She's A Nobody While He's Somebody

Chapter One: Friend?

Her POV

~kring*kring~

Napamulat naman agad ang mga mata ko. Today is the first day of another school year. Another year that is full of challenges. Challenges that can make me think of giving up. In my whole life, I've always treated like a toy. Not as a human being that can feel pain and sadness.

So back to reality. It's still 5:30 am but I already need to wake up 'cause I still need to do the household chores. Before I can go to school dapat matapos ko muna ang mga gawaing bahay. That's my daily routine. Bago ako naligo ay nagsaing muna ako ng kanin para mas mabilis. Then naligo na ako at nagbihis. Pagkatapos ay nilinis ko na ang buong bahay.

Time check 7:30 na pala at kakain pa ako kaya pumunta na ako sa kusina. Pagdating ko don ay nakita ko naman ang pinsan ko. Siya si Claire, she's one of the people who wants me to suffer. But even though she hates me, ay 'di parin ako nag tatanim ng galit sa kanya. She's still my cousin.

"Good morning Claire." Sabay smile ko sa kanya. Pero inirapan niya lang ako sabay sabing,

"What's good in the morning if yang pangit na mukha mo agad ang bumungad sa akin? Tsk"

Hindi ko nalang siya pinansin at uupo na sana sa mesa nang magsalita sya.

"Who do you think you are to eat with me?! Huh?! Mamaya ka na kumain pag katapos ko. Kaya alis ka muna! Naaalibadbaran ako sa mukha mo ehh."

Tahimik na lamang akong umalis at pumanhik sa kwarto ko. Yes. I have my own room, but it's also the storage room. Pero balewala nalang din naman to sa akin. What's more important is yung may matutulugan ako.

Pag katapos ng ilang minuto ay narinig ko din naman na pumanhik na si Claire sa University. Kaya kinuha ko agad ang bag ko at bumaba na para kumain. Claire and I have the same school but no one knows that I'm her cousin. I'm a scholar in Green Field University so I also have to do my duties as a scholar. I need to help at the library during break time. Claire is the Cheer leader of GFU Kaya naman libre na ang tuition fee niya. Pero akala ng mga studyante dito ay anak mayaman si Claire.

After 10 minutes ay tapos narin akong kumain. 7:50 na at 8:00 AM ang pasukan kaya nagmamadali na agad ako. Buti nga at walking distance lang dito ang GFU. Kaya para na akong nakikisali sa marathon sa bilis ng takbo ko. Ngunit nabigla naman ako ng may nag busina sa likod ko kaya tiningnan ko ito.

"Hey Miss! Your studying at GFU right?"

"Uhmm........ yes." Alanganin naman na tugon ko. Pagkakita ko sa uniform niya ay magkatulad pala kami.

"Come! Sabay ka na sakin para di ka pa malate."

"Wag nalang po. Maglalakad nalang po ako." Magalang na tugon ko.

"I don't accept no for an answer."

Sabi niya sabay baba at higit sa akin pa pasok sa kotse niya.

"Nakakahiya naman po. Sana nauna nalang po kayo."

"No. It's ok. I'm a new student at GFU so I also need a companion." Sabay ngiti niya.

Sobrang ganda niya. Kaya naman nagtataka ako kung bakit niya ako gustong makasama.

"Why?" I ask her.

"Why? Did I say something wrong?" Nag-aalalang tanong niya sa akin.

"Nothing. Its just that no one would really want to talk to me. Your so beautiful so why do you want to be with a nobody and an ugly girl like me?"

Tumawa naman siya nang napakalakas na nag pa kunot sa noo ko.

"Hahahahaha. Your so funny. It doesn't mean that if I'm beautiful I will already choose a beautiful person too, its about their beauty inside. One more thing is that, your beautiful. Honestly mas maganda ka pa nga sa akin ehh. Tinatago mo kasi ang sarili mo."

Sasagot pa sana ako ngunit nag salita na ang driver niya sa harap.

"Ma'am nandito na po tayo."

"Thank you po manong."
"Thanks po." Pagpapasalamat namin.

"Anyway I'm Daniella Anderson." Sabay lahad ng kamay niya.

"Heirra Athena Legazpi."
Sabay lahad din ng kamay ko.

"Ohh ayan magkakilala na tayo. So friends?"

"Uhmm.... are you really sure?

"Of course I am."

"Ok."

"Ohmyg! 8:05 na late na tayo!"

"Hala oo nga pala. Ano nga pala section mo para maihatid muna kita?"

"4-A?"

"Mag kaklase pala tayo. Tara na."

Tumakbo naman na agad kami.

Pagdating namin sa harap ng classroom namin ay hapu-hapo pa namin ang aming dib-dib dahil sa kawalan ng hangin while facing the door. Before I open the door I turned to her and face her.

"You ready?" I ask her.

"Y-yeah."

Nahihirapang sabi niya. Kaya binuksan ko na din agad ang pintuan.

"Miss Legazpi why are you late? First day na first day late ka na agad!"

Galit na saad ni Sir.

"No! Don't blame her Sir. It's all my fault."

"Ohhh.... So you must be the new student, aren't you?"

"Yes I am Sir."

"Ok come here in front and introduce yourself. Miss Legazpi! Go find a place."

Tahimik ko namang sinunod ang utos ni Sir. May narinig naman akong kutya galing sa mga istudyante.

"Akala ko pa naman lumipat na yang nerd na yan. Like eww. A girl like her shouldn't be here. She's so ugly."

"I know right."

"Well, at least may mapag lalaruan pa tayo diba?"

"Hahahaha! Oo nga naman. But still, she's so eww."

Tahimik nalang akong pumunta sa upuan sa likod. I know I look so stupid because I can't even fight them even though they're already insulting me. It's just that I can't fight them because I want to finish my studies. They have so many connections. While me? I have No One.

Inilipat ko na lamang ang aking tingin sa harapan, kung saan magpapakilala na si Daniella.

"So hello everyone! I'm Daniella Anderson, I came from United States of America but I know how to speak tagalog. I'm already 17 years old please be nice to me. By the way, can you please stop bothering Athena? Touch my friend and you'll see the hell out of me. That would be all thank you."

Tila nabigla naman sila sa sinabi ni Daniella. Kung titingnan mo kasi siya ay parang sobrang hinhin niya kaya naman nabigla din ako sa pagiging bitchy niya kanina.

Naglakad naman na siya at 'di ko inaasahan na sakin pa siya tatabi. Nang naka upo na siya ay kinausap ko siya nang palihim.

"You don't have to do that Daniella. But still. Thank you."

"No. They should at least show some respect on you as a human too. Your always welcome Athena."

Pagkatapos nang sinabi niya ay tumahimik na lamang ako at nakinig na kay sir.

'Maybe having a friend again wont be that bad. But I hope she's not like him.'