Ertesi sabah Ömer uyanır. Ona sımsıkı sarılmış bir şekilde uyuyan çocuklarını görünce gülümser. İkisini de öpüp aşağı iner.
Nec:Ömer oğlum iyi misin ??
Ö: eh işte, haber var mı ?
P: maalesef yok
Ner:yengecim dünden beri bir şey yemedin hadi bir şeyler atıştır.
Ö:yok sağol yenge istemiyorum ben karakola gideceğim
Nec:bizde gelelim bekle.
Erkekler giderler.
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)
Defne yavaş yavaş gözlerini açar.
D:of neredeyim ben ya !?
Kafasını tutar.
D:off başım.
O sırada odanın kapısı açılır. İçeri bir adam girer.
X1:Oooo Defne hanım uyandınız mı ?
D:sen kimsin be ?? Benim adımı nerden biliyorsun ?? Neredeyim ben ?
X1:offf çok soru soruyorsun kızıl afet
D:benle düzgün konuş pislik.
X1:Aaa senin gibi güzel hanımefendi ye bu sözler yakışıyor mu ??
Deyip,Defne nin saçlarını okşar. Defne kafasını sertçe geri çeker.
D:bana dokunma şerefsiz.
Der. Adamın yüzüne tükürür. Adam elinin tersiyle yüzünü siler. Sinirlenir.
X1:ehh sen çok oldun
Defneye sert bir tokat atar. Defne nin dudağı patlamıştır. Odadan çıkar.
D:Ömer ne olur kurtar beni
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)
Ö:NASIL HALA BİR İZ YOK YA ÇILDIRACAĞIM.
Nec:Ömer oğlum sakin ol
Ö:NASIL SAKİN OLAYIM AMCA , BENİM KARIM KİM BİLİR NE HALDE. İYİ Mİ KÖTÜ MÜ BİLMİYORUZ BİLE NASIL SAKİN OLAYIM
Ömer yere çöker. Sesi kısılır.
Ö:ben karımı, çocuklarımın annesini istiyorum. Ben onsuz yapamam, o benim içim, ben onsuz bir hiçim.
Der hüngür hüngür ağlamaya başlar. Herkes kötü olmuştur.Necmi yeğenine sarılır.
Ö:bulunacak Defnem demi ?
Haluk Ömer'in önünde diz çöker.
H:sana söz veriyorum evlat karını sapa sağlam bulacağım. Ama sen de dik duracaksın tamam mı
Ömer kafasını sallar. Ve amcasının omzunda göz yaşlarını akıtır.
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)
Serdar nihan ı kenara çeker
Ser:defneden haber var mı ??
Ni:hayır yok, az önce seda ile konuştum hala bir iz bulunamamış.
Ser:offf Defnem kardeşim nerdesin !?
Kapı çalar. Gelen isodur.
Ni: hoşgeldin
İs: hoşbuldum
İçeri geçer.
T:iso oğlum hoşgeldin .
