(129.BÖLÜM=FİNAL)

1.2K 40 25
                                    

2 Gün Sonra...

Herkes bu kahredici haberi aldıktan sonra yıkılmıştır. Bugün herkes son görevlerini yerine getirmek için mezarlıktadır. Yağız ve Ayaz bir köşe de anne babasının tabutuna bakarak ağlıyordur. 

........

Defne ve Ömer gömülmüştür. Herkes gitmiş, sadece bizimkiler kalmışlardır.
Yağız ve Ayaz anne babasının mezarının başına gelirler. Yağız ağlayarak söze girer.

Y:anne baba neden bizi bıraktınız he?
Hani söz vermiştiniz. Hep beraber olacaktık. Bizi bırakmayacaktınız.
Biz şimdi sizsiz ne yapacağız. Kim bizi sabah öperek uyandıracak. Kim bizimle top oynayacak. Hani biz kardeşimizi görmeye gidecektik. He ?

Arkadan Serdar zorlanarak seslenir.

Ser:çocuklar hadi gitme zamanı.

Yağız arkasını döner. Bir dakika işareti yapar. Tekrar kardeşine sımsıkı sarılarak anne babasının mezarına döner.

Y:size söz veriyorum. Kardeşime çok iyi bakacağım söz. O sizden bana kalan tek şey. Sizi çok seviyorum annem,babam ve henüz doğmamış kardeşim. Biz tekrar geleceğiz. Şimdilik hoşçakalın...

Yağız kardeşine sarılır.

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

14 yıl sonra...

Aradan yıllar geçmiştir. Yağız 22, Ayaz ise 19 yaşındadır. Passionis in başına Yağız geçmiştir. Babası gibi tasarımcıdır. Ayaz ise hala okuyordur. O da tasarımcı olacaktır.
Yağız kardeşine gözü gibi bakıyordur.
Her şeyi, tek varlığı kardeşi olmuştur.

.........

Yağız odasında harıl harıl çalışıyordur. O sırada odaya Sinan girer. Yağız Sinan'ı görünce gülümser. Hemen ayağa kalkar.

Y:Amca hoşgeldin döndünüz mü?

Sinanla Yağız sarılırlar.

Si: Hoşbuldum aslanım. Evet döndük.

Y:otursana amca.

Otururlar.

Si: Eee aslanım nasılsın daha iyi misin?

Y:iyi olmaya çalışıyorum amca. Yani hala kalbimde derin bir yara var. Ben 8 yaşımda annemi, babamı ve daha doğmamış kardeşimi kaybettim. Tek varlığım ayaz oldu. O da olmasa ne yapardım bilmem.

Si:sen çok iyi bir abisin Yağız. Seni çok seviyor ve sana çok düşkün Ayaz. Ömer'le Defne hayatta olsalar seninle gurur duyarlardı.

Yağız burukça gülümser.

Y:o gün neredeyse yalvardım annemle babama gitmeyin diye. Aslında onlar da gitmek istemediler. Belki de hissetmişlerdir. Keşke engel olsaydım. Belki de şuan aramızda olurlardı.

Yağız ın gözlerinden yaşlar akmaya başlar. Sinan ın da gözleri dolar.

Si:yarın___

Y: annemle babamın ölüm yıldönümü​ 15 sene olacak neredeyse. Onları çok özledim be amca. Annemin her sabah ayazla beni öperek uyandırmasını, babamın bizimle top oynamasını çok özledim.

Yağız hüngür hüngür ağlamaya başlar. Sinan kalkıp yağıza sarılır.

Si:ağla aslanım ağla rahatla...

Ertesi gün...

Yağız ve Ayaz mezarlığa gelirler. İkisinin de boğazları düğüm gibidir. Ve anne babalarının mezarına gelirler.

DEFNE VE ÖMER İPLİKÇİ

Ayaz ın gözleri dolar. Yağız hemen kardeşine sarılır. Mezar ın başına gelirler. İlk önce söze Yağız girer.

Y:annem, babam ve minik kardeşim. Bugün tam 14. Yıl doldu. Sizi kaybedeli tam 14 sene. Çok özledim sizi. Ama size verdiğim sözü tuttum. Ayaza gözüm gibi bakıyorum merak etmeyin. O bana sizden kalan tek şey.

Der toprağı okşayarak. Bu sefer söze Ayaz girer.

A:merak etmeyin. Abim bana çok iyi bakıyor. Sizi çok özledim____

Ayaz devamını getiremeden hüngür hüngür ağlamaya başlar. Yağız ın gözleri dolar. Kardeşine sımsıkı sarılarak;

Y:annem babam. Biz şimdilik gidiyoruz. Ama merak etmeyin yine geleceğiz. Sizi çok seviyoruz...

Yağız kardeşine döner.

Y:hadi abicim gel.

Yağız kardeşine sarılır. Ayaz da abisine sımsıkı sarılır. Arabanın yanına doğru giderler...

                                SON

Arkadaşlar hikayemiz buraya kadarmış. Bugüne kadar yanımda olan herkese teşekkür ederim.
Yeni maceralar da görüşmek üzere.

AŞK ve GURURHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin