Yeni bir güne uyanmıştım. Üstümde bir yorgunluk vardı. Bunun sebebini aslında biliyordum çünkü aşık olmuştum. Bu yorgunluğun neden olduğu şeyi de biliyordum çünkü 2 gündür aşık olduğum kızı düşünüyordum artık hayat bana o olmadan bunaltıcı gelmeye başlamıştı. Evet o kızla görüşmeyi çok istiyordum, onu tanımak istiyordum fakat yapamazdım okuluma ve hayatıma odaklanmalıydım. Fakat sabrım kalmamıştı aklımdan bir türlü çıkmıyordu. O benim aklımdan çıkmazken nasıl başka şeyler düşünebilirdim ki?
Çok derin düşüncelerin içinde kaybolan biri olarak hep kendime sorular soruyordum. Kendi kendime konuşmaya başlamıştım. Kendime "gerçekten aşık mıyım, yani tam anlamıyla seviyor muyum?" Gibi sorular soruyordum. Derin düşüncelerimin etkisi artık bedenime işlemişti, bitkin bir hale gelmiştim, çok yorulmuştum. Buna engel olmaya çalıştım galiba beceremedim çünkü o hala aklımdaydı. Hayallere daldım. O kızla güzel hayaller kurdum, hepsi çok güzel hayallerdi ama sonuçta hepsi bir hayaldi yani gerçek değil. Kafam bedenime tam anlamıyla bir yük gibi ağır gelmeye başladı. Artık bu düşüncelerden kurtulmak istiyordum.
Çeşitli aktiviteler yapmaya karar verdim belki bu benim kafamı toplamaya yardımcı olabilir diye düşündüm. Öncelikle gitar kursuna yazıldım çünkü gitar çalmayı hep ögrenmek istemişimdir. Bu gitar hevesi ve isteği daha ben 10 yaşındayken başlamıştı hatta kendi gitarım bile vardı. Pek çalmayı bilmesem de biraz birşeyler biliyordum. Gitara çok fazla hevesim vardı ne diyebilirdim ki?
Bu yüzden kursa gidip hevesi olduğum şeyi yapmak bana kafamı toplamama yardımcı olur diye düşündüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkı Bulmak
Novela JuvenilAşk tesadüf mü ? Yoksa kader mi ? Hikayem bir çocuğun bir kızı sevmesi üstüne onu elde edebilmek ve kendini sevdirebilmesi için yaptıklarını anlatıyor. Oy vermeyi unutmayın arkadaşlar!! İyi okumalar :)
