacakmiş, canımız acıyacakmiş.
