zoraki evlilik deföm ❤❤

Bölüm 15

Ömer: e-evlilik mi!?

Dakikalar sonra ilk konuşan Ömer olmuştu.
Yasemin: sürprizzz. Çok sevindin demi aşkım??
Omer: Yasemin ne saçmalıyorsun sen?!!
Tam o sırada annem kolumdan çekip kapıya doğru yöneldi.

Gizem: sana oyun oynama demiştim Neriman! Kızımı daha fazla üzme demiştim!
Neriman: hayatım benim de şimdi haberim oldu gerçekten-
Gizem: kes! Sana güvenmekle hata ettim!
Annem kolumdan bir daha asıldı ama bu sefer dengemi sağlayamadım. Bacağımın üstüne düşerken bağırmamak için dişlerimi sıktım ama yine de ufak bir çığlık dökülmüştü dudaklarımdan.
Ömer: defne? Defne iyi misin? Çok acıyor mu?
Ömer egemen yanıma geldi, çömeldi ve elimi tuttu.
Defne: yok, geçti bile..
Bahadır: bu ne Hulusi! Torununa söyle de müstakbel eşinin yanında dursun birazcık da!
Omer: o benim hiçbir şeyim değil!
Hulusi: Ömer!
Omer: ben Yasemin'i sevmiyorum neden anlamıyorsunuz!?  Ben kalbimi 2 yıl önce kaptırdım zaten...
Bahadır: bu ne demek böyle Hulusi!?
Hulusi: bi anlasam..
Omer: ben defneyi seviyorum! Hep defneyi sevdim ve ömrümün sonuna kadar da defneyi seveceğim. Beni zorla evlendirerek Yasemin'i sevmemi sağlayamazsınız!!!
Ömer elimi sıkıca kavradı ve beni ayağa kaldırdı. Ben de onun elini sıktım.
Gizem: bi dakka ya n'oluyo burda? Defne?
Defne: anne.. ben de onu seviyorum, çok seviyorum hem de.. biz.. bu sabah buluştuk.. yani şey baloda karşılaştık sonra işte-
Yasemin: sonrası şu! Sen benim nişanlımı kandırıp onu kendine aşık edebileceğini düşünüyorsun! Ama olmayacak asla asla olmayacak!
Defne: saçmalama!
Yasemin: ben güzelim, kariyerim var ve çevrem çok geniş! Nasıl benim yerime onu seçersin!?
Omer: Yasemin, artık kabullensen iyi edersin. Çünkü artık yeter. Defne benim tek gerçek aşkımdı ve büyüklerime olan saygımdan kabul ettim! Sonuçta başka kimseyi sevmeyecektim Yasemin.. seni sevmeyecektim! Bu evlilik olmayacak!
Gizem: ne demek bu defne!? Sen bizden habersiz gizli gizli nasıl buluşursun onunla!?
Defne: anne ben çocuk değilim artık! Kendi kararlarımı alabilecek yaştayım!
Gizem: anne olarak sana laf söylemeye gayet de hakkım var! Sana defalarca dediğim gibi yine söylüyorum defne, üzüleceksin, canın yanacak ve en başa döneceğiz!
Defne: anne.. biz çok şey atlattık ama.. yine bulduk birbirimizi.. sence de bu yetmez mi?
Gizem: bak defne çocuk gibi inatlaşacak değilim ama bu sefer durum farklı. Ben senin üzüleceğim bile bile kendi isteğimle evlendirmem sizi. Ama madem seviyorsun ve üzülmek istiyorsun yine.. o zaman buyur git onunla ama sonunda yalnız kaldığında anne sen haklıydın deme yine!

Annem arkasını döndü ve koşar adımlarla kapıdan çıktı.
Hakan: o çok sinirli ondan öyle dedi yoksa biliyorsun kızım...
defne: ....
Hakan: ben onu sakinleştirici arıycam seni.

Babam da annemin arkasından koşarken geriye biz ve bize bakan çok sayıda göz bıraktı.

Ömer elimden tuttu ve beni sürükleyerek arabaya bindirdi.
Defne: nereye gidiyoruz?
Omer: evimize....

Ömer kapıyı açtı ve geçmem için kenara çekildi. Çaresizce geçtim ve koltuğa oturdum.
Ömer: çay kahve limonata?
Defne: yok.. saol.
Omer: aç mısın peki?
Defne: hayır.
Omer: iyi misin?

İyi misin mi!? Ya bunu bana gerçekten sormuş muydu!? Az önce ne olduğunu hatırlamıyordu galiba..

Defne: iyi mi!? Ailesi ve sevdiği adam arasında seçim yapmak zorunda olan bir kadın gibiyim işte!?
Omer: defne tamam sakin ol!?
Defne: bırak ya! Sakin falan olmuyorum!
Ömer: tamam bak şimdi sen otur, ben de sana bitki çayı yapıyım iyi gelir.
Defne: istemiyorum!
Ömer: defne.. biliyorum, anlıyorum ama bir şeyler yemeden de olmaz ki.. hadi sevgilim..
Defne: Ömer hayır dedim!
Ömer: tamam, tamam sen bilirsin, biraz sonra yersin o zaman.
Defne: Ömer.. bazen düşünüyorum da.. acaba annem haklı olabilir mi diye..?
Ömer: defne... buna inanıyor musun?
Defne: bilmiyorum Ömer! Kafam.. allak bullak!
Ömer: defne, bana bak, gözlerime bak. Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?
Defne: hayır.. ama, yine üzülmekten korkuyorum Ömer. Biz bu konuşmayı defalarca yaşadık seninle.. ben.. seviyorum seni Ömer. Her seyden çok hemde. Ama sen beni gerçekten seviyor musun bilemiyorum...
Ömer: defne...
Defne: gitsem iyi olacak..

