Yangın Mavisi "Ateşin Uyanışı"

3

Aras li bölümler baslasiiiiinnn

Hemşirenin sürekli 'bir şey yok ' demesi beni fabrika ayarlarından çıkarmaya yetiyordu.  Ki bu şu an için çok tehlikeli bir şey di. Kolumda daha demin güvenliği odaya getirecek kadar fazla çığlık atmama sebebiyet verecek kadar büyük iğnesi  olan serumun Kolumda takılı olması içimi cızzz ettiriyordu.  Kolumda boş yere takılı olan serum la yatağa uzanmış bir şekilde amcamı bekliyordum.    Telefonu elime aldım ve her an bitmek üzere olan internetim in son kırıntılarını kullanmak üzere instagram a girdim. Telefonumu  çıkmasıyla irkildim ve amcamın aradığını görünce kurtulma hissi içimi kapladı.   "Alo Derin ben geldim sen nerde hangi kattaki söyle hemen geleyim."  Yok olmaz bu sefer serumu görür polisi falan görür annemin arabasını mahvettigimi öğrenirler falan  bu sefer hiç  uğraşamam.  "Yok amca ben zaten çıktım odadan geliyorum sen hiç gelme yani uğraşma neyse bayy" sırayla sıraladığınız kelimeler nefes nefese kalmama sebep olmuştu.  Amcamın kısa bir bay deyip kapatmaya serin sular döküldü resmen kafamdan. Serumu gidip çıkarttırsam.  Asla Hayır bide buna dayanamam. Ee ne yapacaktım ki o zaman . Amcam dan gelen sabırsızlık içerikli mesajları gormemeye çalışarak ayağa kalktım.  Üzerime geçirdiğim ince hırka serumun kablosunu saklamaya
yetiyordu. Serumun torbasını ise karnımı içime çekerek tişörtümün içine koydum. Dikkatlice Çantami aldım ve sıra polisleri atlatmaya gelmişti. Aklıma gelen hain fikirler yüzümü şefkat acı hüzün kapladı. Dışarı çıktım.  Ve polislerin şaşkın yüz ifadesi beni selamladı.  Polis bey amcalardan yapılı olanı " Küçük hanim sizin buraya girmeniz yasak nasıl geldiniz.  " Planım ise  yapamayacak ti galiba . Iste şimdi ..  neyse Derin küfür yok. Baban duyar ağzına acı biber doldurur.  Off salak ben babam nasıl duysun ben zaten içimden konuşuyorum istesede duyamaz. Sessizliği bozmam gerektiğini  düşünerek söze atıldım.  "Ben girdiğim zama  siz yoktu nuz.  Hem zaten nasıl girdiğimin önemi yok . Bu arada Derin çok kötü .Yani pek konusabilecek gibi değil.  Hem zaten ilacın etkisiyle uyudu şimdi onu rahatsız etmeyin ben kuzenim iyi günler.  "  . Koşar adımlarla koridor a doğru ilerledim. Aras Allah benim belami vermesin.  Hemen arkami döndüm ve zıt tarafa doğru yürüdüm. Serum takılı olan Kolumda hissettiğim dayanılmaz acıyla gözlerim yanmaya başladı.  Kolumun acımasını sağlayan el beni kendine doğru döndürdü . Gözümden akan yaşla  yüzünde ufak bir şaşkınlık yakaladım.  Daha sonra ise yüzünü öfke ve alay kapladı . Arasın bu kadar kızgın olduğunu ilk defa görüyordum ve bu tuglerimi diken diken ediyordu.  "Sen şimdide bana ağlama numarasimi yapıyorsun.  Yüzsüz. Senin gibileri ben çok gördüm. Sen ne  tür bir manyaksin bilmem  ama sana ne  kadar manyak olduğumu göstericem ben . Bu iş burada bitmeyecek. "  . Kelimelerini umursamam gerekiyordu ama sözleri içime işliyordu resmen. Öfkemi daha fazla kontrol edemeyeceğimi anlayınca "Bittimi lan hı!!