THE BAD GIRL WAS FALLEN

CHAPTER TWENTY ONE

Roxy's Point Of View

Kasalukuyang inaayos ni Clarence ang sasakyan nya. Bigla kasing nagloko sa kalagitnaan ng byahe. Asar naman... bakit kasi kay Clarence pa ako sumabay? Ba't hindi nalang kina Raven -___- 

"Ah, R-roxy, hmmm... Pasensya na ah. naabala ka pa tuloy di sana andun kana sa bahay nila Ryle kanina pa." 

"A-ah hindi okayy lang. he he." But honestly hindi talaga okay... Di naman kami masyadong close ni Clarence kaya medyo awkward talaga. 

Mayamaya pa naglabas na siya ng Yosi mula sa bulsa nya. Teka nagyoyosi siya?
Oh alam ko iniisip nyo... Di na ho ako nagyoyosi hahahahaha. 

"Mukhang malabong maayos ko to. Baka magtagal pa tayo dito."  

"Ah ganun ba?" 

"Pwedeng magtanong?" Panimula niya.

"Ano yun?" Nakatungong tanong ko.

"Bakit hindi ka nagaaproach ng kaibigan dati?" Prankang tanong niya. 

"Ah... Ano kasi..."

Matagal pa bago ko maituloy ang sasabihin ko dahil hindi ko alam ang idudugtong,

"No need to say. Di naman din kasi tayo ganun ka close haha. Ako nalang magkukwento."  Sabi niya. Ramdam ko namang nakatingin siya sakin kaya naman nakaramdam ako ng ilang pero hindi ko pinahalata.

"Sorry. Sabihin na nating, ang hirap lang talagang magtiwala sa panahon ngayon. " I said.

"Exactly! Trust, hell trust hahaha..." He said. 

"3years ago, I'm the happiest person that night. I'm so happy when my love finally answer me and became his boyfriend. All my friends see what happy I am that night... Kulang na lang magpagulong gulong ako sa tuwa dahil finally, kami na."

Di naman ako sumingit pa at hinintay lamang na dugtungan niya ang kwento niya.

 "*sigh* umabot din kami ng isang taon... Halos araw araw ko siyang niligawan tulad ng ipinangako ko sakanya nung Una pa lang. I'm so damn inloved with her. At Alam Kong mahal din niya ko't ramdam ko yun... Pero ang Hindi ko maintindihan ay ang sabihin niya sakin may iba na siyang mahal, at sa araw pa ng 1st anniversary naming dalawa niya dinurog ang puso ko."

 Huminto muna siya saglit. Atsaka nanaman bumuntong hininga but this time mas malalim pa sa kanina. 

 "Hahahahahaahh. At Alam mo kung sino yung taong mahal-daw-nya?" 

 Di pa din ako sumagot pero lumingon siya sakin, dahilan para mapalingon din ako sakanya. Tinitigan ko ang mga Mata niya, halatang may lungkot ang mga ito. 

 "Mismong kaibigan ko pa... Badtrip no? Hahaha. Pero anyways, its been 2 years Since then."

 "It's been 2 years but you don't totally move on, right?"

 "No, I mean not really. Siguro mas masakit lang kasi di lang ang siya ang nangloko sakin, including my friend..." 

 "Oh eh parehas pala tayo eh. Trinaydor ng kaibigan hahhhaha." I said awkwardly. Alam mo yung feeling na pilit mong pinapasaya yung moment pero Hindi effective.? Eto Yun. Ako yun ngayon.

 "Oo nga. Hahahhhaha. Pero you know what? Honestly. I'm totally moved on. It is just that... I don't forget the pain they give that time."

 "Ang weird, Edi Hindi ka pa nga move on. Ogag ka ba?!!!" Sabi ko at para namang nagulat siya ng marinig iyon. Kahit ako. Di ko napigilan ang sarili ko. "A-ahh sorry he he. Na carried away lang."