Geziniyorum. Alışveriş yapmak için değil kafamı toplamak için. Bir parka gidip oturuyorum. Koşuşan çocukları izliyorum. Ve seni düşünüyorum. Biz olsaydık ne olurdu? Nasıl olurdu? Çocuklarımız nasıl olurdu? Bir aile geldi. "Ne kadar da mutlular."dedim içimden. Sen ve beni koydum onların yerine. Ne kadar da yakışıyoruz. Sonra o aile eve doğru yürüdüler. Sebepsiz yere takip ettim. Hâlâ hayallerdeyim. Çok mutluyuz. Eve geldik. İçeriden bir tane daha çocuk daha çıktı. Aynı sana benziyordu. Gözleri, yüzü, teni... " anneciğim babacığım ablacığım."diyerek sarıldı hepsine. Birlikte saklanbaç oynadık. Sonra biri bana seslendi. Zor da olsa sıyrıldı hayallerden. Hayal de olsa güzeldi. Keşke gerçek olsaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SEVİYORUM
ChickLitNeden insan birini sever ki? Neden ona bağlanır? keşke birine delicesine sevmeseydik de kalbimiz acımasaydı. Neden doğarken ağladığımızı şimdi anlıyorum. Meğerse hayat bizi aglatacakmiş, canımız acıyacakmiş.
