Maniwala ka sana sakin - ONGOING

Chapter 17 - It grows.

Chapter 17 - It grows.

Ano ba namang ugali yon? Hindi maganda. Panigurado. Nakakainit ng ulo. Ganda ng mood ko tapos sisirain niya. Gusto niya siya pang paganda tapos gusto niya rin siya pang pasira. Asar to the maxx. Ano ang gusto niyang mangyari? Matapos nang lahat?

Pauwi na kami. Wala pa rin kaming kibuan. Nakakairita pa rin talaga. Hindi ko talaga siya papansinin hanggang hindi siya una mamansin. Basta, siya itong may kasalanan eh. Kunin ba naman yung phone ko tapos syempre makikita niya kung sino nagtext. Ayaw pa kasing maniwala sa akin eh. Pero kahit na nagsinungaling ako sakanya, dpat naniwala pa rin siya dba?

5:40pm. Sa bahay namin.

Kish: Malene, kunin na natin yung mga stuff toys mo sa taas.

Akyat kami. Sumunod na lang si Marc. Buti. Bumubuti na rin yung feeling ko. Hindi na ako gano'n kainis. Basta pero naiirita pa rin talaga ako sa ginawa niya.

Sa taas. Kwarto.

*Toooooooot.Tooooooooot.*

May nagtext sa akin. Oh, siya unang ipapatingin ko para malaman niya. Naku.

Kish: Oh ayan. Tignan mo kung sino nagtext sa akin. Para hindi ka na magalit.

Marc: Sige na. Hindi na talaga. Sorry na.

Kish: Eto na nga, kunin mo na!

Marc: Ikaw na magtingin una.

Bahala ka. Open.

Sa text.

Marc: Kish. Sorry na talaga.

Aba. Sosyal itong taong ito. Naka unli siguro siya noh? Malamang. O bahala na. Hindi naman yon ang isyu dba? Yun yung nagtext siya kaso ang hina pala talaga nito. Sorry lang sa text pa dinadaan. Ako nga hanggang telepono eh. Okaya personal. Ako ay magiting. Hehe.

Kish: Eh kasi naman ikaw eh.

Marc: Nag lie ka pa nga sa akin, sabi mo forwarded lang.

Kish: Alam ko namang magagalit ka eh.

Marc: Oh di na. Bati na tayo ha.

Tango lang ako. Syempre, MARC pa. Matitiis ko ba siya? Syempre... HINDI. Kung kelan naman ligayang ligaya na ako eh. Wala na talagang atrasan ito. Kung meron man aatras, hindi ako yon. Baka siya. Wag naman sana.

Nagda-dial si Malene sa phone namin. Ano kayang meron? Sino tatawagan niya?

Kish: Malene, sinong tatawagan mo?

Malene: Mommy ko po.

Marc: Wag mong tawagan si Mommy...

Malene: Bakit?

Marc: Basta, uuwi na rin naman tayo.

Ano bang paalam nitong bruhong ito at parang kabado siya? Owell. Kailangan ko na rin magpahinga. Pero ayos lang kung dito na lang sila forever. Remember? Family na kami. Boooo. Labo ko.

Marc: Sige Kish, uwi na kami ha. Text, tawag pati kung makapunta bukas pupunta ako ha.

Kish: Okey, ingat kayo.

Hinatid ko sila hanggan pinto ng bahay namin. Si Malene, hawak pa rin yung laruan niya. Ang saya niya nga eh.

Lahat kami masaya. ONE HAPPY FAMILY nga dba?