Kapıyı çarptım ve gerilen yüz hatlarımı gevşettim. Gözyaşlarımı silerken yoldan bir taksi çevirdim.

3 saat sonra...

Yatağımda ne kadar kıvransam da Ömer'in o son yüz ifadesini unutamıyordum. Ona onun sevgisinden emin olmadığımı söylediğim zaman.. sanki gözlerindeki o ışık, o sevgi.. sönmüştü. Annemlere bir açıklama yapmadan odama çıkmış, akşam yemeğini reddetmiştim.  Tam tekrar kafamı yastığa gömecektim ki pencereden gelen tıkırtı gözlerimi kocaman açmama ve yorgana iyice sarılmama sebep oldu. 
Defne: kim var orada?

Ses yoktu. Aman defne, sadece ağacın dalıdır nolcak sende!?

Aynı tıkırtı daha yüksek duyulduğunda bayılmamak için büyük direnç sarfetmek zorunda kaldım. 
Tamam defne sakin ol, sakin ol.. şimdi pencereyi aç ve onun sadece bir ağaç olduğunu gör.. sakince..

Pencereyi açmamla kimin olduğunu bilemediğim bir el ağzımı tıkadı. Çığlığım boğuk ama hafif bir sese dönüştü. Ellerimle adamın elinden kurtulmaya çalıştım ancak pek bir işe yaramadı.

El ağzımdan çekildiğinde tam bağıracaktım ki Ömer kafasını içeri soktu.

Defne: senin ne işin var burda?
Ömer: ben,
Defne: ya sen nasıl yaparsın böyle bi şeyi ya! Gerizekalı! Ödüm patladı!
Tüm gücümle Ömer'in omzuna vuruyordum ama pek bi Çan'ını acıtamamıştım doğrusu.
Ömer: defne, gel benle!
Defne: gelmiyorum senle hiç bir yere!
Ömer: hazırlan, sürprizim var.
Sonra çıktığı merdivenden inmeye başladı. Bense korku, şaşkınlık ve merak arasında gardırobuma yöneldim.

Gül kurusu dar bir pantolon, üzerine de krem rengi kayık yaka şade bir bluz giydim. Siyah ceketimi ve yine aynı renk beremi taktım. Hava gerçekten de soğuktu. Siyah şık botlarımı da giydim ve pencereden merdivene çıktım. Yavaşça inmeye başladım.

Defne: sen delisin!
Ömer: öyleyim.
Defne: ya sen ne hakla benim pencereme merdiven çekiyosun ya! Ya biri görseydi!
Ömer: sakin ol, kimse görmedi işte.
Defne: hem sen ne istiyorsun benden ya?
Ömer: sürpriz dedim ya.
Defne: senin bu sürprizlerin iyice Çan'ımı sıkmaya başladı ama benim!
Ömer: tamammm geldik işte.
Defne: ya Ömer sen laftan anlamıyor Musun?
Ömer: anlıyorum ama.. çok seviyorum be defne..
Defne: ıyı şey o zaman... yani demek istediğim..
Ömer: neyse gel bakalım.

Ömer beni arabadan indirdi ve elimi tuttu. Önce yıldızlardan başka hiç bir şey görünmüyordu. Biraz daha ilerledikten sonra yanan mumu gördüm. Biraz ileride bi tane daha, sonra bi tane daha... 10 dk sonra her yer mumlarla dolmuştu. Mumların çevrelediği kalp şeklinin içinde kocaman yastıklardan oluşan r sofra, etrafında da Gül yaprakları vardı. Ömer elimden daha sıkı tuttu ve beni kalbin içine çekti. Bir anda ayağım kadı ve Ömer'e tutunmak zorunda kaldım. Ben Öner'i boynundan yakalarken o da ellerini belime yerleştirdi.

Defne: Ömer.. bu gerçek mi ya?
Ömer: dünyanın en güzel kızı için yaptım.
Defne: bu çok güzel! Sen bunları gerçekten benim için mi hazırladın!?
Ömer: başka kim için olabilir ki?

Ömer elimi kalbinin olduğu yere koydu. Sonra kendi elini de benim kalbimin üstüne yerleştirdi.

Ömer: bu kalp hep senin için atacak defne.. sonsuza kadar.. seni seviyorum.

Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ama bu sefer mutluluktan..

Defne: ben... seni seviyorum!

Ömer kollarını belime doladı ve bana sıkıca sarıldı. Ben de ona sarıldım. Ömer yanağıma narin bir öpücük kondururken kıkırdadım. Ayrıldık ama hala çok yakındık. Ömer'in yüzünü ellerimin arasına aldım ve okşadım. O da benim ellerimi tuttu. Elimi dudağına götürdü ve öptü. Sonra yanında getirdiği radyodan bir şarkı açtı.

Ömer: bu güzel hanımefendi benimle dans ederler mi acaba?
Defne: memnuniyetle. Ömer beni ayağa kaldırdı ve kollarını belime doladı. Şarkının ritimlerini duymaz oldum bir süre sonra, sadece o ve ben.. koca dünyada tek ikimiz vardık sanki. Müzik sadece bizim için çalıyor, rüzgar bizim için esiyor, seni bizim için dalgalanıyordu. Gözlerine baktım. O da bana bakıyordu. İşte, yıllardır çektiğimiz kabus, tatlı, güzel bir rüyaya dönüşüyordu belki de....

SON..

Evet arkadaşlar, bi bölümü de güzel bitireyim dedim. Mutluluk zamanı fragmanını beğendiği mi? Ben bayıldım, mükemmel ötesi yani❤️❤️❤️❤️❤️ siz de kendi fikirlerinizi yoruma yazabilirsiniz. İyi okumalar:)