-lan ne Derin lan nee- Parası neyse öderiz . Ne kadar kıymetliymis malın ! Okumuşsun ama insan olamamissin.  -yaşlı teyze TİME - Aptal! "  Oh resmen rahatlamistim.  "Sen neyin güvenerek bana aptal dersin 1 sesini bana nasıl yukseltirsin 2 hangi parayla alacaksın sen onu kendini satsan alamazsın sen onu bee. " Aşağılayıcı kelimelerinde onu bogmak istiyordum.  Para bunun gözünü kör etmişti resmen. "Sen kendini satmayı çok denedin her halde oradan biliyorsun 1 Ne cüretle bana karşı çıkıp bağırır sin 2 -Demir Kara sözleri kullansam bir şey olmazdı her halde dimi- Hangi parayla mı alırım ha tabii otoparkta duran hiç kullanılmamış bugattilerden birini verebilirim. " son sözlerimle kıpkırmızı kesilmişti.  Neden bana böyle bir tepki vermiştiki . Otoparkta duran bugattiler hikayesi tamamen yalandı tabiki . Yada hayal ürünü mu desem.  Onu bu kadar sinirlendirmek çok ürkütücüydu.  Hayır hayır.  Aras öyle kitaplarda Okuduğumuz psikopat , havalı , içine kapalı, yakışıklı kaslı çocuklardan değildi.  Tamam belki son ikisi doğru olabilir ama bir kıza bu kadar  sert davrandığını daha önce hiç görmemiştim.   Bana çok tuhaf geliyordu. Kulaklara kukreme gibi gelen sesi beni yerinden hoplatmisti.  "Eger karşımdaki bir kız olmasaydı bedelini çok kötü odetirdim.  Gerçi ödeyecek sinde. " Bu sözleri beni her korkutan korktuğumu dışarıya belli edemezdim.  "Ne yapacaksın ya yap hadi. Hah ama şaşırma sakin  çünkü bunun karşılığını çok kötü ödersin." Üzerime doğru yürümesi beni korkutmakla kalmiyordu.  Serum olan Kolumda oluşan acıyla başımı Koluma çevirdim. "Sen bana bağırarak cesareti  kendinde nasıl görürsün ?"Bu sorunuyla her ne kadar ilgilenmek istesemde Kolumda ki acı her şeyin önüne geçiyordu.  "Lütfen bırak kolumu. " Sesim yalvarır gibi çıkmıştı.  Yüzünde oluşan alay la gulumsemeyi görmüştüm. Yanaklarından akmak için debelenen göz yaşlarına daha fazla engel olamayacagimi anladım.  "Kolumda serum var lütfen gitmem lazım" Bir anda yüz ifadesi ndeki alay gitmişti fakat öfke yerini terk edecekmiş gibi durmuyordu. Beni depo yazan bir odaya soktu. kavga ederken karşındaki kişinin benden daha düşük olması pek hoşuma gitmez.  Kirsimdiki kişinin bindin disik ilmisi pik hisimi gitmiz.  Hasbam! "Emin ol dışarda senden daha güzelleri var. Ve daha gerçekleri. "Ne demeye çalışıyordu bu kaba ama insan görünümlü uzaydan geldiğini düşündüğüm pis yaratık. "Ne yani ben yapmacık mıyım emin ol ama senin gibi olmaktan daha iyidir" Bu sözümle kolundan çıkartmaya çalıştığı serumu hayvan gibi çekmişti.  "Aaaaaahhhhhh öküz"  Naptin bu salak şimdi.  "Ne dedin sen bana hakaret edebilecek kadar önemli biri değilsin ceneni kapat ve yerini bil . Bu iş burada bitmedi. " Koşar adımlarla depodan çıkmıştı.  Telefonumu çalması ile amcam olduğunu unuttuğum aklıma geldi. "Tamam amca geldim."