Ik ga op stoel 38 zitten, en Emma op stoel 39. Het zijn echt de twee stomste plekken die je maar kunt bedenken. We zitten aan de zijkant van het podium, op het tweede balkon. Dat is echt superchill! Maar... de zijkant van zo'n groot scherm zit echt precies voor ons zicht als ze helemaal vooraan komen te staan. En dat is écht niet chill. Ik kijk wat teleurgesteld om me heen. 'Zou ik terug gaan en zeggen dat ik toch hoogtevrees heb?' vraag ik aan Emma. 'Nee natuurlijk niet. Het gaat ook om de muziek hè' zegt ze. Ja oké, daar heeft ze wel gelijk in. Maar het is toch wel jammer. Als we nou 20 plekken naar rechts hadden gezeten, rond stoel 18/16, dan hadden we geen last van dat scherm gehad. 'Als er straks als het begint nog steeds geen mensen op die plekken zitten, gaan wij daar zitten' zegt Emma. 'Ja, zullen we dat doen? Volgens mij worden die plekken ook niet verkocht. Want kijk, daar aan de overkant zijn die stoelen ook nog allemaal vrij' 'Wow ja inderdaad, misschien omdat je dan ook de coulisse kunt zien?' oppert Emma. Ik denk dat ze daar wel eens gelijk in kan hebben. 'Ja ik denk het wel! Maar ik heb er geen problemen mee. Kom, we gaan daar zitten'
Ja. Deze plekken zijn veel beter. Het voorprogramma is inmiddels al gaan spelen. Ik heb geen idee wie het zijn. Ik vind de muziek in ieder geval niet geweldig. 'Hoe zou hij heten?' zegt Emma. 'Geen idee. Kijk anders even op de site' 'Denk je dat het daar op staat?' 'Ja misschien, en anders kunnen we het straks wel even vragen.' 'Ja dat durf ik niet hoor.' 'Vind je ze zo leuk dan?' 'Ze? over wie heb je het?' vraagt Emma verward. 'Ja over die band die nu speelt, waarover jij dan?' 'Over die jongen van net.' Beide beginnen we te lachen. Ja, nu is wat ze zegt wel een stuk logischer. 'Dus, hij lijkt je leuk?' vraag ik geïnteresseerd. 'Ja, nou, ik denk het' zegt ze twijfelend. Ik zie dat haar gezicht wat roder begint te worden. 'Oké. Weet je wat? We gaan straks gewoon even rond lopen als het concert klaar is. Hij is nu aan het werk, dus hij zal straks wel weer bij de deur staan of bij de merch shop' zeg ik vrolijk. 'Hm, ik weet het niet hoor..' zegt ze twijfelend. 'Jawel dat gaan we doen.' 'Ja baas'
Om 20:45 houdt het voorprogramma er mee op. Om 21:00 zou Kensington beginnen te spelen. Aangezien ik een blaas van een eekhoorn heb, besluit ik nu nog even snel naar de toilet te gaan. 'Ik ga nog even snel naar de WC, kom zo weer!' zeg ik tegen Emma. Ik pak mijn kaartje en ik zoek een weg door de mensenmassa naar de toiletten. Gelukkig is het -wonder boven wonder- rustig, waardoor ik niet hoef te wachten. Als ik klaar ben kijk ik nog even bij de merch shop, of daar die jongen toevallig al staat. Maar helaas, alleen twee meisjes die ik echt nog nooit gezien heb... Het is inmiddels 20:55 dus loop ik snel terug naar mijn zit plek. Ik kijk op mijn kaartje en ik zie dat ik bij de C kant moet zijn. Al snel herken ik het weer en snelwandel ik vliegensvlug weer naar Emma toe. 'OMG Sanne ze komen zo al op. Kijk daar staan ze al. Kon je niet nog langer wegblijven?' ratelde ze. 'Ja sorry' zeg ik snel. Ik kijk naar de coulissen. En inderdaad. Daar staan ze. Niles, zoals gewoonlijk, zonder shirt en met dat blonde haar lijkt bij net een spook. Als er rook op het podium gespoten wordt, is het teken dat de op komen lopen. De zaal brandt los. Hoe awesome zouden zij zich nu voelen? Een uitverkochte Ziggo dome komt naar hún muziek luisteren! De zaal is aan het juichen, en ik doe vrolijk mee.
-----
Daarboven een foto van de kaartjes controlerende jongen zonder naam :p
JE LEEST
Het concert
FanfictionIk sprint de hoek om naar de C gang, en bots vol tegen iemand aan, waardoor ik op de grond val. 'Oh sorry' zeg ik. Ik begin te lachen. 'Dat is nu ook precies het nummer wat ze spelen' leg ik uit. Ik kijk omhoog naar de uitgestrekte hand, en pak hem...