Sophia-Line Averson

hoofdstuk 2

een maand en twee weken verder was Sophia van school verandert, het was een school voor kinderen met problemen. Voor Sophia was dit een goede keuze geweest.

Sophia pakte haar tas en sloeg hem over haar schouder. Nieuwe school, nieuwe mensen. Ze was nerveus aangezien het haar derde school was. Sophia zuchtte nog een keer diep en liep naar binnen. Ze zocht haar klaslokaal en ging ergens achterin zitten. Jammer, de leraar had haar gezien. 'Hallo Sophia, dit is je nieuwe klas, kom maar even naar voren!' zei de leraar. Sophia stond langzaam op. Alle ogen waren op Sophia gericht. Het leek wel een eeuw te duren totdat ze voor in de klas was. 'Nou jongens en meisjes, dit is Sophia-Line, stel jezelf maar even voor.' had de leraar tegen Sophia en de klas gezegd. 'Ik ben Sophia-Line, maar zeg maar Sophia en ik ben veertien jaar.' zei Sophia en keek naar beneden. Het leek net of ze nu al werd gehaat, dat niemand haar mocht. Sophia liep weer terug naar haar plek. De les had ze verder niet meer gevolgd. Wanneer de les was afgelopen liep ze naar een de aula toe, er kwam een jongen bij haar zitten. Sophia zei niks, ze wilde niks zeggen. 'hey, ik ben Jason, ik zit bij je in de klas.' zei hij. Sophia knikte en bekeek hem even goed. ' Hey, ik uhm, ik ben nieuw en vind het helemaal niet fijn.' zei ze en schrok. Waarom zei ze dit. ' Sorry' zei ze snel en keek naar beneden. Sophia, je hebt het weer helemaal verpest, hij kon je eerste vriend worden, die kans heb je nu verpest. 'Geeft niet, heb je zin om mee te gaan naar het bos? Dan kunnen we elkaar misschien wat beter leren kennen.' 'Okay!' had Sophia geantwoord op Jason en stond op. Ze pakte haar jas en deed hem aan. Niet veel later liep ze met Jason door het bos. Ze hadden al een beetje gepraat en wisten al iets meer van elkaar. Sophia vond Jason aardig, en grappig. Samen liepen ze rond en stopte bij een beekje. Sophia ging op een grijze steen zitten en glimlachte klein naar Jason. Het bos was bruin, het was herfst dus zo gek was het niet. Sophia keek Jason even kort aan. Jason had langere, maar niet te lang, zwarte haren, blauwe ogen en een muts op. Zijn lippen waren dunner en had een kleine spitse neus. Jason was dun, heel dun, Sophia vond het wel mooi als ze eerlijk mocht zijn. Ze keek een beetje rond en zag een eekhoorntje dat uit de struiken rende. Jason en Sophia bleven tot diep in de nacht in het bos..