The Lost Siblings

Hoofdstuk 3 (deel 2)

Hey en leuk dat je al zo ver bent bent genomen met lezen.
Voor dat je begint met het volgende stuk te lezen. Wil ik weer een waarschuwing geven: Dit boek bevat kindermisbruik en is niet geschikt voor gevoelige en jonge lezers. 
Het misbruik word alleen genoemd maar niet uitgebreid beschreven.
Voordat jullie rare dingen van me gaan denken waarom ik dit in dit boek zet. Ik heb zelf geen ervaring met (seksueel) misbruik. Laat dat even duidelijk zijn.
Hoe ik het beschreven heb, is hoe ik denk hoe iemand zou reageren op zoiets.
Ik beschrijf het in mijn boeken omdat (kinder)misbruik nog steeds veel voorkomt en ik niet vind dat we het mogen negeren.
Zeker in de tijd waarin het boek zich afspeelt en in de omgeving.
Kate is dus gewoon een personage wat ik in mijn hoofd had, en haar reactie zijn voor mijn gevoel logisch.
Als jij dat niet vind, dan spijt me dat, maar Kate is nog steeds mijn personage. 

Ik heb lang gewacht op updaten omdat ik alleen update als het aantal lezers me aan staat.
Dit geldt voor al mijn boeken. Maar bij dit hoofdstuk heb ik lang getwijfeld of ik dit boek wel verder op Wattpad wil zetten omdat ik bang ben dat jullie er niet goed op zouden reageren. Maar een vriendin zei dat ik het gewoon moest proberen. So here goes nothing.

Laat me vooral weten wat je mijn boek vind en als je tips hebt zou ik die erg waarderen. Ook vragen wil ik altijd wel beantwoorden.

Veel leesplezier!

Verawswritings

 Dit boek is vanaf nu niet meer geschikt voor jonge en gevoelige lezers!

Kate staarde in de spiegel naar haar eigen grasgroene ogen.
Ze had haar zwarte haar in een losse vlecht die ze had vast gestrikt met een stuk lint.
Ze ademde even diep in en sloot haar ogen. In haar handen had ze lakens vast, ze kneep er met haar vingers er hard in. Ze moest haar gedachten ergens ander op krijgen, maar het lukte niet.
Ze voelde de hele tijd de pijn. Ze was nu vijf maand in dit weeshuis, de eerst paar maanden had was ze het hulpje geworden van de vrouw des huizes. Ze hielp naar overal mee, met het koken, de was, schoonmaken en alle andere dingen waar ze hulp bij vroeg. Ze had elke dag taken die ze moest vervullen, ze had ook al gemerkt wat de vrouw zou doen als ze ergens te lang over deed of het niet goed deed. Soms gloeide haar wang dan een dag na.
De jongens in het weeshuis vielen op zich mee, ze negeerden haar vooral en dat vond ze prima, het boeide haar niet echt of ze contact met hun had.
Het liefste was ze gewoon alleen.
De meeste jongens wisten haar naam niet, of ze deden net alsof, dus noemden ze haar als ze dan contact zochten: dienstmeid.
Pas sinds deze maand was de man des huizes, die ze Meneer moest noemen en niet bij zijn voornaam, begonnen om haar bij zich de roepen, de eerste keer had ze gedacht dat ze in de problemen zat, maar hij had haar alleen vragen gesteld of ze wist wat hoorde en wat niet.
Ze had hem toen gevraagd wat hij nou precies bedoelde, hij had haar toen dingen uitgelegd over hoe mannen met meisjes en vrouwen omgingen en wat hoorde. Ze had geluisterd en maar geknikt, ze wiste toen nog niet wat hij nu precies bedoelde.
Een week daarna had hij geprobeerd om het te laten zien, vanaf toen had ze het gevoel gehad dat ze in hel was belandt. Ze vroeg zich af of er iets mis met haar was, want als het hoorde dan hoefde het toch geen pijn te doen? Maar dat deed het wel en heel veel.
Ze voelde er zich niet prettig bij en had hem gevraagd om er mee te stoppen. Hij had haar ijskoud aangekeken en gezegd dat ze niet moest zeuren en maar moest wennen aan de pijn. Toen ze de dag erna aan zijn vrouw had gevraagd of het klopte dat het pijn deed, was ze ineens woest geworden.
Ze had Kate bij haar schouders vastgegrepen en naar haar gesnauwd dat ze loog, dat ze moest zeggen dat het niet waar was.
Kate had het niet kunnen zeggen, ze wilde er niet over liegen, ze wilde niet net alsof doen dat alles goed was, dat ze geen pijn had. Toen ze geen antwoord gegeven had, had Mevrouw haar aan haar schouders door elkaar geschud.
"Vertel de waarheid, Rotkind!" Had ze naar Kate geschreeuwd.
Kate had gezegd dat ze de waarheid sprak. Ze had toen als gevolg een harde klap in haar gezicht gekregen, Mevrouw was toen weggelopen en Kate de opdracht gegeven om af te maken waar ze met zijn tweeën meebezig waren geweest.