2. Bölüm

2.7K 187 78
                                    

Ertesi gün erkenden kalkıp iş aramaya başladın. Daha yeni mevzun olmuştun. Çocuklu olmana rağmen yinede bitirmiştin üniversite'yi. Hastaneye gidip dosyanı bıraktın yeni hemşire olarak iş bulabilirdin belki. Aynı şekilde bir kaç yere daha dosyanı bıraktın.

Eve dönerken markete uğrayıp oğlun taehyun'un en sevdiği çikolata'dan aldın. Eve girince taehyun koşarak sana geldi.

"Aynem geymiş" diyip sarıldı sende dizlerinin üstüne çöküp oğluna sarıldın.

"Oğlum. Bak anne sana ne aldı" diyip çantan'dan çikolata'yı çıkardın. Taehyun bir çikolataya bir de sana bakıyordu.

"Menim mi?" diye sorunca gülümsedin.

"Evet senin" diyip taehyun'un saçlarını karıştırdın.

☆★☆★☆

"Ayrılarım!"

"Ne demek ayrılarım. Lay sen ne saçmalıyorsun?"

"Bir şey saçmalamıyorun. Her aşk elbet bir gün biter. Benimkide bitti. Seni sevmiyorum başkasına aşık oldum. "

"Yalan söyleme Lay."

"Üzgünüm. Nana'ya evlenme teklifi ettim bile oda kabul etti. Bizi daha fazla rahatsız etme ve hayatımdan git"

Kan ter içinde uyanınca yanındaki minik bedene baktın. Yine rüyanda onu görmüştün. Lay senden acımasızca ayrılmıştı. Verdiği sözleri tutmamıştı. Seni asla bırakmayacaktı ama bıraktı. Kurduğunuz hayallerin hepsini elinin tersiyle itmişti. Madem seni sevmiyordu neden seninle beraber oldu? 3 yıl geçmişti ama hâlâ aklında binlerce soru vardı.

Yanındaki komidinden suyu alıp içtin. Lay'den ayrıldığın gün ona hamile olduğunu söyleyecektin ama olmamıştı sonra zaten hemen ülkeyi terk etmiştin. Ilk önce ailenin yanına gitmiştin. Güç bela karnındaki bebekten ablana bahsetmıştin.

Ablanda olanları annene ve babana anlatmıştı. Baban öğrenir ögrenmez bebeği aldırmanı istemişti. Sen istemeyincede seni kapı dışarı etmişti. Bir baba kızını hamile başına üstelik kışın ortasında dışarı atardıki.

Sende ablanın yardımıyla yunanistana gitmiştin. Orada küçük bir ev kiralamiştın zorda olsa universiteye gitmiştin. Karnın belli olmaya başlayınca dahada zorlaşmıştı hayat senin için. Doğum yaklaşıncada evde durmaya karar vermiştin zaten yaz tatiline girilcekti yakın bir arkadaşın'da senin yerine imza atmıştı böylece devamsızlık gibi bir sorunun olmamıştı. Oğlunu kucağına alınca işler değişmişti sen anne olmuştun hayata tutunmak için bir dalın olmuştu.

Tatil bitince tekrar okuluna devam etmiştin sana evini kiralayan teyze sana çok yardımcı olmuştu o dönemlerde sen dersine giderken oda taehyun'a bakıyordu. Sana hakaret eden komşular elbette vardı.

Sen ne zaman taehyun'u parka çıkarsan veya mahalleye kimse onunla oynamazdı. Senin baban yok derlerdi bazen taehyun'a küfür eden yetişkin insanlar bile oluyordu. Belkide taehyun bu yüzden sessiz ve utangaçti. Senden başka kimseyle konuşmaz birde taehyun'u büyüten teyze var.

Tekrar yatağa yatıp kendini uykunun kollarına bıraktın.

Sabah yatakta zıplayan minik taehyun ile uyandın.

"Ayne uyan" gözlerini tekrar kapatıp gülümsedi taehyun bir kez daha zıplayıp yanına yattı küçük ellerini boynuna doladı.

Oğluna baktın gülümsuyordu. Taehyun gülümsemezdi. Yani nadir gülerdi aynı babasının ki gibi yanağında bir gamze vardı.

Oğlunu kendine biraz daha çekip öptün. Yanaklarına boynuna anlına her yerine öpücük kondurdun. Taehyun'da kıkırdıyordu özellikle boynundan öpülunce çok gıdıklanıyordu.

"Ayne yapma"

"Tamam bebeğim hadi kalk. Yemeğimizi yiyelim"

Yeniden (Lay OC)    Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin