Her şey durmuştur. Sude ve Murat aylar sonra karşı karşıya idi. Bu anı Murat bozar.
M:senin ne işin var burada ?
Der nefret dolu gözlerle. Sude ise Murat ın gözünde ki ona karşı nefreti görünce daha çok içi parçalanır. Zorlanarak konuşur;
Su:ben döndüm, yani temelli.
Murat sudeye nefret dolu, Sude ise Murat a pişmanlık dolu gözlerle bakıyordur. Murat tam ağzını açacakken Defne araya girer.
D:Ee murat otursana ayakta kaldın
Murat yine konuşucakken;
D:itirazın reddedildi.
Murat mecburiyetten oturur. Ortalığı sessizlik kaplamıştır. Bu durumu Ömer bozar.
Ö:bugün telefonda pek bahsetmedin geleceğinden
M:Size sürpriz yapmak istedim. Sen aradığında uçağa binmek üzereydim.
Se:iyi yapmışsın özlemiştik seni. En çokta prenses.
Murat hiraya bakıp gülümser.
M:prensesim gel bakayım dayıya
Murat hirayı seda dan alır. Doya doya öper.
M:sen ne tatlı olmuşsun böyle he? Melek misin sen? Bal mısın sen ?
Hira murata gülücükler atar. Murat gülüp hirayı öper. Sude murata hayran hayran bakıyordur. Onu bırakıp gittiği için bir kez daha kendine kızar. Necmi murata mahçup bir şekilde bakar.
Nec:Murat oğlum nasılsın ?
Murat ilk başta sudeye bakar. Daha sonra Necmi ye döner.
M:iyiyim Necmi bey, siz ?
Nec:iyiyiz oğlum iyiyiz
Murat Necmi nin ona karşı mahçup olduğunu anlamıştır. Ancak bir şey dememiştir. Murat defneye döner
M:defo yavru kartallar neredeler ?
D:Onlar yukarıdaydı. Ben çağıray--
Diyemeden ayazla yağız aşağı inerler.
Murat onların geldiğini görünce gülümser, ayağa kalkar. Çocuklar Murat'ı görünce;
Y&A: Murat Amcaaaa.
Deyip sarılırlar. Murat ikisini de sarılıp öper.
M:yavru kartallar sizi çok özledim.
Y:bizde seni çok özledik amca
A:bir daha gitmeyeceksin değil mi ?
Sude merakla Murat ın vereceği cevabı bekliyordur.
M:Hayır bitanem. Gitmeyeceğim. Artık sizinleyim.
A:olleyyyyy
Deyip tekrar murata sarılır.
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)
H:karıcım nasılsın ?
Der pis pis gülerek. Esila sinirle hakana bakar.
Esi: saçmalamayı kes hakan!
H:niye canım sonuçta karımsın. Ve demem de bir sakınca yok.
Esi:bu bir gerçek evlilik değil farkındasın demi ?
Geçmiş Zaman...
Esila mutlulukla kapıdan çıkar. Arabasına doğru ilerlerken önünü biri keser. Tam çığlık atacakken ağzını kapatırlar.
H:şşş sakin güzelim benim .
Esi:Hakan !?? Ne işin var burada!!?
H:Sakin güzelim. Konuşacaklarım var geldim.
Esi:Allah aşkına defol hakan. Benim gitmem lazım. Ve bir daha sakın buraya geleyim deme !
H:ben senin yerinde olsam dediklerime dikkat ederim.
Esi:Ne saçmalıyorsun sen ya ?
H:Pamirden ayrılıp benimle evleniceksin.
Esi:oldu canım başka. Ya Allah aşkına git hakan.
Esila gitmeye yeltenirken hakan onu kolundan tutup kendine çeker.
H:peki o zaman sen bilirsin. Pamire elveda de.
Esi: ne saçmalıyorsun sen be?
H:bir bakarsın Pamir bu dünyadan göçüp gitmiş.
Esi:h_hayır böyle bir şey yapamazsın.
H:sen öyle san. Biliyorsun ki ben dediğimi yaparım. Hatta sana küçük bir fragman göstereyim
Hakan telefonundan pamirin fotoğrafını açar. Fotoğraf az önce çekilmiştir. Pamir hiçbir şeyden habersiz bir şekilde masada oturuyordur. Tam kalbinin üzerinde kırmızı lazer ışık vardır.
H:tek bir telefonumla bam, Pamir yok.
Esila korkar. Çünkü Hakan ın ne kadar psikopat biri olduğunu biliyordur.
H:umarım anlamışsındır beni ?
Esi:peki tamam. Sırf pamir için onun için kabul.
Şimdiki Zaman...
H: valla benim için gerçek. Sonuçta sen benim karımsın, kadınımsın
Der pislik pislik güler.
H:birazdan yemek hazır olur.
Der odadan çıkar. Esila ise ağlamaya başlar. Yastığının altından pamirle ikisinin fotoğrafını çıkarır.
Esi:çok özledim sevgilim. Çok... Bana tatlı tatlı bakmanı, gülümsemeni, kısacası her şeyini... Seni çok seviyorum aşkım çok. Özür dilerim. Üzdüm seni çok üzdüm ama her şey senin için pamirim senin için...
Der. 1 damla gözyaşı pamirin resminin üzerine düşer...
BÖLÜM SONU
