zoraki evlilik deföm ❤❤

bolum 4

Omer: seni seviyorum!

Bi anda ses kulaklarimda yankilanmaya basladi. Seni seviyorum mu? Ama.. Hayir ya bu olmazdi yani..
Ben ne biliyim bu yani oha! Utancimdan omerin yuzune bakamiyordum. Sonunda kafami cevirdigimde omer de bana bakiyordu.

Defne: ben....
Omer: ...

Bir anda kapidan ciktigim gibi kendimi bahceden disari attim. Disarida yagan yagmur o kadar agir geliyordu ki...
Arkamdan omerin bagirdigini duyunca sendeleyerek kosmaya basladim. Topugum kirildigi icin durana dek soluklanmadan kostum. Simdi hic bilmedigim bir yerde soguktan donmak uzere olan ve ayaklarini hissetmeyen caresiz bir kizdim. Sol ayagim o kadar aciyordu ki... Sonunda topallayarak oturacak bir bank bulabildim. Ayagimin gecmesini umit ederek oturdum ve kafami gokyuzune cevirdim. Olanlari dusunmeye basladim. Bir kac haftada hayatimin geldigi su noktaya bak. Zorla evlendirileegim adam bana askini itiraf etti. En azindan o mutlu olacak. Bir anda ayagimda bir sızı hissettim. Ne kadar suredir o halde oldugumu bilmiyordum ve kalkmak cok zor geliyordu. Bir anda titremeye basladim. Iste o zaman sogugun farkina vardim. Hareketsiz kalmistim. Sanki... Donmus gibi. Donmus gibi! Yardim cagiracak gucu bile kendimde bulamiyordum. Gozlerimi yavasca acmayi basardigimda havanin aydinlanmak uzere oldugunu gordum. Bilincimi kaybetmeden once gordugum son sey ise omerin gelip beni bi ambulansa yerlestirmesiydi.

Gozlerimi actigimda ayagimda tuhaf bir aci hissettim. Kirilmisti...  Bir anda ayagimda cok buyuk bir aci hissetim. Sonra annem bastirigi elini ayagimdan cekti.

Gizem: sen benimle dalga mi geciyorsun! Cocuk musun sen defne! Kac yasina geldin ve hala akillanmiyorsun! Oluyordun defne! Biraz daha o sogukta kalsaydin olecektin! Aklini basina al artik! O yagmurda gecenin bir saatinde kendi basina ns yapiyordun acaba! Biktim senin bu bencilliginden! Tamam defne ya.. Biz batalim tum sirket batsin! Emrenin tum gelecegi mahvolsun! Sen hala simariklik yap! Bu evlilik olacak! Ister begen ister begenme! Senin fikrini soran yok! Bence kendini vu fikre alistirsan iyi olur!

Ben anneme saskin saskin bakarken bir anda kapi hizlica kapandi. Odadakilere ilk kez dikkat ettim. Koltukta oturan ve yuzu bana bakmayan defne ve farkinda olmadan elini sıkıca tuttugum yani basimdaki omer... Gozlerimin doldugunu hissettim..

Sude: defne oyle demek istemedi gizem teyze biliyorum ben onu! Sen de cok iyi biliyorsun-
Defne: cikin disari!
Sude: defne-
Defne: cikin lutfen..

Ellerimle yuzumu kapattim ve bir sure sakinlesmeye basladim. Hayir defne.. Aglamak olmaz.. Simdi olmaz..
Sude odadan cikti ama omer hala buradaydi.

Defne: cik!
Omer: hayir!
Defne: omer cik dedim!
Omer: konusana kadar olmaz!
Defne: ne istiyorsun ya? Istediginiz oluyor iste!
Omer: defne!
Defne: ne var ne!?
Omer: butun bunlar seni sevdigimi soyledigim icin mi!?
Defne: neden soyledin! Neden seviyosun beni! Beni neden bu kadar zor durumda birakiyorsun! Senin yasamak istedigin  bu tur bir evlilik miydi?
Omer: insan asik oldumu engelleyemiyor iste! Ne yapmami bekliyorsun!? Senin beni sevmedigini biliyorum defne!
Defne: .....
Omer: bunu da sen beni sev diye yapmiyorum!

Bi anda dudaklarima bir opucuk kondurup kapiyi sertce kapatip cikti..
Sinirlimiydim? Yoksa mutlu mu? Uzgun? Saskin? Sanirim hepsinden biraz vardi. Cikip gitmek hicbir seye cozum degildi.. Doktor gelene kadar kendimi sakinlestirmeye v
Calistim.
Doktor: defne hanim?
Defne: artik cikabilir miyim?
Doktor: serumunuz bitince cikabilirsiniz ama bugun soguga cikmamaya calisin. Ayaginiza da dikkat edin.
Defne: tesekkurler.