TÖRE

10.bölüm = çok korktum!

Dün gece ne olduysa olmuştu. Mina artık sadece esere aitti. Sabah eser erkenden uyanıp duşa girdi. Sonra mutfağa inip çok güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Mina yatakta karin ağrısından kıvranıyordu. Sonra sıcak bir duşun iyi geleceğini düşündü. Giyinip hemen aşağı indi. Mutfaktan nefis kokular geliyordu. Gülümseyip mutfağa koştu. Esere belinden sarıldı. Ve boynuna küçük bir öpücük kondurdu. Eser de gülümseyip domatesi kesmeye devam etti. Sonrasında masaya koyup minayı oturttu. Kahvaltı neşeli bir şekilde geçti. Eser komik şeyler anlatıyordu ve mina gülmekten yemek bile yiyemiyordu. Kahvaltilarini ettikten sonra mina masayı kaldırmaya başladı. Eser de ona yardım etti. Sonrasında salona geçip koltuga oturdular. Mina konu açtı

M: ne zaman ise basliyacaksin aşkım

E: haftaya sevgilim babamın yanında giricem işe.

M: he iyi sevindim aşkım. Ben de mi çalışsam?

E: böyle bir şey duymak bile istemiyorum mina. Konu kapandı tamam mi?

M: peki aşkım. Sen bilirsin.

E: ee bugün bişey yapacak mıyız?

M: aşkım ben alışverişe gidicem. Gelmek ister misin?

E: aşkım benim maçım var gelmesem .

M: sen bilirsin sevgilim.

E: ne zaman çıkacaksın?

M: giyiniyim bebeğim.

E: tamam sevgilim.

Mina koşarak yukarı çıktı. Üzerine güzel bir şeyler giyip aşağı indi. Çantasına bir kaç birşey koyup eserin yanına gitti. Dudağına küçük bir öpücük kondurup cikacakken eser ona beklemesini söyledi .

M: noldu aşkım?

E: paraya ihtiyacın yok mu sevgilim?

M: benim param var eser.

E: senin paran benim param diye bir şey mi var aşkım.

M: sevgilim uzatmayalım.

E: peki sevgilim. Görüşürüz

M: görüşürüz bitanem.

Mina kapıyı kapatıp evden çıktı. Bahçe kapısını açtı ve bir adım attı sokağa yüzüne dayanan bezle bir iki çığlıktan sonra yere yığıldı. Gerisi karanlık...

Mina gözlerini açtığında her yeri ağrıyordu. Kendini bir sandalyede oturmuş ve her yeri bağlı olduğunu görünce çok korktu. Her yer kapkaranlıktı. O kadar soğuktu ki bulunduğu yer mina bağırmaya başladıkça ağzından duman çıkıyordu. Üsüyordu ve ağlamaya başlamıştı. Nerdeydi? Kim kaçırmıştı onu? Eser nerdeydi? Diye düşünürken kocaman bir kapı açıldı. Bayağı uzaktı. Yanına yaklaşan kişinin ayak seslerinden urpermisti bile. Sonra birden ışıklar yandı. Mina karşısında gördüğü kişiyle bir şok geçirmişti. Onu kaçıran kişi...

M: C-cansu!

C: uyuyan güzel uyanmış.

M: cansu ben neden burdayım?

C: ay kiyamam korktun mu sen? Gerizekali buradasın çünkü eserle evlendin.

M: tamam da benden ne istiyorsun? Beni bırak lütfen

C: salak. Olur sen istedin diye seni birakayim hemen. Gerçekten çok zekisin.

M: cansu lütfen bizi rahat bırak.

C: ya sen ne kadar saf ve gerizekalisin. Sen kimsin ki ben seni dinleyeyim. Şimdi sus ç beni dinle.

M: ne istiyorsun cansu?